احکام و مسائل قربانی کردن

 مسائل ذبح بز و گوسفند و غیره

 مسئله ١:
طریقۀ ذبح بز، گوسفند، گاو، مرغ و غیره اینست که روى حیوان را به طرف قبله بگردانید و چاقو یا کارد تیز در دست گرفته بِسْمِ اللهِ اَللهُ اَکْبَرْ گفته گلوى حیوان را با آن طورى ببرید که چهار چیز گلوى آن بریده شود.
یکى «مَری» که به وسیلۀ آن حیوان نفس می کشد، دوم «حلقوم» یعنى مَجراى آب و غذا از دهان به معده، سوم و چهارم هر دو «شاه رگ» حیوان که در دو طرف مری قرار دارند.
اگر سه تاى این چهار چیز بریده شود، بازهم حیوان حلال است و خوردن آن جایز است. و اگر فقط دو تاى این چهار چیز بریده شود، در این صورت آن حیوان مردار است و خوردن آن جایز نیست.

 مسئله ٢:
اگر کسى در وقت حلال کردن حیوان قصداً بِسْمِ اللهِ نگفت، در این صورت آن حیوان مردار است و خوردن آن حرام می باشد. و اگر بسم الله گفتن را فراموش کند، خوردن آن صحیح است.

 مسئله ٣:
حلال کردن به وسیلۀ کارد و چاقوی کُند مکروه و ممنوع می باشد، زیرا حیوان دچار تکلیف زیادى می شود.
به همین صورت بعد ذبح حیوان، فوراً پوست کندن و جدا کردن دست و پایش یا با وجود بریده شدن هر چهار عضو مذکور در بالا، قطع کردن سرش قبل از اینکه بدنش سرد شود، مکروه می باشد.

 مسئله ٤:
اگر سر مرغ در حین حلَال کردن قطع شد، خوردن مرغ درست است و کراهت هم ندارد. البته به این اندازه با قوّت حلال کردن که سر مرغ قطع شود مکروه است، ولى مرغ مکروه نمى شود.

 مسئله ٥:
حلَال کردن مسلمان صحیح و درست است، خواه زن حلَال کند یا مرد، و خواه پاک باشند یا ناپاک، حیوان و پرندۀ حلال شدۀ مسلمان در هر صورت حلال است و خوردن آن درست می باشد.
و هر حیوان یا پرنده اى که کافر ذبحش کند، خوردن آن حرام است.

 مسئله ٦:
هر چیزى که لبۀ تیز دارد، حلال کردن با آن درست است مثلاً کارد، چاقو یا سنگ لبه دار یا پوست نیشکر و نَى و بانْگس، حلال کردن با همه درست است.
 

 حضرت ملّا احمد نراقی در کتاب معراج السعادة آورده اند:

  اخلاص آن است که عمل از جمیع شوائب و اغراض خالی باشد و از جهت محض تقرّب به خدا باشد.

  بالاترین مرتبهٔ اخلاص آن است که در عمل ، قصد عوض اصلا نداشته باشد ، نه در دنیا نه در آخرت.

  و صاحب آن ، همیشه چشم از اجر در دو عالم پوشیده و نظر او به محض رضای حق مقصور است و بجز او مطلوبی ندارد.

  و این مرتبه ، اخلاص صد یقین است و نمی رسد به آن ، مگر کسانی که مستغرق لجه بحر عظمت الهی گشته ، واله و حیران محبّت او باشند.
 

  حضرت آیت‌الله جوادی آملی در تفسیر جملات عارفانه دعای عرفه «أَ یَکُونُ لِغَیْرِکَ مِنَ الظُّهُورِ مَا لَیْسَ لَکَ حَتَّی یَکُونَ هُوَ الْمُظْهِرَ لَکَ…»
  به بحث «منشأ ظهور هستی» می پردازد و با نفی استقلال در آثار و صفات غیرخدا، ابتدا تفسیری عمومی از کلام امام ارائه می کند و در ادامه می افزایند:

 برداشت دقیق تر و لطیف تر آن است که نه تنها ظهور تو کمتر از ظهور دیگران نیست و تو برای آشکار شدن به دیگران نیازمند نیستی و نه تنها ظهور آنان برگرفته از توست و از خود چیزی ندارند ،
  بلکه معنایش این است که هرگونه خودنمایی و ظهوری که دیگران دارند، از آنِ تو و مال توست و چیز دیگری نیست.

