فضیلت حمد و آیة الکرسی و آیه ی شهادت و آیه ملک بعد از هر نماز

               

 

هشتم:به سند موّثق از حضرت صادق عليه السّلام روايت شده: چون حق تعالى فرمان داد،اين آيات را به زمين آورند،به عرش الهى چنگ زدند،و گفتند:پروردگارا،ما را به سوى‏ اهل خطا و گناهكاران مى‏فرستى؟حق تعالى به سوى ايشان وحى كرد،به جانب زمين برويد،به عزّت و جلالم سوگند ياد مى‏كنم،كه تلاوت نكند شما را،احدى از آل محمّد و شيعيان ايشان،جز آن‏كه نظر رحمت كنم به سوى آنان،از رحمتهاى‏ پنهان خود،هر روز هفتاد نظر،در هر نظرى هفتاد حاجت او را برآورم،و او را بپذيرم هرچند نافرمانى بسيار نموده باشد، و طبق روايتى ديگر:هركه اين آيات را بعد از هر نماز بخواند،او را در خطيره قدس[منظور استراحتگاه بهشت است]ساكن گردانم، با هر گناهى كه داشته باشد،و اگر ساكن نكنم،به سوى او نظر كنم،به نظر رحمت خاصّ خود،در هر روز هفتاد نظر،و اگر چنين نكنم،هر روز هفتاد حاجت او را برآورم،كه كمتر آنها آمرزيدن گناهان باشد،و اگر چنين نكنم،او را از شرّ شيطان و از شرّ هر دشمنى‏ پناه دهم،و به او بر ايشان يارى رسانم و او را از داخل شدن بهشت مانع نشود مگر مرگ.و آن آيات به شرح زير است‏ سوره فاتح تا آخر،و اية الكرسى كه تا«هم فيها خالدون»بخواند بهتر است،و آيه شهادت،يعنى:

شَهِدَ اللَّهُ اَنَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ وَالْمَلاَّئِكَةُ وَاُولُوا الْعِلْمِ ق آئِما بِالْقِسْطِ لا اِل هَ اِلاّ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ اِنَّ الدّينَ عِنْدَ اللَّهِ الاِْسْلامُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذينَ اُوتُوا الْكِتابَ اِلاّ مِنْ بَعْدِ مآ جآئَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيا بَيْنَهُمْ وَمَنْ يَكْفُرْ بِاياتِ اللَّهِ فَاِنَّ اللَّهَ سَريعُ الْحِسابِ

خدا گواهى داد:اينكه معبودى جز او نيست،و فرشتگان و صاحبان دانش نيز گواهى دادند،درحالى‏كه قائم به عدالت است،معبودى جز او نيست،عزيز و حكيم است،همانا دين نزد خدا اسلام است،آنانى كه به آن كتاب آسمانى داده شده،اختلاف نكردند،مگر پس از آن‏كه دانش به نزدشان دررسيد،اين اختلاف به خاطر ستمگرى در ميانشان بود،كسى‏كه به آيات خدا كفر ورزد،به يقين خدا سريع الحساب است.

و آیه ملک یعنی:

قُلِ اللّهُمَّ مالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِى الْمُلْكَ مَنْ تَشآءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشآءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشآءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشآءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ تُولِجُ اللَّيْلَ فِى النَّهارِ وَتُولِجُ النَّهارَ فِى اللَّيْلِ وَتُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىِّ وَتَرْزُقُ مَنْ تَشآءُ بِغَيْرِ حِسابٍ

بگو خدا اى مالك پادشاهى،پادشاهى را به هر كه بخواهى مى‏دهى،و از هركه بخواهى مى‏ستانى، و هركه را بخواهى عزيز مى‏نمايى،و هركه را بخواهى ذليل مى‏كنى،خير به دست توست تو بر هر چيز توانايى،شب را در روز درآوردى، و روز را در شب،و زنده را از مرده بيرون مى‏آورى،و مرده را از زنده خارج مى سازى،و هركه‏ را بخواهى،بى‏حساب روزى مى‏دهى.

 

 

 

واژه‌پژوهی «الله»

 

درباره اینکه ریشه واژه “الله” چیست، نظریات متفاوتی وجود دارد.

برخی این واژه را برگرفته از «أَلَهَ» به‌معنای «عَبَدَ» می‌دانند؛ در این صورت، واژۀ «الله» به‌معنای معبودِ به‌حق و شایستۀ پرستش است.

 گروهی دیگر «الله» را از ریشۀ «أَلِهَ» به‌معنای «تَحَیَّرَ» دانسته‌اند. براین‌اساس، «الله» یعنی ذاتی که همۀ هستی در او متحیّر و سرگردان است. این همان مقامی است که عاشقان و عارفان گفته‌اند: «إلهی زِدْنی فیکَ تَحَیُّراً».

 

 برخی نیز «الله» را از «وَلَهَ» به‌معنای واله و شیداشدن می‌دانند. در این معنا «الله» به‌معنای وجودی است که همۀ موجودات واله و شیدای اویند. به‌تعبیر شیخ اجل:

 

گـر كسى وصف او ز من پرسد

بى دل از بى نشان چه گوید باز

عاشقان كشتگان معشوقند

بر نیاید ز كشتگان آواز

 

همچنین گروهی «الله» را برگرفته از «لاهَ، یَلُوهُ» به‌معنای «إحْتَجَبَ» دانسته‌اند. براین‌اساس، «الله» به‌معنای ذات پوشیده و نهان است؛ البته هرچند تجلّی صفات خداوند، همۀ عوالم وجود و پهنۀ خلقت را درنوردیده است و به‌تعبیر شاعر:

 

یار، بى پرده از در و دیوار

در تجلّى است یا اولى‌الابصار

 

اما ذات او در نهایتِ خفاست؛ تا حدّی که:

«وَ لَوْ لَا أَنْتَ لَمْ أَدْرِ مَا أَنْتَ»

 (اگر تو نبودی، درنمی‌یافتم که تو کیستی).

 

و سعدی چه زیبا سروده است:

 

نه ادراک در کُنه ذاتش رسد

نه فکرت به غور صفاتش رسد

توان در بلاغت به سَحبان رسید

نه در کُنهِ بی‌چونِ سُبحان رسید

که خاصان در این ره فرَس رانده‌اند

به لاأحصی از تگ فرومانده‌اند

نه هر جای مرکب توان تاختن

که جاها سپر باید انداختن

 

بخش هایی از کتاب مشکاة، جلد1، تفسیر سوره مبارکه حمد، محمدعلی انصاری

 

 

 

تعریف فشار قبر از دیدگاه عرفان:

 

جدا شدن روح از بدن هنگام مرگ قطعی ، در کسری از ثانیه انجام میشود . این لحظه چنان سریع اتفاق می افتد که حتی کسی که چشمانش لحظه مرگ باز است فرصت بستن آن را پیدا نمیکند . یکی از شیرین ترین تجربیات انسان دقیقا لحظه جدا شدن روح از جسم میباشد . یه حس سبک شدن و معلق بودن .

