بار الهے …..
مهربانیت
همانند
امواج دریا
پے در پے
ساحل وجودم را در بر مےگیرد ….
وبه دست قدرت تو …..
تمام تیرهاے بلا شکستہـ مے شود …
تو هر زمان با من ودر کنار من بوده ایے….
ومن در “گهواره ے” محبتت چه آسوده آرام گرفتہـ ام …..

پس ای “خداے “مهربانم …

به ذکر نام زیبایت ….
ونیایش لحظہـ هایت….
وجود زمینیم را ملکوتے گردان ….
تا آنچہـ تو میخواهے باشم ….

واز آنچہـ من هستم” رها” شوم ….
که تو …بے نیاز و من” غرق” نیازم ….

خدایا
شاهدی که راضیم به رضایت ، تسلیم خواسته ی توام ،
من آنی را میخواهم که تو به آن رضا هستی نه خودم ، ایمان دارم مطلوب تو ، بهترین خواهد بود
فقط از تو یک صبر طلب میکنم صبری که در سایه ی آن به منزل آرامش برسم
دلم به مهربانیت قرص است
به تمام آن لحظات آخری ، که تو به داد دلم رسیدی و نامش را شانس گذاشتم .
برس به داد دل این مضطر تنها

 
خدایا
شاد کن دلی را که گرفته و دلتنگ است

بی نیاز کن کسی را که به درگاهت نیازمند است

امیدوار کن کسی را که ناامید به آستانت آمده

بگیر دستانی که اکنون بسوی تو بلند است
مستجاب کن دعای کسی که با اشکهایش ، تو را صدا می زند

حامی آن دلی باش که تنها شده است
با دستهای مهربانت ، با تمام قدرت و عظمت و تواناییت
ببار رحمتت را بر بندگانت …

آمین اى مهربان ترين .

خـــــدای بخشنده و مهربانم !
همانا بخشش تو از عمل من بالاتر است،
و همانا رحمت و مهربانی تو وسیع تر از گناهان من است …

بارالـــها !
اگر گناهان من نزد تو بزرگ است اما عفو تو از گناهان من بزرگ تر است …

خداونـــدا !
اگر من از جمله کسانی که مشمول رحمتت می شوند نیستم، اما رحمت تو از جمله نعماتی است که مشمول من نیز می‌شود، زیرا خود فرموده ‌ای
که رحمتت همه چیز را در بر می‌گیرد.

خدایا !
چتر رحمت بیکرانت را بر سر همه عزیزان بگستران …!

آمیـــــــــــن یارب العالمین❣

#نیایش

بنده نوازی خدا وقت نیایش

خداوند متعال در ثلث آخر هر شب
ملکی به آسمان دنیا می فرستد
و به وی دستورمی دهد که ندا کند:

آیا سئوال کننده‌ای هست
تامن«خداوند» به وی عطا کنم؟

آیا توبه کننده ای هست که
توبه ی او را بپذیرم؟

آیا استغفار کننده ای هست
تا او را ببخشم؟

ای خواهان خیر و نیکی! بشتابید
و ای خواهان شرّ! بمانید.

آن ملک تا دم سحر این نداها را تکرار
می کند.
وقتی که صبح می شود، آن ملک به
محل خود در ملکوت آسمان ها
می رود. …

الهی…

به تو پناه می برم از اینکه در آراستن صورتم چنان مشغول شوم که از اصلاح سیرت خود باز بمانم.

الهی…

سیرت را تو می‌بینی صورت را دیگران شرم دارم از اینکه محبوب دیگران باشم و منفور تو…

پس خدایا خوش سیرت و خوش اخلاقم کن اول محبوب تو باشم بعد بندگانت…

خداوندا!

