دیوان #اشعار امام خمینی(ره)

در دلم بـــود كه جان در ره جانان بدهم
جان ز من نيست كه در مقدم او، جان بدهم

جام مى ده كه در آغوش بتى جا دارم
كــــه از آن جـــــــايزه بر يوسف كنعان بدهم

تـــــا شدم خادم درگاه بت باده فروش
به اميــــــران دو عـــــــالم همـه فرمان بدهم

از پريشانى جانم ز غمش، باز مپرس
ســـر و جـــــــان در ره آن زلف پريشان بدهم

زاهد، از روضه رضوان و رخ حور مگوى
خَـــــم زلفش نـــه به صد روضه رضوان بدهم

شيخ محراب ، تو و وعده گلزار بهشت
غمــــزه دوست نشــــايد كه من ارزان بدهم
 

 حجت الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان :

 دین برای ما هدف تعیین کرده ، ولی ما به این هدف نگاه نمی‌کنیم، درباره‌اش تفکر نمی‌کنیم ، و بهش تعلّق قلبی نداریم.

 اولیاء خدا بیشترین گریه‌های‌شان به‌خاطر رفتار بد نبوده، بلکه به‌خاطر عشق‌بازی با هدف بوده.

 هم باید هدف داشت، هم درباره‌اش اندیشید، هم بهش عشق ورزید.

 به اهدافت فکر کن! ابلیس دوست دارد به هدفت فکر نکنی و فقط به سمتش حرکت کنی.

 پیامبر اکرم فرمودند : برای هر کاری هدف داشته باش و الا از غافلین خواهی بود.

  غافلین مثل چهارپایان بلکه بدترند.

 کسی که زیاد به اهداف بلند زندگی‌اش نگاه نکند و کارهایش ربطی به اهداف بلندش نداشته باشد ، زندگی‌اش خوش و خرّم نخواهد شد.

 دلیل برخی از بی‌دینی‌ها عدم ارائۀ اهداف عالی برای دینداری است.

 مهمترین عامل حرکت ‌دهندۀ ما به سوی هدف ، جاذبۀ خود هدف است.

 چگونه دائم الذکر باشیم؟

 اگر #گناه نکنیم ، #ایمان بالا می رود
و ایمان که بالا رفت عقربه ی دل خود به خود رو به #خدا میرود،
و ارزش خدا و عظمت خدا در چشم #انسان زیاد می شود.

 انسان عاقل اگر چیز قابل توجه داشته باشد، هیچ موقع دنبال آشغال نمی رود.

 ترک گناه، راه رسیدن به این نقطه است.

#آیت_الله_خوشوقت
 

  مرحوم حضرت آیت الله مجتهدی تهرانی :

  قلب آدم گاهی ناراحت میشه دکتر میره… میگه آقای دکتر خیلی این قلب منو اذیت میکنه…

 هر چیزی(هر دردی) اذیت بکنه قلبت رو… روایت داره گناه دردش از همه ی اون دردا بیشتره برا قلب…

 یه گناه آدم بکنه ، یه سیاهی در قلب پیدا میشه… اگر پشیمان بشه، توبه کنه، سیاهی برطرف میشه…

 اگه نه ! گناه باز انجام بده ، این سیاهی اضافه میشه…باز دو مرتبه گناه میکنه ، سیاهی اضافه میشه،

  اگه توبه نکنه….

  کارش گاهی به جایی میرسه تمام قلب رو سیاهی میگیره…!
▫️دیگه خیلی مشکله این آدم هدایت بشه…!

 استاد محمد رضا عابدینی

 محضر قران همان محضر امام است، که اینها جدا شدنی نیستند.

…انسان به جایی می رسد که قرآن را از زبان امام می شنود آنوقت همین قران برایش قران ناطق می شود آنوقت می بیند در محضر قران در محضر امام معصوم است
یعنی اگر امکان ارتباط به محضر امام داشت آن موقع همان ادابی را که می خواست در محضر امام داشته باشد اینجا در محضر قران خواهد داشت. و این رابطه با مراقبه امکان پذیر شود.