بعد از مرگ اولین اتفاقی که می افتد این است که روح ما که بخشی از آن هاله ذهن است و در واقع آرشیو اطلاعات زندگی دنیوی اوست شروع به مرور زندگی از بدو تولد تا لحظه مرگ میکند و تصاویر بصورت یک فیلم برای روح بازخوانی میشود . شاید گمان کنیم که این اتفاق بسیار زمان بر است . زمان  در واقع قرارداد ما انسانهاست . این ما هستیم که هر دقیقه را 60 ثانیه قرارداد میکنیم . اما زمان در واقع فراتر این تعاریف است .

با مرور زندگی ، روح اولین چیزی که نظرش به آن جلب میشود،  وابستگیهای انسان در طول زندگی میباشد . برخی از این وابستگی ها در زمان حیات حتی فراموش شده بود ولی در این مرحله دوباره خودنمایی میکند .میزان و لول وابستگی دنیوی برای هرکس متغیر است .

روح از بین خاطراتش وابستگی های خود را جدا میکند . این وابستگی ها هم مثبت است هم منفی . مثلا وابستگی به مال دنیا یک وابستگی منفی و وابستگی مادر به فرزندش هم نوعی دلبستگی و وابستگی مثبت محسوب میشود . ولی به هرحال وابستگی ست .

این وابستگی ها کششی به سمت پایین برای روح ایجاد میکند که او را از رفتن به سمت هادی یا راهنما جهت خروج از مرحله دنیا باز میدارد . یعنی روح بعد از مرگ تحت تاثیر دو کشش قرار میگیرد . یکی نیروی وابستگی از پایین و دیگری نیروی بشارت دهنده به سمت مرحله بعد . اگر نیروی وابستگی ها غلبه داشته باشد باعث میشود روح تمایل پیدا کند که دوباره وارد جسم گردد . چون توان دل کندن از وابستگی را ندارد و دوست دارد دوباره آن را تجربه کند . به همین جهت روح به سمت جسم رفته و تلاش میکند جسم مرده را متقاعد کند که دوباره روح را بپذیرد . فشاری که به “روح” وارد میشود جهت متقاعد کردن جسم خود در واقع همان فشار قبر است . این فشار به هیچ وجه به جسم وارد نمیشود . چون جسم دچار مرگ شده و دردی را احساس نمیکند . پس فشار قبر در واقع فشار وابستگی هاست و هیچ ربطی ندارد که شخص قبر دارد یا ندارد . این فشار هیچ ربطی به شب زمینی ندارد و میتواند از لحظه مرگ شروع گردد .

یکی از دلایل تلقین دادن به فرد فوت شده در واقع این است که به باور مرگ برسد و سعی در برگشت نداشته باشد .

بعد از مدتی روح متقاعد میشود که تلاش او بیهوده است و فشار قبر از بین میرود .

 

وابستگی ها باعث میشود که روح ، شاید سالها نتواند از این مرحله بگذرد .   بحث روح های سرگردان و سنگین بودن قبرستانها بدلیل همین وابستگی هاست . گاهی تا سالها فرد فوت شده نمیتواند وابستگی به قبر خود و جسمی که دیگر اثری از آن نیست را رها کند .

به امید اینکه بتوانیم به درک این شعر برسیم:

 

دنیا همه هیچ و کار دنیا همه هیچ

ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ …

 

 بگذار و بگذر

ببین و دل مبند

چشم بینداز و دل مباز

 

نشانه خدا

 

مردي نزد حضرت اميرالمومنين عليه‌السلام آمده گفت:

يا اميرالمومنين!

به چه چيز خدايت را شناخته‌اي؟

 

فرمود:

به واسطه شكستن عزمها و تصميمها، و چون بر انجام كاري اراده كردم موانع و قضا، حائل گرديد و مقصودم عملي نشد پس فهميدم تدبير كننده و عاقبت‌انديش ديگري است.

 

پرسيد؛ چه چيز سبب شد كه خدا را سپاسگزاري نمايي؟

فرمود:

ديدم كه چه بلاهايي كه از من دور كرده و بر ديگري وارد نموده، پس فهميدم كه بر من منت گذاشته و من هم او را شكر كردم.

 

پرسيد؛ چه چيز سبب شده كه به ملاقات و ديدار او علاقه‌مند گردي؟ فرمود:

چون ديدم آيين فرشتگان و پيامبرانش را براي من برگزيده و نعمت را بر من تمام كرده دانستم خدايي كه اين گونه مرا گرامي داشته هرگز فراموشم ننموده، به همين سبب به ديدار او مشتاق گرديدم.

 

میرزا_اسماعیل_دولابی

 

هر وقت که دیدی دارد غم وناراحتی درونت انباشته می شود،با خدا صحبت کن.

 

هر وقت دیدی کدر شده ای ،هر دعا وذکری که از پدر ومادرت یاد گرفته ای،همان را با لبت تذکر بده.

 

چرا لبت را روی هم بگذاری تا درونت دم کند وخسته ات کند؟

خدا دوست ندارد  که دوستان ونزدیکانش غمناک باشند.

 

او می خواهد آنها مسرور باشند،با بودن خودش،خدا غیور است.

 

امیدوارم همین که گردی پیدا می شود یک سبحان الله

بگویید ،آن گرد کنار می رود.

هر جا هم فیضی ونعمتی به شما رسید،

الحمدلله،

چون شکرش را به جا آورده ای،گرد نمی گیرد.

 

هر وقت خطایی خطور کرد وخواست کدرت کند،

استغفرلله. این سه ذکر را که بلدید ،هر وقت دیدی غم دارد تو را می گیرد با او صحبت کن.

 

آیا در دایره آداب انتظار, شیعیان وظیفه اشاعه دین اسلام رادارند, اگر بله به چه نحوی, و کوتاهی ما در این زمینه عقوبت خواهد داشت یا از توفیقاتمان کم خواهد شد, پایدار باشید

 

 

جواب: دین،  راه و روش زندگی صحیح است که از ناحیه خداوند به بشر هدیه داده شده است تا انسان بتواند با پیاده سازی تعالیم دین در زندگیش،  بهشتش را در همین دنیا ساخته و در آخرت هم بنا کند. این تعالیم در قرآن و بطون قرآن آورده شده است.

 

امام معصوم صاحب دین و مجری پیاده سازی دین در کره زمین است و به واسطه محبت بی نهایتی که به تک تک بشر دارد،  دوست دارد همه با این تعالیم آشنا شوند.

رکن اصلی دین،  امام زمان هر عصری است چون اوست که میتواند علوم و حکمتهای نهفته در قرآن را بیرون کشیده و در اختیار ما قرار دهد. صاحب دین،  مجری دین، مفسر قرآن، امام معصوم است و بطن دین،  معرفت خاص امام معصوم است.

اگر احکام را رعایت میکنیم،  اگر اعتقاداتمان را یاد میگیریم و…  همه به نوعی مرتبط با امام زمان ارواحنافداه است.

اول و آخر دین،  امام زمان ارواحنافداه است.

برای همین است که رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بارها ما را به ثقلین سفارش فرمودند.

