مرحوم حاج اسماعیل دولابے مےفرمود:

  هر وقٺ ڪسے شما را اذیٺ ڪرد و یا از ڪسے ناراحٺ شدید، نمےخواهد بہ ڪسے بگویید.

  بلڪہ استغفار ڪنید، هم براے خودتان، هم براے ڪسے ڪہ شما را اذیٺ ڪرده اسٺ.
بگو بیچاره ڪار بدے ڪرده اسٺ، اگر فھم داشت نمےڪرد.

  وقتے استغفار مےڪنے
اگر قلبٺ حاضر نیسٺ استغفار ڪند با زبان استغفار ڪن،آن وقت یڪدفعہ دلٺ نرم مےشود.

  اگر دو سہ مرتبہ این کار را ڪردے، دیگر غم نمےتواند شما را بگیرد. چون راهش را بلد هستے.

 استغفار “امان گاه” انسان اسٺ، یعنے پناهگاه،
وقتے گفتے استغفرالله در پناه خدا هستے، و ڪجا امن تر و آرامش بخش تر از آغوش خدا….

موضوعات: سخن بزرگان  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...