پیشگامان ایمان
بعثت پیامبر(ص) فصلی نوین فراروی زنان ستمدیده تاریخ گشود؛ فصلی که زنان و مردان به طور یکسان حق صعود به قله های کمال معنوی را پیدا کردند. در سیره نبوی شاهد تربیت زنانی پاک و برجسته چون فاطمه(س) و خدیجه(س) هستیم که نه تنها الگویی برای زنان عصر خود بلکه برای تمام زنان جهان قرار گرفتند. زنان عصر رسالت از همان ابتدای دعوت پیامبر حضور چشمگیری در اولین عرصه حضور یعنی پذیرش اسلام داشتند. اسلام آوردن خدیجه به عنوان اولین زن مسلمان[1] و شاید اولین فرد مسلمان[2] و نماز خواندن او همراه حضرت محمد(ص) و حضرت علی(ع)[3] گواه روشنی بر این مدعاست.

البته علاوه برحضرت خدیجه که پشتوانه محکمی هم برای پیامبر(ص) بود، زنان بسیار دیگری نیز جزء اولین گروندگان به دین اسلام بودند؛ چون: زینب و رقیه دختران رسول خدا(ص)، فاطمه خواهر عمر، اسماء دختر ابوبکر، سمیه مادر عمار، اسماء دختر سلامه تمیمی، اسماء بنت عمیس، اسماء دختر مجلل، فکیهه دختر یسار، رمله دختر ابوعوف و امینه دختر خلف بن اسعد[4] که علاوه بر اسلام آوردن، گاه زمینه مسلمان شدن برخی دشمنان سرسخت اسلام را نیز فراهم می کردند. این زنان با توجه به محیط خفقان آور مکه و جریان ضد ارزشی قریشیان، سختی های بسیاری متحمل شدند، ولی از ایمان به رسالت الهی دست برنداشتند. از جمله زنانی که در راه اسلام شکنجه های فراوان دید، «سمیه» مادر عمار یاسر است که عاقبت هم در زیر شکنجه های ابوجهل به شهادت رسید.[5] زنیره،[6] نهدیه و دختر وی[7] کنیزان دیگری هستند که از جانب مولا های خود شکنجه های سختی را تحمل کردند. ام شریک یکی دیگر از بانوانی است که از طرف خاندان بت پرست شوهرش مورد شکنجه قرار می گرفت.[8] شکنجه های زنان مسلمان در صدر اسلام به حدی بود که پیامبر در مواردی اسباب آزادی آنان را فراهم می کرد. وساطت پیامبر برای زنی به اسم «حوا» که همسرش او را شکنجه می کرد، نمونه ای از این تلاش پیامبر است.[9] علاوه بر پیامبر، گاهی برخی از مسلمانان که از قدرت اقتصادی خوبی برخوردار بودند هم اقدام به خرید کنیزان مسلمان می کردند.[10]