کسی که میخواهد کمک امام زمانش باشد،  نباید در خانه بنشیند و بگوید منتظر ظهور هستم.  بلکه باید مروج دینی باشد که حضرت ولیعصر ارواحنافداه به شدت دوست دارند در بین مردم رواج پیدا کند. لذا در کنار اینکه انسان متوجه روح خودش هست و دارد تزکیه نفس میکند،  باید خانواده، دوستان و اقوام را امر به معروف و نهی از منکر کند.

 

بزرگترین معروفی که انسان میتواند دیگران را به آن امر کند،  یاد و محبت امام زمان ارواحنافداه است و بزرگترین منکری که انسان باید دیگران را از آن نهی کند، غفلت از امام زمان ارواحنافداه است.

و اگر از دوستان و اقوام کسی را با امام زمان ارواحنافداه آشنا کردید،  در واقع توانسته اید او را از جهنم نجات دهید و در اصل یک شیعه امام زمان را نجات داده آید و حضرت را خشنود کرده اید. 

  پس از اینکه روح یک شیعه متوجه قلب عالم امکان شد،  کم کم جزئیات دین مانند احکام و… در زندگی او پیاده میشود.

لذا باید متوجه باشیم که امام معصوم یک مسئله حاشیه ای و جزئی از دین نیست.  چیزی که متاسفانه این روزها شاهد آن هستیم این است که منبری های عزیزمان،  متوجه این مسئله نیستند و گاها حتی کلا از وجود مقدس امام زمان ارواحنافداه در کلامشان فراموش میکنند.

لذا کسی که میخواهد کمک امام زمان ارواحنافداه باشد برای ترویج دین،  باید مروج نام و محبت و معرفت نورانی حضرت باشد.  باید ریشه اصلی و آن کانون گرم معنوی را ترویج کرد.

 

اگر دقت کنید،  تاکیدمان روی محبت و معرفت نورانی حضرت است.

منظورم مقالات پیچیده فلسفی و نظریات و چرندیات فلاسفه مختلف نیست.

اگر کسی صادقانه برای ترویج نام امام زمان ارواحنافداه قدم بردارد، خیلی برکات دارد.

 

 

ایت الله مجتهدی تهرانی (ره)

 

 

“توبه”

 

شیطون ما رو گول می زنه و می گه:

حالا حالا ها زنده ای!

جدت نود سال عمر کرد!

بابات هفتاد سال عمر کرد!

تو حالا سنی نداری…

تو حالا بعد توبه می کنی

آرزوی دراز….

تو از اون آدما نباش که به واسطه

آرزوی دراز توبه اش را

به درازا بندازه!

نه ، هر روز

باید توبه کنی..

 

 

 

نکته های جالب در مورد زندگی :

 

١_ چیزی که سرنوشت انسان را می سازد “استعدادهایش” نیست ، “انتخابهایش” است …

 

٢_ برای زیبا زندگی نکردن، کوتاهی عمر را بهانه نکن؛ عمر کوتاه نیست، ما کوتاهی می کنیم…

 

٣_ هنگامی که کسی آگاهانه تو را نمی فهمد خودت را برای توجیه او خسته نکن …

 

 ۴_ بر آنچه گذشت، آنچه شکست  آنچه نشد، آنچه ریخت، حسرت نخور، زندگی اگر آسان بود با گریه آغاز نمیشد…

 

۵_ تحمل کردن آدمهایی که ادعای منطقی بودن دارند سخت تر از تحمل آدمهای بی منطق است…

 

۶_ موانع آن چیزهای وحشتناکی هستند که وقتی چشممان را از روی هدف بر می‌داریم به نظرمان میرسند!

 

٧_ اگر میخواهی دروغی نشنوی، اصراری برای شنیدن حقیقت مکن…

 

٨_ به خاطر داشته باش هرگاه به قله رسیدی همزمان در کنار دره ای عمیق ایستاده اى…

 

 ٩_ هرگز با یک آدم نادان مجادله نکنید، تماشاگران ممکن است نتوانند تفاوت بین شما را تشخیص دهند…

 

 

 

مرحوم آیت‌الله بهجت عالمی زاهد و بسیار ساده‌زیست بودند. در منزل و اتاق ایشان زیلوهایی پهن‌شده بود که قسمت‎هایی از آن از بین رفته بود. گمان کنم متعلق به چهل سال قبل بود. آن موقع مرجع نبودند اما بعد از مرجعیت‌شان هم وضع همین‌گونه بود، حتی با رفت‌ و آمدهایی که اقتضای مرجعیت ایشان بود زندگی‎شان عوض نشد و درعین‌ حال اهل بخشش و بذل بودند.

 

روزی به منزل آقا رفتم. مشغول قرائت بیتی به مضمون «دوستان را کجا کنی محروم/ تو که با دشمنان نظر داری» بودند و آن را با آهنگ ملایمی زمزمه می‌کردند.

 

سپس در همان حال، مبلغ محسوسی را به‌عنوان شیرینی ازدواج به بنده دادند. عرض کردم اگر کاری از بنده ساخته است، در خدمتم. با حالتی طنزگونه فرمودند: “از این در که خارج شدی، داخل گذر خان می‌شوی. زنبیلی برمی‌داری و مقداری دعا برای من می‌فرستی که سخت محتاج آن هستم"(!).

 

 

 

آب تا وقتی روان است ، پاک و پاکیزه است و چون راکد شود تغییر کند . مال هم به همین منوال است.

اگر انفاق شود جریان یابد و در راه صحیح صرف گردد صاحبش محمود و پسندیده است و اگر امساک شود و روی هم انبار گردد صاحبش مذموم و ناپسندیده است .

چنانکه گفته اند : هرگاه آب پاک باشد شایستۀ آشامیدن و پاکیزه کردن است و اگر ناپاک باشد شایسته نباشد ، همین گونه اگر مال از راه حلال بدست آید شایستۀ بهره مند شدن است و اگر نه ، ناروا باشد .

 

 

 

 

 

هر كار خيرى كه انجام دهيد و ثوابش را به روح ميت هديه بكنيد، براى او مفيد است؛ چه ذكر و قرآن و نماز مستحبى و طلب مغفرت باشد، و چه صدقه

 

هر كار خيرى كه انجام دهيد و ثوابش را به روح ميت هديه بكنيد، براى او مفيد است؛ چه ذكر و قرآن و نماز مستحبى و طلب مغفرت باشد، و چه صدقه، و اما در باره نماز و روزه و كارهاى واجب ـ كه از ايشان قضا شده ـ در مرحله اول بر عهده فرزند بزرگتر است و اگر او انجام ندهد، بر فرزندان ديگر واجب نيست. اگر پسر بزرگتر نتواند نماز و روزه و ساير كارهاى پدر، مثل حج را (اگر پدر مستطيع بوده و نرفته است) انجام دهد، مى‏تواند كسى را اجير نمايد؛ يعنى پول بدهد انجام دهند، ولى اگر برادران و خواهران و مادرتان مي خواهند خودشان نماز و روزه پدر را انجام دهند، اشكال ندارد.

 

 

 

كسى كه براى ميت عملى را انجام مى‏دهد، گرچه در نيت بايد قصد نيابت نمايد، ولى قسمت عمده ثواب آن طبق روايات ـ در نامه عمل او نيز نوشته مى‏شود. البته باعث برى‏ءالذمه شدن ميّت نيز شده و او از عذاب و گرفتارى نجات پيدا مى‏كند.