 وقتی که تو هستی و کنارم نفست هست…

یک روز، بلی گفتم و امروز تو اینجا،
همراه منی، هم سفر مشهد آقا

باریدن برف و حرم و دست تو در دست
پرواز کنم… من، نه! کنار تو شوم ما

یک چادر خیس و تو که دلواپس مایی
لبخند من و اینکه: خوشم مرد دل آرا!

پاکیْ تو و این عشق، مرا سوی خدا برد
من روی زمین هم، بشوم حضرت حوا

چشمان ترم، دست تو و گنبدی از زر
با صوت برایم تو بخوان قول خدا را

وقتی که تو هستی و کنارم نفست هست
آرام شوم… بی خبر از قصه‌ی فردا

آنها که فقط غصه چشیدند در این راه
حتما چو من و تو، نچشیدند سفر را

  شعر از سرکار خانم نبییان

 چهارسال، هرچه می‌خواندم، نمی‌فهمیدم؛

در اوایل تحصیل که درس‌های صرف و نحو داشتم، علاقه زیادی به ادامه تحصیل در من نبود. هر چه می‌خواندم، نمی‌فهمیدم و چهار سال به همین شکل گذشت.

پس از آن، یک باره عنایت خدا شامل حالم شد و عوضم کرد. در خود، یک نوع شیفتگی و بی‌تابی به تحصیل کمال حس کردم، به گونه‌ای که از همان روز تا پایان ایام تحصیل که تقریباً هفده سال طول کشید، هرگز در برابر تعلیم و تفکر، احساس خستگی و دلسردی نکردم.

در خورد و خواب و لوازم دیگر زندگی، به حداقل ضروری قناعت می‌کردم و بقیه وقتم را مطالعه می‌کردم.

بسیار می‌شد به ویژه در بهار و تابستان که شب را تا طلوع آفتاب با مطالعه می‌گذراندم و همیشه درس فردا را شب پیش مطالعه می‌کردم.

اگر اشکالی پیش می‌آمد، با هر خودکشی بود، حل می‌کردم و وقتی در کلاس درس حاضر می‌شدم، از آنچه استاد می‌گفت، قبلاً روشن بودم و هرگز اشکال و اشتباه درس، پیش استاد نبردم.

 از خاطرات علامه سیدمحمد حسین طباطبایی رحمة الله عليه

♻️حضرت امام خامنه ای(زید عزه):

ما نباید خودباختگی را در مجموعه خودمان راه دهیم. من دیدم کسانی را از خودی ها، که در مقابل غریبه ها احساس خودباختگی می کنند. بالاخره دلیلی هم برای خودشان می تراشند. یک نویسنده قدیمی است، یک شاعر مثلا گردن کلفت است، یک فیلم ساز نام آور است. و حالا این در مقابل او احساس خودباختگی و غربت می کند! این برداشت من است. آنی که من می فهمم، این طوری است.
بعضی از بچه های ما در مقابل اینها احساس خودباختگی می کنند. شما باید این خودباختگی را در ذهن های اینها به کلی از بین ببرید. آنها محکومند. آنها آن نکته و جوهر اصلی را که در شما هست، ندارند؛ و آن ایمان است، خلوص است، عقیده است…

۱۳۷۱/۴/۱۴

 من به خودم قول میدهم …

● آن قدر روی رشد خود وقت بگذارم که دیگر وقتی برای انتقاد از دیگران نداشته باشم .

● آن قدر آزاده باشم که فرصتی به نگرانی ، آن قدربلند نظر که فرصتی به خشم ، آن قدر قوی که فرصتی به ترس و آن قدر خوشبخت که فرصتی به بدبختی ندهم.

● تصورم از خود نیک باشد و این را به جهان اعلام کنم ؛ نه با صدای بلند ، بلکه با کردار نیک .