اگر در کار تو چون و چرا کردم

و گر در نا امیدی تکیه جز بر کبریا کردم

خطا کردم…

حلالم کن

اگر اسمی بجز اسم تو آمد بر زبانم

من پشیمانم

اگردر نیک روزی غفلت از شکر و دعا کردم

و گر از فرش زیرم اندکی پا را فرا کردم

ببخشایم

نفهمیدم که عشق اول و آخر تویی

مناجات عاشقانه

الهي ! از من آهي و از تو نگاهي . الهي ! عمري آه در بساط نداشتم و اينك جز آه در بساط ندارم . الهي ! غبطه ملايكه اي را مي خورم كه جز سجود نمي دانند ، كاش حسن از ازل تا ابد در يك سجده بود . الهي ! تا كي عبدالهوي باشم ، به عزت تو عبدالهو شدم .

الهي ! سست از آن كه مست تو نيست كيست ؟ الهي ! همه اين و آن را تماشا كنند و حسن خود را ، كه عجيب تر از خود نيافت . الهي ! دل بي حضور چشم بي نور است ، اين دنيا را نمي بيند و آن ، عقبي را . الهي ! همه حيوانات را در كوه و جنگل مي بينند و حسن در شهر و ده . الهي ! هر كه شادي خواهد بخواهد ، حسن را اندوه پيوسته و دل شكسته ده . الهي ! آن كه خوب را حباله اصطياد مبشرات نكرده است ، كفران نعمت گرانبهائي كرده است . الهي ! مراجعات از مهاجرت به سويت تعرب بعد از هجرت است و تويي كه نگهدار دل هايي . الهي ! آن كه در نماز جواب سلام نمي شنود ، هنوز نمازگزار نشده ، ما را با نمازگزاران بدار . الهي ! خوشا آن كه بر عهدش استوار است و همواره محو ديدار است . الهي ! آن كس تاج عزت بر سر دارد كه حلقه ارادتت را در گوش دارد و طوق عبوديت را در گردن

یا ارحم الراحمين…

من کیم؟ عبد گنه کار ، الهی العفو

من کیم؟ بنده ی سربار ، الهی العفو

منم آن کس که نمک خورد و نمکدان بشکست

نه که یک بار، چه بسیار ، الهی العفو

نفس من ول کُنِ من نیست! خدایا چه کنم؟

خسته ام زین همه آزار، الهی العفو

با گناهی که ز من سر زده، بین من و تو

چیده شد این همه دیوار ، الهی العفو

من زمین خورده ام و آمده ام توبه کنم

با چنین وضع اسفبار ، الهی العفو

بزنی یا نزنی، مال تواَم جان علی

پس بیا رحم کن این بار  الهی العفو

چیزی از سوختن من که نصیبت نشود

پس نجاتم بده از نار، الهی العفو

مهربانی کن و این بار مرا نیز ببخش

ذوالکرم…

بیایید از امشب الهی القول بگوییم ،
با خدا عهد ببندیم دلی رانشکنیم،کسی را قضاوت نکنیم،
آبروی انسانی را نبریم،
پشت سر دیگران صحبت نکنیم،مال کسی را نخوریم،دنبال تجسس مشکلات دیگران نباشیم،ضعیفی را زیر پا له نکنیم،بیایید مهربان باشیم ،فقط مهربان

بیایید به پروردگارمان قول بدهیم فقط کمی انسان باشیم فقط کمی…

پروردگارا

در مستجاب نشدن دعاهایم حکمتی نهفته است که خود فقط به آن علم داری!

میدانم دعاهایم رامیشنوی،

و من در محکمه ی انسانی جهل خویش تو را به خساست محکوم میکنم…

برای سکوتت در مقابل دستهای گشوده شده ام بسوی آسمانت،

و تو  در برابر طغیان من باز سکوت میکنی…

و آرام در گوش من زمزمه میکنی  شکیبا باش بنده ام،

من در خفا اموری را برایت کنار گذاشته ام که خوشایند تو خواهد بود…

پروردگارم…برای نداده هایت شکرگزارم چون میدانم خیر مرا تو فقط میدانی…

و برای داده هایت شکرگزارم…

من گر این نبودم پس چه بودم!

میتوانستی مرا گیاه خلق کنی یا که سنگی در پرتگاه…

یا که گنجشکی بر شاخسار یا که هیچ باشم…

اما مرا انسان آفریدی..و چه زیبا نعمتی است این نعمت…

مرا انسان آفریدی،

سرور کاینات جهان…و همه چیز در خدمت من!!!