  در نتیجه این جلوه ها پیش از آن که دیگران را بنماید، تو را نشان می دهد.

☀️ چگونه از ظهور دیگران تو را می توان روشن کرد؟…

☀️ به بیان دیگر ، سخن او این نیست که دیگران توان راهنمایی به سوی تو را ندارند ، بلکه سخن او این است که تو از چنان جلوه ای برخورداری که به راهنمایی به سوی تو نیازی نیست ؛

  زیرا اگر بخواهیم وجود یا مفهوم واقعی چیزی را با علم حصولی یا شهودی برهانی کنیم ، باید از ظاهر به باطن ، از حاضر به غایب و از نزدیک به دور پی ببریم.

  درحالی که ظهور ، حضور و نزدیکی خدای سبحان نه تنها کمتر از ظهور ، حضور و نزدیکی دیگران نیست ، بلکه برخورداری دیگران از این صفات به برکت افاضه ذات اقدس الهی است ؛
  چون او این خصال را به صورت نامحدود داراست و اگر چیزی از جهتی نامحدود است ، جای خالی نمی گذارد تا دیگران آن را پر کنند.

  در نتیجه هر ظهور ، حضور و قربی که در جهان هست ، از آن خداست.

   بنابراین ، نمی توان تصوّر کرد که دیگران ظهوری داشته باشند که خدای سبحان از آن برخوردار نباشد.

 مناجات شهید مصطفی چمران…

  قربانی

 ای خدای بزرگ ،
ای آنکه نمونه ی بزرگی چون حسین علیه السلام را به جهان عرضه کرده ای،
  ای آنکه برای اتمام حجت به کافران وجودت… سیاهی ها و تباهی ها را به آتش وجود حسین ها روشن نموده ای،
  ای آنکه راه پرافتخار شهادت را ، برای آخرین راه حل انسانها باز کرده ای ،

  ای خدا ، ای معشوق من ، ای ایده آل آرزوهای مردم عارف ، به من توفیق ده تا مثل مخلصان و شیفتگان ، در راهت بسوزم و ازین خاکستر مادی آزاد گردم.

  ای حسین علیه السلام ، من برای زنده ماندن تلاش نمیکنم و از مرگ نمی هراسم ،
 بلکه به شهادت دل بسته ام و از همه چیز دست شسته ام ، ولی نمی توانم بپذیرم که ارزشهای الهی و حتی قداست انقلاب بازیچه دست سیاستمداران و تجار ماده پرست شده است.

 قبول شهادت مرا آزاد کرده است ، من آزادی خود را به هیچ چیز حتی به حیات خود نمی فروشم.

  خدایا ابراهیم را گفتی که عزیز ترین فرزندش را قربانی کند ، و او اسماعیل را مهیای قربانی کرد…

  هنگامی که پدر کارد را به گلوی فرزندش نزدیک می کرد ، ندا آمد دست نگه دار .

  ابراهیم آزمایش خود را داد ، ولی اسماعیل هنوز به آن درجه تکامل نرسیده بود که قربانی شود ، زمان زیادی گذشت تا قربانی کاملی که عزیزترین فرزندان آدم بود ، به درجه ارزش قربانی شدن رسید، و در همان راه خدا قربانی شد و او حسین بود.