 

 

 

مرحوم حاج شيخ عباس قمى در مفاتيح‏الجنان، ص 317 حديث صحيحى را از امام صادق(ع) نقل فرموده كه در ضمن آن حديث اين طور آمده «ميت شاد و مسرور مى‏شود و گشايش پيدا مى‏كند به دعا و استغفارى كه براى او مى‏كنند چنانچه زنده شاد مى‏شود به هديه كه براى او مى‏برند و فرمود كه ثواب نماز، روزه، حج، صدقه و ساير اعمال خير و دعا در قبر ميت بر او وارد مى‏شود و ثواب آن براى مرده و كسى كه آنها را انجام داده نوشته مى‏شود». روايات ديگرى نيز در آنجا نقل شده كه مى‏توانيد مطالعه كنيد، بنابراين يقين كنيد كه آنچه براى اموات خودتان هديه مى‏كنيد در صورتى كه اخلاص داشته باشيد به آنها مى‏رسد و ثوابش در نامه عمل خودتان هم ضبط مى‏شود.

 

 

 

در زمينه آداب و مستحبات زيارت اهل قبور، توجهتان را به نكات زير جلب مي كنيم:

 

1-مستحب است در نزد قبر ميت خواندن سوره حمد و ناس و فلق و توحيد و آيه الکرسی هر کدام سه مرتبه و سوره قدر هفت مرتبه 

 

 

 

2-از رسول خدا(ص) چنين نقل شده است: هر که بر قبرستان عبور کند و 11 مرتبه سوره توحيد را بخواند و ثوابش را به اموات آن قبرستان هديه کند به تعداد آن مردگان اجر و پاداش می يابد. 

 

 

 

3-در روايات معتبر آمده است که اگر کسی به نزد قبر برادر مومن خود برود و رو به قبله دستش را بر روی قبر بگذارد و 11 مرتبه سوره قدر را بخواند از ترس بزرگ روز قيامت در امان خواهد بود . و در روايت ديگر آمده است که خداوند او و صاحب قبر هر دو را بيامرزد. 

 

 

 

4-در روايت آمده که حضرت باقر(ع) نزد قبر يکی از شيعيان ايستادند و اين دعا را خواندند: اللهم ارحم غربته و صل وحدته و آنس وحشته و آمن روعته و اسکن اليه من رحمتک ما يستغنی بها عن رحمه من سواک و الحقه بمن کان يتولاه 

 

 

 

5- طبق رواياتي كه از حضرات معصومين(ع) وارد شده است زيارت اهل قبور مؤمنين در روزهاي دوشنبه و پنج شنبه و جمعه مستحب مؤكد است و سنت پيامبر اسلام(ص) و سيره اهل بيت(ع) نيز چنين بوده است و فعل معصوم نيز براي ما حجت است و در روايتي از رسول خدا(ص) آمده است كه حضرت فرمود: ((هديه بفرستيد براي مردگان خود)) پس سوال شد چيست هديه مرده ها؟ فرمود: صدقه و دعا و نيز فرمود ارواح مؤمنين هر جمعه به آسمان دنيا مقابل خانه ها و منزل هاي خود فرياد مي كنند هر يك از ايشان به آواز حزين با گريه اي اهل من و اولاد من اي پدر من و مادر من و خويشان من مهرباني كنيد بر ما…)). براي آگاهي بيشتر ر.ك : 1- مفاتيح الجنان, مرحوم حاج شيخ عباس قمي، قسمت قبور زيارت مؤمنين, ص 1014 2- اصول كافي , ج 3, باب 13 از ابواب المزار 3- كامل الزيارات, ابن قولويه, ص 320 4- وسائل الشيعه, ج 3, باب 55, ص 223, انتشارات آل البيت

 

 

 

6- کتاب سیاحت غرب تالیف آقا نجفی قوچانی و کتاب معاد شهید دستغیب در این رابطه مفید و قابل استفاده است . 

 

 

 

7- انسانى كه از دنيا مى‏رود تا هنگامى كه در عالم برزخ است و هنوز قيامت بر پا نشده باشد، كارهاى خيرى كه براى او انجام مى‏دهند به صورت هديه به او مى‏رسد و چه بسا مورد غفران و بخشش نيز واقع شده و يا موجب تعالى و تكامل روح او مى‏شود. در اين باره روايات و احاديث زيادى نقل شده است. به عنوان نمونه چند مورد اشاره مى‏شود. امام صادق(ع) فرموده است: «يدخل على الميت فى قبره الصلاة والصوم والحج والصدقة والبر والدعاء و يكتب اجره للذى يفعله و للميت؛ نماز و روزه و حج و صدقه و نيكى و دعا در قبر ميت داخل مى‏گرددو پاداش آن اعمال علاوه بر اين كه براى كسانى كه آنها را انجام مى‏دهد هست براى ميت نيز خواهد بود»، (المحجة‏البيضاء، ج 3، ص 42).

 

 

 

پيامبر اكرم(ص) مى‏فرمايد: «… ليدخل على قبور الاموات من دعاء الاحياء من الانوار مثل الجبال؛ دعاى زندگان به صورت كوه‏هاى نور بر قبرهاى مردگان داخل مى‏گردد»، (المحجة‏البيضاء، ج 3، ص 341). علاوه بر اين اعمالى كه براى او انجام مى‏دهند نتايج و ثمرات اعمال و كارهايى را نيز كه خودش انجام داده بعد از مرگش به او مى‏رسد.

 

 

 

8- امام صادق(ع) فرموده است: «ستّ خصال ينتفع بها المؤمن من بعد موته: ولد صالح يستغفر له و مصحف يقرأ فيه و قليب يحفره و غرس يغرسه و صدقة ماء يجريه و سنة حسنة يؤخذ بها بعده؛ شش چيز است كه بعد از مرگ مؤمن به او سود مى‏رساند. فرزند صالح و شايسته‏اى كه براى او دعا و طلب آمرزش كند. قرآنى كه تلاوت شود. چاهى كه حفر كرده و درختى كه غرس نموده و آبى را كه جارى ساخته و روش و سنت پسنديده‏اى كه پس از او مورد عمل قرار گيرد»، (بحارالانوار، ج 6، ص 293). براى آگاهى بيشتر ر.ك: 1- منازل الاخره، شيخ عباس قمى 2- حيات پس از مرگ، على محمد اسدي

 

 

 

9- هر كار خيرى كه انجام دهيد و ثوابش را به روح ميت هديه بكنيد، براى او مفيد است؛ چه ذكر و قرآن و نماز مستحبى و طلب مغفرت باشد، و چه صدقه،بهترین کمک به پدر و مادرتان این است که اگر حق واجبی مانند نماز و روزه و حج و حق الناس بر ذمه آنهاست آن را از طرف آنها ادا نمایید و سپس انجام امور مستحب و خیرات و مبرات برای ام بسیار مفید و نافع است .

