توکل درجه ای از درجات دین و مقامی از مقامات مردم بالیقین است. بالاتر از این، توکل از عالیترین درجات مقربین است و اثبات آن از طریق علم غیر ممکن است. انسان باید در پی آن مکانی باشد که خداوند دارنده آن را دوست داشته باشد، چون کسی که محبّوب خدا واقع شود، به آتش غضب او گرفتار نمی شود، و از مقام قرب او دور نمی شودو پرده و مانعی میان او و خدایش نمی ماند.
خداوند متعال در قرآن می فرماید: « فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ …فَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّ اللّهَ يُحبّ الْمُتَوَكِّلِينَ ؛ به (بركت) رحمت الهى، در برابر آنان (مردم) نرم (و مهربان) شدى! و اگر خشن و سنگدل بودى، از اطراف تو، پراكنده مى‏شدند. پس آنها را ببخش و براى آنها آمرزش بطلب! و در كارها، با آنان مشورت كن! اما هنگامى كه تصميم گرفتى، (قاطع باش! و) بر خدا توكل كن! زيرا خداوند متوكلان را دوست دارد.».