● با این اعتقاد زندگی کنم که کل جهان طرف من است ؛ مادامی‌ که به آن بهترینی که در وجودم است ، وفادار بمانم .

الهی
در جلال رحمانی، در کمال سبحانی، نه محتاج زمانی، و نه آرزومند مکانی؛ نه کس به تو ماند، و نه تو به کس مانی، پیداست که در میان جانی، بل جان زنده به چیزی است که تو آنی.

الهی
از نزدیک نشانت می دهند و برتر از آنی. و دورت پندارند و نزدیکتر از جانی. تو آنی که خود گفتی، و چنان که خود گفتی، آنی: موجود نفسهای جوانمردانی، حاضر دلهای ذاکرانی.

الهی
فضل تو را کران نیست، و شکر تو را زبان نیست.

خواجه عبدالله انصاری

آورده اند که روزی ابوریحان بیرونی به همراه یکی از شاگردانش برای بررسی ستارگان از شهر محل سکونتش بیرون شد و در بیابان کنار یک آسیاب بیتوته نمود تا اینکه غروب شد. کمی از شب گذشت که آسیابان بیرون آمد و خطاب به ابوریحان و شاگردش گفت که میخواهد در آسیاب را ببندد اگر میخواهید درون بیایید همین اکنون با من به درون آیید، چون من گوشهایم نمیشنود و امشب هم باران می آید شما خیس میشوید و نیمه شب هم هر چقدر در را بکوبید من نمیشنوم وشما باید زیر باران بمانید!

ناگهان شاگرد ابوریحان سخنان آسیابان را قطع کرد و گفت: این که اینجا نشسته بزرگترین دانشمند و ریاضیدان و همچنین منجم جهان است و طبق برآورد ایشان امشب باران نمی آید! آسیابان گفت به هر حال من گفتم. من گوشهام نمیشنود و شب اگر شما در را بکوبید من متوجه نمیشوم.

شب از نیمه گذشت باران شدیدی شروع به باریدن کرد و ابوریحان و شاگردش هر چه بر در آسیاب کوفتند آسیابان بیدار نشد که نشد تا اینکه صبح شد و آسیابان بیرون آمد و دید که شاگرد و استاد هر دو از شدت سرما به خود میلرزند و هر دو با هم به آسیابان گفتند که تو از کجا میدانستی که دیشب باران می آید؟

آسیابان پاسخ داد من نمیدانستم، سگ من میدانست! ابوریحان گفت: آخر چگونه سگ میداند که باران میآید؟ آسیابان گفت: هر شبی که قرار است باران بیاید سگ به درون آسیاب می آید تا خیس نشود. ناگهان ابوریحان آواز داد و گفت خدایا آنقدر میدانم که میدانم به اندازه یک سگ، هنوز نمیدانم.
 

‍
داستان کوتاهی به نام:

«سادگى يا پيچيدگى؟»

امتحان پايانى درس فلسفه بود. استاد فقط يك سؤال مطرح كرده بود! سؤال اين بود:
ــ شما چگونه مى‌توانيد مرا متقاعد كنيد كه صندلى جلوى شما نامرئى است؟
تقريباً يك ساعت زمان برد تا دانشجويان توانستند پاسخ‌هاى خود را در برگه امتحانى‌شان بنويسند،
به غير از يك دانشجوى تنبل
كه تنها 10 ثانيه طول كشيد تا جواب را بنويسد!
چند روز بعد كه استاد نمره‌هاى دانشجويان را اعلام كرد،
آن دانشجوى تنبل بالاترين نمره كلاس را گرفته بود!!

او در جواب فقط نوشته بود :

«كدام صندلى؟!»

نتيجه:
مسائل ساده را پيچيده نكنيد!

 خوشا بحال منتظران امام زمان علیه السلام
شخصی به امام صادق (علیه السلام) عرض کرد: اعمال ماثوابش بیشتراست یااعمال مردم درزمان غیبت؟
امام صادق(ع)فرمودند:
“شما بگویید ثواب صدقه پنهانی بیشتراست یاصدقه آشکار؟”
گفت:"صدقه پنهانی.”
حضرت علیه السلام فرمودند:

 "اعمال مردم زمان غیبت،ثوابش ازاعمال شما بیشتراست.”