 

 

 

يكى از ويژگى‏هاى عالم برزخ همين است كه ميت تا هنگامى كه در برزخ بسر مى‏برد. به كلى از دنيا بريده نمى‏شود بلكه گاه گاهى با آن ارتباط برقرار مى‏كند و در روايات به اين مسأله تصريح شده چنان كه مرحوم كلينى در كافى (ج 3،ص 230) بابى با عنوان «ان الميت يزور اهله» مطرح كرده و رواياتى نيز نقل كرده است. از آن روايات معلوم مى‏شود كه مردگان اعم از افراد با ايمان و حتى افراد بى‏ايمان نيز گاه گاهى به ديدار خانواده خود مى‏آيند. در اين كه هر چند وقتي كه بار به ديدار آنها مى‏آيند طبق روايت بستگى به مقام و منزلت شخص ميت دارد.

 

 

 

امام صادق(ع) مى‏فرمايد: «ان المؤمن ليزور اهله فيرى ما يحب و يستر عنه ما يكره و ان الكافر ليزور اهله فيرى ما يكرهو يستر عنه ما يحب؛ ميت مؤمن هر آينه به ديدار خانواده‏اش مى‏آيد پس هر چه را كه خوشايند باشد مى‏بيند و آنچه را كه خوشايند نباشد از او پوشيده مى‏شود و كافر نيز به ديدن خانواده خود مى‏آيد پس مى‏بيند هر آنچه را كه ناخوشايند است و هر چه پسنديده و خوب باشد از او پوشيده مى‏شود». در روايات آمده است كه معمولاً روزهاى جمعه و به شكل پرنده‏اى به ديدار خانواده خود مى‏آيند، (همان، ح5). اما اين كه از خانواده و بازماندگان توقع و انتظار دارند، آرى چنين است. چنان كه پيامبر اكرم(ص) فرموده‏اند: «ان ارواح المؤمنين تأتى كل جمعه الى السماء الدنيا بعذاء دورهم و بيوتهم ينادى كل واحد منهم بصوت حزين باكين: يا اهلى و ياولدى و يا ابى و يا امى و اقربائى اعطفوا علينا يرحمكم اللّه‏… اعطفوا علينا بدرهم او برغيف او بكسوه يكسوكم اللّه‏ من لباسىالجنه…؛ ارواح مؤمنان هر جمعه به آسمان دنيا مى‏آيند و روبروى خانه‏ها مي ايستند و هر يك با آواى حزين در حالى كه مى‏گريدمى‏گويد اى كسان من اى فرزندانم، پدرم، مادرم، نزديكانم به ما عطوفت كنيد. خداى شما را بيامرزد… با درهم پولى يا گرده نانى و يا لباسى در حقما رحم كنيد كه خدا به شما از لباس‏هاى بهشتى بپوشاند».

 

 

 

در روايات زيادى به مردم سفارش شده كه مردگان را فراموش نكنند. چنان كه پيامبر اكرم(ص) مى‏فرمايد: «لاتنسوا موتاكم فى قبورهم و موتاكم يرجون احسانكم و موتاكم محبوسون يرغبون فى اعمالكم البر و هم لايقدرون. اهدوا الى موتاكم الصدق والدعا؛ مردگان خود را در قبرهايشان فراموش نكنيد و آنها اميد به احسان شما دارند و مردگان شما محبوسند رغبت وميل در كارهاى نيك شما دارند و خود قدرت بر انجام آن ندارند.

 

 

 

براى مردگان خود صدقه و دعا هديه كنيد» (آثارالصادقين، ج 21، ص274). براى آگاهى بيشتر ر.ك: 1- منازل الاخره، شيخ عباس قمى. 2- حيات پس از مرگ، على محمد اسدي. از بعضي روايات استفاده مي شود كه صدقه و كارهاي خير و يا اعمال مستحبي مانند دعا و زيارات كه هديه اموات مي شود به آنها مي رسد. از جمله مرحوم حاج شيخ عباس قمي در مفاتيح الجنان , ص 317 حديث صحيحي را از امام صادق (ع ) نقل فرموده كه در ضمن آن حديث اين طور آمده «ميت شاد و مسرور مي شود و گشايش پيدا مي كند به دعا و استغفاري كه براي او مي كنند چنانچه زنده شاد مي شود به هديه كه براي او مي برند و فرمود كه ثواب نماز, روزه , حج , صدقه و ساير اعمال خير و دعا در قبر ميت بر او وارد مي شود و ثواب آن براي مرده و كسي كه آنها را انجام داده نوشته مي شود» البته آنچه نقل شد, عين عبارت مفاتيح نيست بلكه با تصرف در عبارت , لكن همان مضمون است . روايات ديگري نيز در آنجا نقل شده كه مي توانيد مطالعه كنيد, بنابراين يقين كنيد كه آنچه براي اموات خودتان هديه مي كنيد در صورتي كه اخلاص داشته باشيد به آنها مي رسد وثوابش در نامه عمل خودتان هم ضبط مي شود.

 

 

 

10- بر اساس آيات و روايات، ارتباط خاصى ميان قبر برزخى و قبر خاكى، يعنى بين روح انسان در برزخ و بدن مادى او در قبر خاكى وجود دارد. اين ارتباط، در اصل از ارتباط روح و بدن مادى كه در طول زندگى دنيوى با يكديگر يك نوع اتحاد داشته‏اند، سرچشمه مى‏گيرد كه با قطع تعلق روح از بدن پس از مرگ به كلى از ميان نمى‏رود، بلكه يك نوع ارتباط در حدّ پايين‏ترى ميان روح برزخى و بدن مادى و خاكى وجود دارد، البته نه در حد و اندازه‏اى كه در زندگى دنيوى و در دوران تعلق روح به بدن وجود داشت و نه با آن كيفيت و كميت، بلكه در ميزانى ضعيف‏تر و با كم و كيفى ديگر. از همين رو، قبر خاكى با قبر و عالم برزخى روح ارتباطى دارد كه نقاط ديگر اين ارتباط را ندارند، و به همين جهت است كه على رغم حضور روح در عالمى فوق ماده، زمان و مكان [برزخ] توجه خاصى به بدن مادى و نقطه‏اى كه بدن خاكى در آن است، دارد و بر اساس همين ارتباط ميان قبر خاكى و قبر برزخى است كه دستورات و احكام خاصى در باب قبر، تشييع جنازه، كفن، دفن، حرمت قبر، استحباب زيارت قبور، دعا، طلب رحمت و مغفرت بر سر قبور و نظاير آنها در شريعت اسلامى وجود دارد.