  خدایا تو به من دستور دادی که در راه تو قربانی شوم ، فوراً اجابت کردم و مشتاقانه به سوی قرارگاه عشق حرکت کردم…
  اما تو می خواستی که این قربانی هر چه باشکوه تر باشد ، لذا دوستانم را و فرزندم را و عزیزترین کسانم را به قربانی پذیرفتی… و مرا در آتش اشتیاق منتظر گذاشتی…

 حضرت ملّا احمد نراقی در کتاب معراج السعادة آورده اند:

  اخلاص آن است که عمل از جمیع شوائب و اغراض خالی باشد و از جهت محض تقرّب به خدا باشد.

  بالاترین مرتبهٔ اخلاص آن است که در عمل ، قصد عوض اصلا نداشته باشد ، نه در دنیا نه در آخرت.

  و صاحب آن ، همیشه چشم از اجر در دو عالم پوشیده و نظر او به محض رضای حق مقصور است و بجز او مطلوبی ندارد.

  و این مرتبه ، اخلاص صد یقین است و نمی رسد به آن ، مگر کسانی که مستغرق لجه بحر عظمت الهی گشته ، واله و حیران محبّت او باشند.
 

❤️حضرت علامه طباطبایی
اعلی الله مقامه

در قرآن می خوانیم: (يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقُولُوا راعِنا وَ قُولُوا انْظُرْنا): (اى كسانيكه ايمان آورديد پيامبر را با لفظ راعنا (كه نوعى ناسزا است) نخوانيد، بلكه بگوييد (انظرنا)). اين جمله اولين موردى است كه خداى متعال مؤمنين را با لفظ (يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا) خطاب مى‏كند و بعد از اين، در 84 مورد ديگر اين خطاب تكرار شده و لفظى تشريفاتى و محترمانه است كه به مؤمنين خاصّى كه سابقين در ايمان هستند اطلاق مى‏شود، و كلمه (انظرنا) يعنى (مهلت بده ما را) و راعنا در نزد يهود، يعنى (بشنو خدا تو را كر كند) در حاليكه مسلمانان از آن اراده معناى (مراعات ما را بكن) را مى‏نمودند و از پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم مى‏خواستند شمرده‏تر صحبت كند و خدا در اين آيه منظور يهود را مطرح كرده و مى‏فرمايد: شما به جاى (راعنا) كلمه (انظرنا) را بكار ببريد، (وَ اسْمَعُوا وَ لِلْكافِرِينَ عَذابٌ أَلِيمٌ): (و نيكو گوش دهيد و كافران را عذابى اليم است)، منظور از كافرين هم در اينجا كسانى است كه از اين دستور سرپيچى كنند و اين يكى از مواردى است كه در قرآن كريم كلمه كفر در ترك وظيفه فردى استعمال شده است.

 ترجمه خلاصه تفسير الميزان، ج‏1، ص: 80

 حرف هر کسی نماینده نهاد اوست.

کاسه چینی که صدا می کند// خود صفت خویش ادا می کند

انسان حقیقی یعنی این، و این حقیقت همان چیزی است که به نحو احسن و اکمل در حضرت علامه طباطبایی مشهود بود.
من در پیشگاه ملکوت عالم پناه می برم به خدای سبحان که بخواهم حرفی را برای رضای خاطرم و یا به گزاف و یا به اغراق و یا از روی عدم تامل، تفکر ، تندگویی به مبالغه گفته باشم.

بزرگواری که حال از میان ما رخت بر بسته است و در ملکوت سماوات “عظیم”
خوانده می شود ، بنده هفده سال در محضر شریف او با ایشان انس داشتم و از ایشان کار لغوی نشنیدم ، بسیار مواظب کلام خود بود .

همان طور که میبینید آنچه از قلم او صادر شده همه علم است، از تفسیر شریف الميزان گرفته تا آن رسائل کوچکش ، آنچه هست فکر و علم است ، عشق و عقل است ، برهان و عرفان و قرآن است ، تحقیق و تفسیر است ، دل سوزی به اجتماع ، پایه گذاری برای ساختن مدینه فاضله است.