براساس بعضی ازروایات،این پاداش،چندین برابراست،چون آنها امامشان رامی دیدند وبه ایشان دسترسی داشتند ولی مردم زمان غیبت که ماباشیم ،امام ندیده را قبول داریم…

  برگرفته از کتاب خاتم ولایت
 

 در يكي از شبها اميرالمؤمنين عليه السلام همراه با کمیل از مسجد كوفه به سوي منزل خود حركت كرد.
 گذرشان از كنار خانه مردي افتاد كه صداي قرآن خواندنش بلند بود و اين آيه را با صداي دلنشين و زيبا مي خواند.
 كميل از حال معنوي اين مرد بسيار لذت برد و در دل بر او آفرين گفت. بدون آنكه سخني در زبان بگويد.

 حضرت به حال كميل متوجه شد و رو به او كرد و فرمود:
اي كميل! صداي قرآن خواندن او تو را گول نزند ،زيرا او اهل دوزخ  است و بزودي آنچه را كه گفتم به تو آشكار خواهم كرد!

✳️كميل از اين مسئله متحير ماند، نخست اينكه امام عليه السلام به زودي از فكر و نيت او آگاه گشت، ديگر اينكه فرمود: اين مرد با آن حال روحانيش اهل دوزخ است.

 مدتي گذشت. حادثه گروه خوارج پيش آمد ،
پس از پايان جنگ كه سرهاي آن طغيان گران كافر بر زمين ريخته بود،
 اميرالمؤمنين عليه السلام رو به كميل كرد در حالي كه شمشيري كه هنوز خون از آن مي چكيد در دست داشت، نوك آن را به يكي از آن سرها گذاشت و فرمود:
 اي كميل! اين همان شخصي است كه در آن شب قرآن مي خواند و از حال او در تعجب فرو رفتي… آنگاه كميل حضرت را بوسيد و استغفار كرد.

 
 بحارالانوار: ج 33، ص 399.

بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم

«ﺛﻮﺑﺎﻥ» ﺑﺮﺩﻩ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﺑﻮﺩ.
ﺭﻭﺯﻯ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺑﻪ ﻓﺪﺍﻳﺖ ﺍﻯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﭼﻪ ﻭﻗﺖ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﺮﭘﺎ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ؟
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺳﺆﺍﻝ ﻣﻰ ﻛﻨﻰ؟
ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﱠﱠﻪ ﻋﻤﻞ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﺍﻡ، ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺭﺳﻮﻟﺶ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ.
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﭼﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻯ؟
ﺛﻮﺑﺎﻥ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﻯ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺖ، ﻣﺤﺒّﺖ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮﻫﺎ ﻗﻄﻌﻪ ﻗﻄﻌﻪ ﺷﻮﻡ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺭّﻩ‌ﻫﺎ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﮔﺮﺩﻡ ﻭ ﺑﺎ ﻗﻴﭽﻰ‌ﻫﺎ ﺗﻜﻪ ﺗﻜﻪ ﺷﻮﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﺳﻮﺯﺍﻧﺪﻩ ﺷﻮﻡ ﻭ ﺯﻳﺮ ﺳﻨﮓ ﺁﺳﻴﺎ ﺧُﺮﺩ ﺷﻮﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﻰ ﺗﺮ ﻭ ﺭﺍﺣﺖ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻗﻠﺒﻢ ﻏﻞ ﻭ ﻏﺸﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻳﺎ ﺑﻐﻀﻰ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻭ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ. (۱)
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ:
ﻟﺎﻳﺆﻣِﻦُ ﻋَﺒْﺪٌ ﺣَﺘﱠﱠﻰ ﺍَﻛُﻮﻥَ ﺍَﺣَﺐﱠﱠ ﺍِﻟَﻴﻪِ ﻣِﻦْ ﻧَﻔْﺴِﻪِ ﻭَ ﻳﻜُﻮﻥَ ﻋِﺘْﺮَﺗﻰ ﺍَﺣَﺐﱠﱠ ﺍِﻟَﻴﻪِ ﻣِﻦْ ﻋِﺘْﺮَﺗِﻪِ.
ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻨﺪﻩ ﺍﻯ ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻧﺰﺩ ﺍﻭ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺍﻭ ﺑﺎﺷﻢ ﻭ ﻋﺘﺮﺕ ﻣﻦ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻋﺘﺮﺕ ﺍﻭ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ. (2)