 

 

 

اين ارتباط روح با قبر خاكى موجب مى‏شود كه بتوان از اين طريق بهتر با روح رابطه برقرار و به او توجه كرده و نيز توجه او را جلب كرد، بدين جهت در روايات تأكيد فراوانى بر زيارت قبور، دعا، طلب رحمت و مغفرت و تلاوت قرآن كريم بر سر قبرها شده است، هر چنداين آداب در هر جايى براى مردگان خوب است، ولى به دليل ارتباط قبر برزخى با قبر خاكى بر انجام اين آداب بر سر قبرها تأكيد بيشترى شده و از استحباب بيشترى برخوردار است. از طرفى ارواح نيز بر اساس اين ارتباط با بدن مادى و قبر خود از حضور مؤمنان مسرور و مبتهج مى‏شوند. امام صادق(ع) مى‏فرمايد: «قسم به خداى متعال، مردگان رفتن شما را [بر سر قبورشان] مى‏دانند و با حضور شما مسرور مى‏شوند و با شما اُنس مى‏گيرند و بهره‏مند مى‏شوند»، (وسائل الشيعه، ج 2، ص 878 و نيز در اين باب نگا: عروج روح، استاد محمد شجاعى، مقدمه و تدوين محمدرضا كاشفى، تهران، كانون انديشه جوان، چاپ اوّل، 1379 ش، ص 71 ـ 76). امّا مهم‏ترين اثر دنيوى زيارت اهل قبور براى انسان، تذكر مرگ و يادآورى اين رخداد مهمّ است و اين خود، موجب باز داشتن انسان از بازى‏هاى دنيوى، (نگا: نهج‏البلاغة، ترجمه دكتر سيد جعفر شهيدى، خطبه 84، ص66)، مانع انجام كارهاى زشت و ناروا، (همان خطبه 99، ص 92) باعث انجام اعمال و كردار نيك، (همان، كلمات قصار، 31، ص 364) سبب بى رغبتى و كم خشنودى از دنيا، (همان،كلمات قصار 349، ص 423) و زمينه‏ساز عبرت آموزى است، (همان، خطبه 221، ص 252).

 

 

 

رو به گورستان دمى خامش نشين .. آن خموشان سخن‏گو را ببين

 

 

 

ليك اگر يك رنگ بينى خاكشان .. نيست يكسان حالت چالاكشان

 

 

 

شحم و لحم زندگان يكسان بود .. آن يكى غمگين، دگر شادان بود

 

 

 

تو چه دانى تا ننوشى قالشان .. ز آنكه پنهان است بر تو حالشان

 

 

 

بشنوى از قال‏هاى و هوى را .. كى ببينى حالت صد توى را

 

 

انسان اگر بخواهد طيّب و طاهر باشد، بايد

اولاً هدف خلقت را بشناسد

و ثانياً خود را با آن هماهنگ کند.

 

خداي سبحان

اين مجموعه هستي را به عنوان سفره اي آماده براي ما قرار داد ؛

 

«سَخَّرَ لَکُم مَا فِي السَّماوَاتِ

وَمَا فِي الْأَرْضِ»

 

تا به هدف خلقت برسیم

نه غرق در مجموعه ..

 

 

 

حاج اسماعیل دولابی (ره)

 

خدا ما را برای شادی آفریده است نه برای غم. خدای واحد غنی و قوی، محال است مخلوقی را برای ناراحتی و غم بیافریند. اگر این بشارت را که ما را برای شادی آفریده اند، باور کردی و به خودت قبولاندی، دیگر غم وجود نخواهد داشت. این مژده مال کسی است که آن را باور کند. همین که فهمیدی دنیا فانی شدنی است و مشکلات و محرومیت هایش هم همیشگی و دائمی نیست و بالأخره روزی تمام خواهد شد، نصف غم هایش باطل می شود. مشقّت و غم دنیا وسیله ای است برای خوشی و شادی.

جملاتی زیبا ازحضرت علی علیه السلام

 

1.مردم را با لقب صدا نکنید.

2.روزانه از خدا معذرت خواهی کنید.

3.خدا را همیشه ناظر خود ببینید.

4.لذت گناه را فانی و رنج آن را طولانی بدانید.

5.بدون تحقیق قضاوت نکنید.

6.اجازه ندهید نزد شما از کسی غیبت شود.

7.صدقه دهید،چشم به جیب مردم ندوزید.

8.شجاع باشید،مرگ یکبار به سراغتان می آید.

9.سعی کنید بعد از خود،نام نیک بجای بگذارید.

10.دین را زیاد سخت نگیرید.

11.با علما و دانشمندان با عمل ارتباط برقرار کنید.

12.انتقادپذیر باشید.

13.مکار و حیله گر نباشید.

14.حامی مستضعفان باشید.

15.اگر میدانید کسی به شما وام نمیدهد،از او تقاضا نکنید.

16.نیکوکار بمیرید.

17.خود را نماینده خدا در امر دین بدانید.

18.فحّاش و بذله گو نباشید.

19.بیشتر از طاقت خود عبادت نکنید.

20.رحم دل باشید.

21.با قرآن آشنا شوید.

22.تا میتوانید بدنبال حل گره مردم باشید.

 

 

 

( نهج البلاغه )

 

ميگویند : روزی مردی بازرگان افسار الاغی را در دست داشت و به زور ميكشيد ،

تا به دانايی رسيد …

دانا پرسيد : چه بر دوش الاغ داری كه چنین سنگين است و راه نمی رود ؟

مرد بازرگان پاسخ داد : يك طرف سی من گندم و طرف ديگر سی من ماسه …

 

دانا پرسيد : آیا به جايی كه ميروی ماسه كمياب است ؟

بازرگان پاسخ داد : خير ، به منظور حفظ تعادل بار بر روی الاغ ، طرف ديگر ماسه ريخته ام !!!

 

دانا ماسه ها را خالی كرد و گندم را به دوقسمت تقسيم نمود و به بازرگان گفت : حال خود نيز سوار شو و برو به سلامت !!!

 

بازرگان وقتی چند قدمی به راحتی با الاغ خود رفت ، برگشت و از دانا پرسيد : با اين همه دانش چقدر ثروت داری ؟

 

دانا گفت : هيچ …

بازرگان پیاده شد و شرايط را به شكل اول باز گرداند و گفت : من با نادانی خود بسیار بيشتر از تو سرمایه دارم ، پس علم تو به درد خودت می خورد ؛؛؛

سپس دوباره شروع كرد به كشيدن الاغ و رفت

 

 

 

 

چند حدیث در مورد شوخی و گفتگوي غير ضروري با نامحرم !!

 

 

    1- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:

 

    هر کس با یک زن نامحرم دست بدهد، روز قیامت در غل و زنجیر به محشر وارد می‌شود و خداوند دستور می‌دهد که او را به آتش جهنم بیفکنند، و هر کس با یک زن نامحرم شوخی کند، در مقابل هر کلمه حرامی که به او گفته است، هزار سال حبس خواهد شد.

 

    2- امام صادق علیه السلام:

 

    رسول خدا فرمان داده بود که زن مسلمان با مردان نامحرم بیش از پنج کلمه – که آن هم در موضوعات ضروری باشد- سخن نگوید.

 

    3- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:

 

    نگاه به نامحرم، تیری از تیرهای شیطان است هر کس آن را از خوف خدا ترک کند خداوند حلاوت ایمان را به او می‌چشاند.

 

    4- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:

 

    در مورد زنان مردم عفت بورزید تا دیگران نیز در مورد زنان شما عفت بورزند و زنان شما از تعرض نامحرمان در امان بمانند.

    هر کس نامحرمی را دید و چشم خود را به طرف آسمان بلند کرد یا بست، خداوند در بهشت، حورالعین بهشتی را به عقدش درمی‌آورد

 

    5- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:

 

    تمام چشم‌ها در روز قیامت گریان خواهد شد، مگر چشمی که از خوف و عظمت خدا بگرید، و چشمی که از حرام بسته شود، و چشمی که در راه خدا شب‌ها بیدار بماند و شب زنده داری کند.