 حضرت ایت الله خامنه《 در آسمان معرفت 》
صفحه۵۱

 آداب الصلاة

اخلاص عبد، فرای اخلاص در فعل عبد

فَبِعِزَّتِكَ لُاغْوِيَنَّهُمْ اجْمَعينَ الّا عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخلَصين. و در اينجا اخلاص به عين عبد نسبت داده شده نه به فعل عبد؛ و اين مقامى است بالاتر از اخلاص در عمل. و شايد حديث معروف نبوى كه مى‏فرمايد: مَنْ اخْلَصَ للَّه ارْبَعينَ صَباحاً جَرَتْ يَنابيعُ الْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ على لِسانِهِ. مراد جميع مراتب اخلاص باشد؛ يعنى، اخلاص عملى و صفتى و ذاتى. و شايد هم ظهور در اخلاص ذاتى داشته باشد كه مراتب اخلاص ديگر از لوازم او است.

 #آداب_الصلاة ، صفحه 163

علل عدم اجابت دعاها از دیدگاه امیرالمؤمنین(ع)

 مردى به حضرت عرض کرد: خداوند می‏فرماید: «ادعونى استجب لکم» پس چرا ما دعا میکنیم، ولى اجابت نمیشود، حضرت فرمود: چون دل‏هاى شما در هشت مورد خیانت و بى وفایى کرد:

 1 - خدا را شناختید، ولى حقش را آن گونه که بر شما واجب بود، ادا نکردید. از این رو آن معرفت به کار شما نیامد.

 2 - به پیامبر خدا ایمان آوردید، ولى در عمل با سنت و روش او مخالفت کردید، پس ثمره ایمان شما چه شد؟

 3 - کتاب خدا (قرآن) را خواندید، ولى در عمل با آن مخالفت کردید.

 4 - گفتید ما از آتش دوزخ میترسیم، ولى در همه حالات به واسطه گناهان خود به سوى جهنم مى‏روید.

 5 - گفتید ما به بهشت تمایل و رغبت داریم، ولى کارهایى انجام میدهید که شما را از بهشت دور می‏سازد.

 6 - نعمت‏هاى خدا را استفاده مى‏کنید، ولى شکر و سپاس گزارى نمیکند.

 7 - خداوند فرمود: شیطان دشمن شما است، شما نیز او را دشمن گیرید. شما به زبان او را لعن مى‏کنید، ولى در عمل با او دوستى مینمایید و از او اطاعت می‏کنید.

 8 - عیب‏هاى مردم را برابر دیدگان‏تان قرار دادید و عیب‏هاى خود را پشت سرانداختید، در نتیجه کسى را ملامت می‏کنید که خود به ملامت سزاوارتر از او هستید.

 با این وضع چه دعایى از شما مستجاب گردد، در صورتى که شما راه‏ها و درهاى دعا را به روى خود بسته ‏اید؟!
«پس تقوا پیشه کنید؛ کارهایتان را اصلاح کنید؛ امر به معروف و نهى از منکر کنید تا خدا دعایتان را مستجاب کند

برگرفته از کتاب بحارالانوار جلد 93 صفحه 376

1. موجب پذيرش نماز وعبادات

2. با اخلاص سريع تر مي توان به آرزوها رسيد.
3. موجب مصونيت وبيمه در مقابل انحراف ولغزش:
4. گفته اند كه علم بذر است و عمل ذرع و اخلاص آب آن.
5. كمترين مقامش بهشت است:
6. زمينه ساز بالاترين موفقيت ها
شرط صحت و شرط قبول عبادت است.
7. نهايت ارزشمندي عمل
8. كار، حجمش زياد جلوه مي كند:
9. اثر اخلاص در زندگي برزخي:
وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يرْزَقُونَ[آل عمران / 169].
10. موجب اميدواري:
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللّهِ أُولئِك يرْجُونَ رَحْمَتَ اللّهِ[بقره / 218].
11. رهايي از بدبختي وهلاكت
12. جاري شدن حكمت از دل به زبان
13.رسيدن به آرزوها
 

آیتــ الله مجتهدے تهرانے(ره):

 اگر این کار را بکنید خیرات و برکات زیادے به شما مےرسد

 اگر گاهے اوقات پدر و مـادرتان اعصابشان ناراحت است و سر شمـا داد مےزنند شما بروید و دستشان را ببوسید و عذرخواهے ڪنید هـر چند آنها مقصر باشند

بگویید: آقا جـان! مـادر جان! از من بگذر !!

