کتاب نمیخوانیم چون ….

 ۱- کتاب نمی خوانیم زیرا “نیاز”ی به کتاب احساس نمی کنیم؛

۲ – کتاب نمی خوانیم زیرا از شک کردن در پایه های نظری مان می “ترس” یم؛

۳ – کتاب نمی خوانیم چون کتاب خواندن کار “سخت” ی است؛

۴ – کتاب نمی خوانیم چون دچار “تنبلی و بی حالی” هستیم؛

۵ – کتاب نمی خوانیم زیرا “احساس می کنیم” به قله های یقین رسیده ایم؛

۶ – کتاب نمی خوانیم زیرا”احساس می کنیم” مسئله ی مبهمی وجود ندارد؛

۷- کتاب نمی خوانیم زیرا هیچ چیز برای ما “جدی نیست”؛

۸ – کتاب نمی خوانیم زیرا بیش از حد “ساده انگاریم و ذهن بسیطی داریم”؛

۹ – کتاب نمی خوانیم زیرا دچار “خود شیفتگی” فرهنگی هستیم؛

۱۰- کتاب نمی خوانیم زیرا پیمانه ی معرفتی مان “ظرفیت ندارد”؛

۱۱- کتاب نمی خوانیم زیرا “به تناقضات درونی مان آگاه نیستیم”؛

۱۲- کتاب نمی خوانیم زیرا راه پیروی، تبعیت، دنباله روی وتقلید را “راحت” تر یافته ایم؛

۱۳- کتاب نمی خوانیم زیرا “ارزش دانایی و آگاهی را نمی دانیم”؛

۱۴- کتاب نمی خوانیم زیرا سطح خوشایندهای ما “محدود” است؛

۱۵- کتاب نمی خوانیم زیرا “زندگی پر هیاهو و نمایشی” را ترجیح میدهیم؛

۱۶- کتاب نمی خوانیم زیرا تن به “تحقیر ندانستن” داده ایم و به این تحقیر هم عادت کرده ایم؛

۱۷- کتاب نمی خوانیم زیرا “حقارت جهل، آزارمان نمی دهد” و نادانی را عیب نمیدانیم؛

۱۸- کتاب نمی خوانیم زیرا “گفت و گو را کنشی فضیلت مندانه نمی دانیم”، و ما مهارت گفت و گو را نداریم؛

۱۹- کتاب نمی خوانیم زیرا درزندگی ما، دانا شدن و خردمندانه زیستن، جایی ندارد؛

۲۰- کتاب نمی خوانیم زیرا کتاب خواندن دردی از ما دوا نمی کند؛

۲۱- کتاب نمی خوانیم زیرا به ما فواید کتاب خواندن را یاد نداده اند؛

۲۲- کتاب نمی خوانیم زیرا بلد نیستیم کتاب بخوانیم؛

۲۳- کتاب نمی خوانیم زیرا کسی‌ در خانواده و دور و برمان نبوده که کتاب خوان باشد، که ما هم تقلید کنیم یا یاد بگیریم؛

۲۴- کتاب نمی خوانیم زیرا در سنّ بزرگ سالی‌ هنوز ناآگاه هستیم، نمی دانیم چه بخوانیم، و خجالت می‌کشیم از کسی‌ بپرسیم از کجا شروع کنیم؛

25- کتاب نمی خوانیم، زیرا با کتاب خواند باید بیندیشیم و این فرهنگ همواره ما را از اندیشیدن منع کرده است؛

و بالاخره، کتاب نمی خوانیم زیرا نمی دانیم، و نمی دانیم که نمی دانیم؛ همان چیزی که با عنوان جهل مرکب از آن نام می برند؛

پس به ناچار جاودانه در این جهل مرکب خواهیم ماند!????