 

    6- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:

 

    هر کس چشمان خود را از نگاه به زن نامحرم پرکند (و با خیال راحت به این نگاه خود ادامه دهد)، خداوند متعال در روز قیامت میخ‌های آتشین به چشمان او فرو خواهد برد و بعد از رسیدگی به کار مردم، دستور خواهد داد که او را به آتش جهنم بیندازند.

 

    7- یکی از راویان می‌گوید در کوفه به زنی قرآن می‌آموختم، روزی با او شوخی کردم، بعد به دیدار امام باقر (علیه‌السلام) شتافتم،

    امام باقر علیه السلام فرمود:

 

    آن که (حتّی) در پنهان مرتکب گناه شود خداوند به او اعتنا و توجّهی ندارد، به آن زن چه گفتی؟ از شرمساری چهره‌ام را پوشاندم و توبه کردم، امام فرمود:

    تکرار نکن.

 

    8- حضرت علی علیه‌السلام :

 

    اختلاط و گفتگو مردان با زنان نامحرم سبب نزول بلا و بدبختی خواهد شد، و دل‌ها را منحرف می‌سازد.

 

    9- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:

 

    هر خانمی که خود را معطر و خوشبو کند (عطر بزند) و سپس از خانه خارج شود، همواره مورد لعنت خدا و ملائکه خواهد گرفت، تا وقتی که به خانه برگردد، هرچند برگشتش به خانه طول بکشد.

 

    10- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:

 

    شیطان به حضرت موسی علیه السلام گفت : ای موسی! با زنی که به تو محرم و یا حلال نیست خلوت مکن (تنها مباش، به خاطر آنکه هیچ مردی با زن نامحرمی خلوت نمی‌کند، مگر این که من همراه آن دو هستم. (و خودم شخصاً آن دو را برای گناه و رابطه نامشروع تحریک و وسوسه می‌کنم).

 

    11- امام صادق علیه‌السلام فرمود :

 

    هر کس نامحرمی را دید و چشم خود را به طرف آسمان بلند کرد یا بست، خداوند در بهشت، حورالعین بهشتی را به عقدش درمی‌آورد.

 

  

    پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:

    هرکس با غیر همسر خویش شوخی و مزاح کند

    به اندازه هر کلمه ای که در دنیا سخن گفته باشد ،

    خداوند هزار سال او را در زندان دوزخ نگاه خواهد داشت.

    ثواب الاعمال ص 283 / وسائل الشیعه ج 20

 

هفت پند مولانا

 

شب باش : در پوشیدن خطای دیگران

زمین باش : در فروتنی

خورشیدباش : در مهر و دوستی

کوه باش : در هنگام خشم و غضب

روزباش : در سخاوت و یاری به دیگران

دریاباش : در کنار آمدن با دیگران

خودت باش : همانگونه که می نمایی..

: ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺭﺍ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﻧﮑﻨﯿﺪ:

ﺍﻭل ﺁﻧﭽﻪ ﻧﯿﺴﺘﯿﺪ…ﺩﻭﻡ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺁﻧﭽﻪ ﻫﺴﺘﯿﺪ…..

 

همیشه یادمان باشد که نگفته ها را میتوان گفت ولی گفته ها را نمیتوان پس گرفت!..

چه سنگ را به کوزه بزنی چه کوزه را به سنگ بزنی شکست با کوزه است…..

 

از طرف یک زن مسلمان:

ﻣﻦ ﯾﮏ ﺑﺎﻧﻮﯼ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻢ ،،، ﺍﺯ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﭘﺪﺭﻡ ﻭﻗﺘﯽ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﯿﺸﺪ

 

ﻣﯿﻮﻩ ﻭ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﺭﺍ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﻣﯿﺪﺍﺩ ﻭ ﻣﯿﮕﻔﺖ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﺍﺳﺖ …

 

ﺍﻭﻝ ﻣﺮﺍ ﻣﯿﺒﻮﺳﯿﺪ ﺳﭙﺲ ﺏ ﺳﺮﺍﻍ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺳﻨﺖ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺭﺍ ﺑﺠﺎ ﺑﯿﺎﻭﺭﺩ …

 

ﻃﺒﻖ ﺭﻭﺍﯾﺎﺕ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺭﺍ ﺧﻮﺵ ﻗﺪﻡ ﻣﯿﺪﺍﻧﺴﺖ ﭼﻮﻥ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ

 

ﺍﻭ ﺭﺍ ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺧﻄﺎﺏ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﺗﺎ ﯾﺎﺩﺵ ﺑﻤﺎﻧﺪ

 

ﻣﻮﻻﯾﻢ ﻋﻠﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺯﻥ ﺭﺍ ﭼﻮﻥ ﮔﻠﯽ ﺧﻮﺷﺒﻮ ﻣﯿﺪﺍﻧﺴﺖ ﻧﻪ ﯾﮏ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ….

 

ﺍﯾﻦ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﭘﺪﺭﻡ ﻧﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﯼ ﺁﻥ ﺍﺯ ﻧﻪ ﺳﺎﻟﮕﯽ به ﻣﻦ

 

ﻋﺰﺕ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ به ﻣﻦ ﺣﺴﺎﺩﺕ ﮐﻨﺪ

 

ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻻﯾﻖ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺍﻭ ﻧﻪ

 

ﭼﻮﻥ ﺟﻮﺍﻫﺮﯼ ﮔﺮﺍﻧﺒﻬﺎ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﭘﻮﺷﺶ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﻫﺮ ﮐﺲ ﻭ ﻧﺎﮐﺴﯽ

 

ﻻﯾﻖ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﻭ ﻟﻤﺲ ﻣﻦ ﻧﺒﺎﺷﺪ

 

ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﻢ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﻋﻤﺮ ﺑﻪ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﻭ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻭ ﻫﻨﺮ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻡ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ

 

ﺩﻏﺪﻏﻪ ﯼ ﺍﻣﺮﺍﺭ ﻣﻌﺎﺵ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ

 

ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺍﯾﻦ ﻭﻇﯿﻔﻪ ﺭﺍ ﮔﺮﺩﻥ ﭘﺪﺭ ﯾﺎ ﻫﻤﺴﺮﻡ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ

 

ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺣﻖ ﻣﻬﺮﯾﻪ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﻮﻫﺮﻡ ﺑﻔﻬﻤﺎﻧﺪ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﮐﻪ

 

ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﻫﻮﺱ ﮐﻨﺪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﻋﻮﺿﻢ ﮐﻨﺪ ﻣﻮﻗﻊ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺤﻮﻝ ﮐﺮﺩ

 

ﺗﺎ ﺍﺯ ﺑﺴﺘﺮ ﻧﺮﻡ ﻋﺸﻖ ﺭﺍﻫﯽ ﺟﺎﺩﻩ ﻭ ﺑﯿﺎﺑﺎﻥ ﻭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻧﺸﻮﻡ

 

ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﻣﻬﺮ ﻣﺎﺩﺭﯼ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻋﺸﻘﻢ ﺭﺍ ﻧﺜﺎﺭ ﭘﺎﺭﻩ ﯼ ﺗﻨﻢ ﮐﻨﻢ ﻭ