 اگر این ڪار را بکنید خیرات و برکات زیادے به شما مےرسد.

 روزی شیخ انصارے رحمت الله علیہ بہ کلاس درس حاضر نشدند، طلبه ها هرچقدر منتظر شدن خبری از ایشان نشد

 بہ در خانه شان مےروند مےپرسند: آقا، چطور شد ڪه امروز تشریف نیاوردید: ایشان مےگویند مادرمان امروز حال خوش نداشت

 بہ من گفت مرتضی من حال ندارم امروز به کلاس درس نرو، در خانه بمان!

 به خاطر همین احترامی که به مادرش می گذاشته می شود شیخ الفقها والمجتهدین شیخ مرتضی انصاری.

  حضرت آیت ‌الله سیّد عبدالله فاطمی نیا :

 جمله ای حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) دارد که در عین اختصار یک دریاست.

 حضرت می فرمایند : فی الاِخلاصِ یَکُونُ الخَلاص.

  یعنی با اخلاص ، انسان از هر ورطه ای خلاص می شود.

  تمام مشکلات با اخلاص حلّ می شود ؛ تمام سعادت ها در پرتو اخلاص می باشد.

  با اخلاص درهای رحمت به روی انسان باز می شود و دل بستن به ظواهر ، مانع باز شدن آن درهاست.
 

 حضرت امام خمینی(ره):

 اسلام را تا حالایی که شما می‌بینید، سیدالشهدا زنده نگه داشته است. سید الشهدا سلام‌الله‌علیه، همه جوانان خودش را، همه مال و منال، هرچه بود، هرچه داشت، در راه خدا داد، و برای تقویت اسلام، مخالفت با ظلم، قیام کرد… ما که دنبال او هستیم و مجالس عزا را از آن وقت به امر امام صادق سلام‌الله‌علیه و به سفارش ائمه هدی علیهم السلام، ما به پا می‌کنیم این مجالس عزا را، اینها را باید حفظ کنید.

  صحیفه نور ج ۳۲_۳۰

سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت
آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت
حافظ

ألا بذكر الله تطمئن القلوب
گویی می فرماید :
توجه توجه ! به ذکر او فرو رو تا قلبت که سر گشته و حیرت زده از این سو و آن سو از این شاخه و آن شاخه پرواز میکند آرامش حاصل کند .
صحیفه امام خمینی (ره)
ج16ص212

سلامت نفس به درد انسان می خورد:
بعد از فوت مرحوم آیت الله بروجردی امام برای درس به مسجد اعظم تشریف آوردند؛ چون در مسجد سلماسی که نزدیک منزل ایشان بود جا نبود. روز اولی که ایشان آمدند به جای درس شروع به نصیحت کردن طلبه ها کردند. یادم می آید عکسی بالای قبر آیت الله بروجردی بود که منظره تشییع جنازه ایشان را نشان می داد.

در حالی که جنازه روی دست مردم بود و روپوش جنازه را مردم به عنوان تبرک برده بودند و جنازه خالی روی دست مردم بود عکس خود آقای بروجردی هم که در حال مطالعه بودند و حالت عجیبی داشت، بالای این عکس بود. امام ضمن نصایحتشان فرمودند: «نگاه بکنید آنجا را، این عکس بالا، عکس آقای بروجردی است که در حال مطالعه است در عکس پایین هم جنازه اش روی دست مردم است. یک خورده پایین تر (اشاره به قبر می کردند) اقای بروجردی زیرخاک است. آن چیزی که به درد آقای بروجردی می خورد سلامت نفسی بود که آقای بروجردی داشت و الا این ریاستها و این سر و صداها وقتی که انسان زیر خاک رفت دیگر به درد انسان نمی خورد».