????????????

پروردگارم نگذار با ناسپاسی این داده ات را از یاد ببرم…

بگذار تمام امورم را به تو بسپارم…

سکان کشتی را تو بدست بگیر…

انسانیتم را از من پس نگیر…

پروردگارم بگذار شکرگزار نعمتهای دیده و ندیده ات باشم…

و طغیان نکنم

ای خدا مهربان !
به من دلی عطا کن که مشتاق نزدیکی به تو باشد.
و زبانی که صادق ترین سخنانش به سوی تو بالا رود.
و دیده حقیقت بینی که به درگاه تو تقرب جوید.
خدایا !
آنکه به تو معروف شد هرگز مجهول و بی نام نشود و هر که به تو پناه آورد هرگز خوار نگردد.
و هرکه تو به او توجه کنی هرگز بنده دیگری جز تو نشود.
خدایا !
هر که به تو راه یافت روشن شد
و هر که به تو پناه آورد پناه یافت .
من به درگاه تو پناه آورده ام .
پس تو ای پروردگارم .
نیت نیک مرا به رحمت و محبت خود ناامید مساز و از فروغ محبت و عنایتت مرا بهره‌ای ده … ای مهربان من….

نیایش

الهی! عمر بر باد کردم و بر تن خود بیداد کردم. گفتی و فرمان نکردم. درماندم و درمان نکردم.

کریما! تو ساز که ازین معلولان شفا نیاید، تو گشای که از این ملولان کاری نگشاید. به صلاح آر که نیک بی سامانیم جمع دار که بد پریشانیم.
بار الاها! ظاهری داریم شوریده. باطنی داریم در خواب. سینه ای داریم پر آتش. دیده ای داریم پر آب. گاه در آتش سینه می سوزیم و گاه از آب چشم غرقاب.

الهی! اگر نه با دوستان تو در رهم، آخر نه چون سگ اصحاب کهف بر درگهم. انتظار را طاقت باید و ما را نیست. صبر را فراغت باید و ما را نیست.

منبع . مناجات نامه
خواجه عبدالله انصاری
 

سپاس براي خداست / خدايي که بي همتاست /

بخشنده و مهربان / خالق هر دو جهان /

ما او را مي پرستيم / از او ياري مي گيريم /

به ما عنايت نما / ما را هدايت فرما /

راهي که راه خوبهاست / نه بد راه گمراهان /

ما بنده ي او هستيم / وقتي تو غم اسيريم /

نشون بده راه راست / نه راه زشت شيطان

 مناجات شهید مصطفی چمران…

  قربانی

 ای خدای بزرگ ،
ای آنکه نمونه ی بزرگی چون حسین علیه السلام را به جهان عرضه کرده ای،
  ای آنکه برای اتمام حجت به کافران وجودت… سیاهی ها و تباهی ها را به آتش وجود حسین ها روشن نموده ای،
  ای آنکه راه پرافتخار شهادت را ، برای آخرین راه حل انسانها باز کرده ای ،

  ای خدا ، ای معشوق من ، ای ایده آل آرزوهای مردم عارف ، به من توفیق ده تا مثل مخلصان و شیفتگان ، در راهت بسوزم و ازین خاکستر مادی آزاد گردم.

  ای حسین علیه السلام ، من برای زنده ماندن تلاش نمیکنم و از مرگ نمی هراسم ،
 بلکه به شهادت دل بسته ام و از همه چیز دست شسته ام ، ولی نمی توانم بپذیرم که ارزشهای الهی و حتی قداست انقلاب بازیچه دست سیاستمداران و تجار ماده پرست شده است.

 قبول شهادت مرا آزاد کرده است ، من آزادی خود را به هیچ چیز حتی به حیات خود نمی فروشم.

  خدایا ابراهیم را گفتی که عزیز ترین فرزندش را قربانی کند ، و او اسماعیل را مهیای قربانی کرد…

  هنگامی که پدر کارد را به گلوی فرزندش نزدیک می کرد ، ندا آمد دست نگه دار .