 

ﺍﺟﺮ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﻫﺒﺖ ،ﺑﻬﺸﺖ ﺭﺍ ﺯﯾﺮ ﭘﺎﯾﻢ ﮔﺬﺍﺷﺖ

 

ﺩﯾﻪ ﯼ ﭘﺪﺭ ﻭﺑﺮﺍﺩﺭ ﻭ ﺷﻮﻫﺮﻡ ﺭﺍ ﺩﻭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻣﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻮﻗﻌﯽ ﮐﻪ

 

ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ- ﺩﯾﮕﺮ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺮﺍ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻣﺎﻟﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﻣﺎﻓﺎﺕ ﺷﻮﺩ

 

ﻣﻌﻨﯽ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺭﻡ

 

ﻣﻦ ﮔﻠﻢ ﻣﻦ ﺑﻠﻮﺭﻡ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﯼ ﻣﻦ ﺁﺩﺍﺏ ﺩﺍﺭﺩ …

 

 

ﺣﺎﻟﻢ ﺍﺯ ﻓﻤﻨﯿﺴﺘﯽ ﺑﻬﻢ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ ﮎ ﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻣﺴﺎﻭﯼ ﻗﻠﻤﺪﺍﺩﻣﯿﮑﻨﺪ

 

ﻣﻦ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮﯼ !ﺭﺍ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺷﺐ ﭘﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﻣﺮﺩﺍﻥ

 

ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﻭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ بدوم ﮐﻪ ﺳﺮ ﻣﺎﻩ ﺣﻘﻮﻕ ﻣﺪﺭﻥ !ﺑﻮﺩﻧﻢ ﺭﺍﺑﮕﯿﺮﻡ

 

ﺟﺴﻢ ﻟﻄﯿﻔﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﺩﺍﺩ

 

ﻣﻦ ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺍﻡ .

 

 

آیا یک مگس می تواند روی استراتژی شخصی زندگی ما تاثیر بگذارد؟

اگر جواب شما به سوال بالا منفی است نوشته دوست خوبم محمدرضا شعبانعلی را بخوانید.

دیروز پس از یک هفته که مگسی در خانه ام میگشت، جنازه اش را روی میز کارم پیدا کردم.

یک هفته بود که با هم زندگی میکردیم. شبها که دیر میخوابیدم، تا آخرین دقیقه ها دور سرم میچرخید. صبح ها اگر دیر از خواب بیدار می شدم، خبری از او هم نبود. شاید او هم مانند من، سر بر کتابی گذاشته و خوابیده بود.

در گشت و گذار اینترنتی، متوجه شدم که عمر بسیاری از مگس های خانگی در دمای معمولی حدود ۷ تا ۲۱ روز است.

با خودم شمردم. حدود ۷ روز بود که این مگس را میدیدم. این مگس قسمت اصلی یا شاید تمام عمرش را در خانه ی من زندگی کرده بود. احساسم نسبت به او تغییر کرد. به جسدش که بیجان روی میز افتاده بود، خیره شده بودم.

غصه خوردم. این مگس چه دنیای بزرگی را از دست داده است. لابد فکر میکرده «دنیا» یک خانه ی ۵۰ متری است که روزها نور از «ماوراء» به درون آن می تابد و شبها، تاریکی تمام آن را فرا میگیرد. شاید هم مرا بلایی آسمانی میدیده که به مکافات خطاهایش، بر او نازل گشته ام!

شاید نسبت آن مگس به خانه ی من، چندان با نسبت من به عالم، متفاوت نباشد.

من مگس های دیگر خانه ام را با این دقت نگاه نکرده ام. شاید در میان آنها هم رقابت برای اینکه بر کدام طبقه کتابخانه بنشینند وجود داشته.

شاید در میان آنها هم مگس دانشمندی بوده است که به دیگران «تکامل» می آموخته و میگفته که ما قبل از اینکه «بال» در بیاوریم، شبیه این انسانهای بدبخت بوده ایم.

شاید به تناسخ هم اعتقاد داشته باشند و فکر کنند در زندگی قبلی انسانهایی بوده اند که در اثر کار نیک، به مقام «مگسی» نائل آمده اند.

شاید برخی از آنها فیلسوف بوده باشند. شاید در باره فلسفه ی زندگی مگسی، حرف ها گفته و شنیده باشند.

شاید برخی از آنها تمام عمر را با حسرت مهاجرت به خانه ی همسایه سر کرده باشند.

مگسی را یادم میآید که تمام یک هفته ی عمرش را پشت شیشه نشسته بود به امید اینکه روزی درها باز شود و به خانه ی همسایه مهاجرت کند…

مگس دیگری را یادم آمد که تمام هفت روز عمرش را بی حرکت بر سقف دستشویی نشسته بود. تو گویی که فکر میکرد با برخاستن از سقف، سقوط خواهد کرد. یا شاید از ترس اینکه بیرون این اتاق بسته ی محبوس، جهنمی برپاست…

بالای سر مگس مرده نشستم و با او حرف زدم:

کاش میدانستی که دنیا بسیار بزرگ تر از این خانه ی کوچک است.

کاش جرأت امتحان کردن دنیاهای جدید را داشتی.

کاش تمام عمر هفت روزه ی خود را بر نخستین دانه ی شیرینی که روی میز من دیدی، صرف نمیکردی.

کاش لحظه ای از بال زدن خسته نمیشدی، وقتی که قرار بود برای همیشه اینجا روی این میز، متوقف شوی.

آن مگس را روی میزم نگاه خواهم داشت تا با هر بار دیدنش به خاطر بیاورم که:

عمر من در مقایسه با عمر جهان از عمر این مگس نیز کوتاه تر است. شاید در خاطرم بماند که دنیا، بزرگتر و پیچیده تر از چیزی است که می بینم و می فهمم. شاید در خاطرم بماند که بر روی نخستین شیرینی زندگی، ماندگار نشوم.

نمیخواهم مگس گونه زندگی کنم. بر می خیزم. دنیا را میگردم و به خاطر خواهم سپرد که عمر کوتاه است و دنیا، بزرگ.

بزرگتر و متنوع تر از چیزی که چشمانم، به من نشان میدهد….

 

 آداب معاشرت

 دست دادن حامل پیام است .

این موضوع از نظر علمی ثابت شده است که نحوه دست دادن و مصافحه نشانه ادب ذاتی و اکتسابی شماست .

هنگامی که دست می دهید سعی کنید تا مدت کوتاهی دست طرف مقابل را لمس نمایید تا اشتیاق و محبت شما به قلب مخاطب مخابره شود.

روانشناسان معتقدند پیش دستی در دست دادن نشانه اعتماد به نفس عالی شماست .

برای تفهیم پیام همدلی توصیه می شود دست طرف مقابل را به اندازاه ای که او دست شما را فشار می دهد فشار دهید.

اگر دست طرف مقابل را محکم تر بفشارید بدان معنی است شما تسلط و یا قصد مسلط شدن به مخاطب را دارید . شما با دست دادن می خواهید عشق و محبت خود را به مخاطب منتقل نمایید .