برداشت هایی از سیره امام خمینی ؛ ج5 ، ص 181.

سرا پرده عشق

بـــــايد از رفتن او جــــامه به تن، پاره كنم
درد دل را بـــه چه انگيزه توان چــاره كنم؟

در ميخــــــانه گشـــاييد به رويم كـــه دمى
درد دل را به مى و ساقى ميخـــواره، كنم

مگـــــذاريد كه درد دل مـــــن فـــاش شود
كه دل پيــــر خـــــــرابـــات ز غم، پاره كنم

ســــر خُم بـاد سلامت كه به غمخوارى آن
ذرّه در پـــــرده عشق تــو، چو خمپاره كنم

از ســـراپــــــرده عشقِش به در آيم، روزى
ساكنـــــان ســــــر كـــويش همه آواره كنم

رخ نمــــا، اى بت هر جايى بى نام و نشان
تـــــا ز سيلـى دل خود همسر رخساره كنم

ای خدا ای فضل تو حاجت روا
با تو یاد هیچکس نبود روا
قطره دانش که بخشیدی به پیش
متصل گردان به دریاهای خویش
مولوی

سعی کن از مجالسی که انسان را زیاد خدا غافل میکند پرهیز نمایی که با خو گرفتن به این مجالس ممکن است از انسان سلب توفیق شود که خود مصیبتی است جبران ناپذیر.
صحیفه امام خمینی (ره)
ج16ص212

سخنرانی امام در 20 شهريور 1358

بايد امروز همه ما بيدار باشيم و متوجه باشيم به توطئه هاي اينها. ان شاءالله اين توطئه ها از بين برود. ان شاءالله مملكت آرام بشود.
سرلوحه برنامه دولت ؛ رسيدگي به مستمندان
و شما هم بدانيد كه سرلوحه برنامه اين دولت اين است كه ابتدا از مستمندان شروع كنند.

صحیفه امام خمینی(ره) جلد: 9 صفحه: 488

 من اعتقادم اين است كه #انسان اگر با هر زحمت و مرارتى زندگى كند و زندگيش مال خودش باشد، #مستقل باشد در زندگى و نانِ #جو خودش را بخورد، آن ارزشش صدها #مقابل اين است كه انسان در آپارتمانهاى عظيم بنشيند و دستش پيش ديگران دراز باشد و به ديگران سلام بدهد. اين يك مطلبى است كه هر انسان #شرافتمندى [تأييد مى‌كند]
.
#تحریف_امام
#استقلال
#شرف #عزت
#جنبش_صحیفه_خوانی

 #صحیفه_امام، جلد ۱۴، صفحه ۴۳۸

ر می‌خواستیم به جهان اسلام ثابت کنیم که کلیدداران کنونی #کعبه لیاقت میزبانی سربازان و میهمانان خدا را ندارند و جز تأمین #آمریکا و #اسرائیل و تقدیم منافع کشورشان به آنان کاری از دستشان برنمی آید، بدین خوبی نمی‌توانستیم بیان کنیم.

و اگر می‌خواستیم به دنیا ثابت کنیم که حکومت #آل_سعود، این وهابیهای #پست بی خبر از #خدا بسان خنجرند که همیشه از پشت در #قلب مسلمانان فرو رفته‌اند، به این اندازه که کارگزاران ناشی و بی‌اراده حاکمیت #سعودی در این قساوت و بی رحمی عمل کرده‌اند، موفق نمی‌شدیم و حقا که این وارثان #ابی_سفیان و #ابی_لهب و این رهروان راه #یزید روی آنان و اسلاف خویش را سفید کرده‌اند.

  صحیفه امام، جلد ۲۰، صفحه ۳۵۱