۱) ﺑﺤﺎﺭﺍﻟﺎﻧﻮﺍﺭ، ﺝ 27، ﺹ 100
۲) ﺑﺤﺎﺭﺍﻟﺎﻧﻮﺍﺭ، ﺝ 27، ﺹ

به دنبال سوتی دیگران نباشیم!

پيامبر مهربانی صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله :

لغزشهاى مسلمانان را نجوييد ڪه هرڪس لغزشهاى برادرش را پى جويد خداوند لغزشهاى او را پيگيرى مى‏‌ڪند و هر ڪه را ڪه خداوند عيبجويى ڪند رسوايش مى‏‌سازد هر چند در اندرون خانه خود باشد.

الڪافی: ٢/٣۵۵/۵

*بسم الله الرحمن الرحیم*

 ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻗﺮﺁﻥ ﮐﺮﯾﻢ ﯾﺎﺩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺎﯾﻪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺭﻭﺡ ﺍﺳﺖ:

 ﺍﻻ‌ ﺑﺬﮐﺮ ﺍﻟﻠﻪ ﺗﻄﻤﺌﻦ ﺍﻟﻘﻠﻮﺏ

  سوره رعد

ﻭﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺩﺳﺖ ﯾﺎﻓﺖ ﻭ ﺭﻭﺡ ﺍﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﮔﺸﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺧﺸﻨﻮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺧﺸﻨﻮﺩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ:

 »ﯾﺎ ﺍﯾﺘﻬﺎ ﺍﻟﻨﻔﺲ ﺍﻟﻤﻄﻤﺌﻨﻪ ﺍﺭﺟﻌﯽ ﺍﻟﯽ ﺭﺑﮏ ﺭﺍﺿﯿﺔ ﻣﺮﺿﯿﺔ»

  ﻓﺠﺮ۲۷-۲۸

 ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﭼﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎﻋﺚ ﯾﺎﺩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺭﻭﺡ ﺁﺩﻣﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.

 ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﮐﺮﯾﻢ ﺍﻣﻮﺭﯼ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ:

 ۱(ﻧﻤﺎﺯ:

 ﺍﻗﻢ ﺍﻟﺼﻠﻮﺓ ﻟﺬﮐﺮﯼ.

 ﻃﻪ۴۲

 ۲(ﻗﺮﺁﻥ ﮐﺮﯾﻢ:

 ﺍﻧﺎ ﻧﺤﻦ ﻧﺰﻟﻨﺎ ﺍﻟﺬﮐﺮ ﻟﻪ ﻟﺤﺎﻓﻈﻮﻥ

  ﺣﺠﺮ۹

 ۳(ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ»عﻠﯿﻬﻢ ﺍﻟﺴﻼ‌ﻡ«:

 ﻓﺎﺳﺌﻠﻮ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﺬﮐﺮ ﺍﻥ ﮐﻨﺘﻢ ﻻ‌ ﺗﻌﻠﻤﻮﻥ.

