مواظب باشید قلبتان بی حس نشود

قلب انسان نسبت به گناه بی تفاوت نیست ،چنان که دست نسبت به اتش بی حس نیست .قلب از دروغ

همان رنجی را میبرد که دست ،از آتش می برد :اگر بعد از دروغ  گفتن عذاب وجدان گرفت و جبران کرد،مثل این است که اتش دردست تو افتاده باشد وتو ان را پرتاب  کرده باشی ،این دست اعصابش می میرد.اگر انسان پیوسته دروغ بگوید ،قلب بی حس می شود ،مثل دستی که اعصابش سوخته  است.

مثال دیگری می زنم :ادم، زیر اب تا چند دقیقه میتواند تحمل کند واز هوای ذخیره ریه هایش  تنفس کند یا اینکه بیاید بالا ودوباره برود زیر اب ،اما از یک حدی به بعد دیگر فرقی نمی کند  که بالا بیاید یا نه ،چون دیگر خفه شده است . اگر یک معصیت استمرار پیدا کند ،قلب آدم ،خفه می شود ومی میرد.

منبع:جاری حکمت نکته های ناب در کلام آیت الله حائری شیرازی