  ﺍﻧﺒﯿﺎﺀ۷

 ﻧﮑﺘﻪ: ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺍﯾﻪ ﺷﺮﯾﻔﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺫﮐﺮ ﺳﻮﺍﻝ ﮐﻨﯿﺪ ﺍﮔﺮ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﯿﺪ ﺑﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻦ ﺍﻗﺘﻀﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﻋﻠﻢ ﺑﺒﺮﺳﯿﺪ ﻧﻪ ﺍﻫﻞ ﺫﮐﺮ.
ﺍﯾﻦ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﺍﻫﻞ ﺫﮐﺮ ﺑﺪﺍﻥ ﺟﻬﺖ ﺑﯿﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﻋﻠﻤﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﻮﺍﻝ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﯿﻨﺪﺍﺯﺩ.

حجٺ الاسلام رنجبر:

  در یڪ شب تار و تاریڪ و ظلمانے ڪہ پیرامونٺ چاه و چالہ هم زیاد باشد البتہ احتیاط مےڪنی مےایستے و حرڪٺ نمےڪنی.

قرآن ڪریم مےگوید:
 اگر یڪ مطلبے برایٺ روشن نبود و تاریڪ و مبھم بود آنجا هم حرڪٺ نڪن! آنجا هم بایسٺ! آنجا هم زود داورے و قضاوٺ نڪن!

“و لا تقف ما لیس لک به علم”

  چیزے ڪ‍ہ نسبٺ بہ آن آگاه نیستے و آگاهے و اطلاع ندارے دنبال نڪن چون آسیب مےبینے.

مرحوم حاج اسماعیل دولابے مےفرمود:

  هر وقٺ ڪسے شما را اذیٺ ڪرد و یا از ڪسے ناراحٺ شدید، نمےخواهد بہ ڪسے بگویید.

  بلڪہ استغفار ڪنید، هم براے خودتان، هم براے ڪسے ڪہ شما را اذیٺ ڪرده اسٺ.
بگو بیچاره ڪار بدے ڪرده اسٺ، اگر فھم داشت نمےڪرد.

  وقتے استغفار مےڪنے
اگر قلبٺ حاضر نیسٺ استغفار ڪند با زبان استغفار ڪن،آن وقت یڪدفعہ دلٺ نرم مےشود.

  اگر دو سہ مرتبہ این کار را ڪردے، دیگر غم نمےتواند شما را بگیرد. چون راهش را بلد هستے.

 استغفار “امان گاه” انسان اسٺ، یعنے پناهگاه،
وقتے گفتے استغفرالله در پناه خدا هستے، و ڪجا امن تر و آرامش بخش تر از آغوش خدا….

سوالی برای سنجش “تفکــر قالبی” :
روزی پسری همراه پدر خود سوار بر ماشینی که پدر راننده آن بود
در جاده ای پرپیچ و خم مشغول حرکت بودند
که ناگهان کنترل ماشین از دست پدر خارج شده
و بعد از یک تصادف سخت ماشین به دره سقوط میکند.
پدر در جا فوت میکند اما پسر توسط نیروهای امدادی نجات میابد
و به بیمارستان انتقال میابد .
زمانی که رییس بیمارستان برای بررسی
وضعیت جسمانی کودک به ملاقات او میرود
به یکباره و با شگفتی متوجه میشود که آن کودک پسر خود اوست.

سوال :اگر پدر کودک فوت کرده است .
پس رییس بیمارستان چه کسی است؟

گاهی انسان به صورت ناخودآگاه به افکاری چنگ میزند
که هیچ پشتوانه منطقی برای آن ندارند…
آیا کسی به فکرش رسید که رئیس بیمارستان ممکنه یک زن باشه؟!
اگر تفکر قالبی در مورد جنسیت وجود نمیداشت
امروز بیشتر ما جواب درست میدادیم .
بله رئیس بیمارستان مادر پسر بود .مگه فقط مرد میتونه رئیس باشه ؟ .
.
امروز ما بیشتر از همیشه اسیر تفکرات قالبی خود هستیم.
تفکر قالبی فقط در مورد جنسیت نیست.
در هر زمینه ای میتواند باشد.
از جمله مذهب .قومیت و فرهنگ.
ورفتارهای فردی واجتماعی .