  ابراهیم آزمایش خود را داد ، ولی اسماعیل هنوز به آن درجه تکامل نرسیده بود که قربانی شود ، زمان زیادی گذشت تا قربانی کاملی که عزیزترین فرزندان آدم بود ، به درجه ارزش قربانی شدن رسید، و در همان راه خدا قربانی شد و او حسین بود.

  خدایا تو به من دستور دادی که در راه تو قربانی شوم ، فوراً اجابت کردم و مشتاقانه به سوی قرارگاه عشق حرکت کردم…
  اما تو می خواستی که این قربانی هر چه باشکوه تر باشد ، لذا دوستانم را و فرزندم را و عزیزترین کسانم را به قربانی پذیرفتی… و مرا در آتش اشتیاق منتظر گذاشتی…

 آسیه (زن فرعون) همسایگی حق تعالی را طلب کرد و گفت:

 رب ابن لی عندک بیتاً فی الجنه؛ خداوندا! در همسایگی تو حجره ای می خواهم که در کوی دوست، حجره نیکوست.

 آری، نیکوست ولکن بهای آن بس گران است.

 آسیه گفت: باکی نیست، اگر بهایش به جای یک جان هزار جان باشد، دریغ نیست.

 پس آسیه را چهار میخ کردند و در چشم وی میخ آهنین فرو نمودند. او در این حال می خندید و شادمانی می کرد

 داستان های کشف الاسرار، ص 63

بخشی از وصیت نامه شهید:
” اللهم طهر عملنا من الریا
خداوندا عملمان را از ریا و دورویی پاکساز
تا تنها برای تو زندگی کنیم
برای تو هجرت کنیم
و برای تو بمیریم…
زیرا که غایت همه تویی
و تویی مظهر هستی و قدر و کرم…”

 
الهی
چه عزتی دارد
اینکه بنده توباشم..
وچه فخری بالاترازاینکه
توخدای من باشی!
توآنگونه خدایی هستی که
من دوست دارم
پس ازمن
آن بنده ای رابساز
که تودوست داری…
 

خدایا

قسم به لحظه ای که دلم را می شکنند و جز تو مرهمی نیست

قسم به لحظه ای که مرا می فروشند و جز تو خریداری نیست

قسم به لحظه ای که تنهایم می گذارند و جز تو همراهی نیست

قسم به لحظه ای که دوستم ندارند وعاشقی جز تو نیست

من دوستت دارم

بار الهی مرهمم باش، خریدارم باش، یارم باش، عاشقم باش

که کسی جز تو دلسوزم نیست

ﺑﺎﺭﺍﻟﻬﺎ ، ﻣﻨﺰﻝ ﺁﻥ ﺩﻟﺒﺮ ﯾﮑﺘﺎ ﮐﺠﺎﺳﺖ ؟

ﺁﻧﮑﻪ ﺳﻮﺯﺍﻧﺪ ﻏﻢ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﺍﻭ ﺩﻟﻬﺎ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟

ﭘﺮﭼﻢ ﺳﺮﺥ ﺣﺴﯿﻨﯽ ﺑﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﮔﻨﺒﺪﺵ

ﭖﺭﺳﺪ ﺍﺯ ﺑﺎﺩ ﺻﺒﺎ ﺧﻮﻧﺨﻮﺍﻩ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ

ﮐﺠﺎﺳﺖ ؟

ﺑﺎﺯ ﻓﺼﻞ ﮔﻞ ﺭﺳﯿﺪ ﻭ ﺑﺎﻏﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ

ﭘﺲ ﮔﻞ ﻧﺮﮔﺲ ﭼﻪ ﺷﺪ ﺁﻥ ﺩﻟﺒﺮ ﯾﮑﺘﺎ

ﮐﺠﺎﺳﺖ ؟

*******************

ﻣﻬﺪﯼ ﺟﺎﻥ !

ﺍﮔﺮ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﯿﻤﻪ ﮔﺎﻫﺖ ﺭﺍﻫﯽ ﻧﯿﺴﺖ ، ﺣﺮﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖ … ، ﺗﻨﻬﺎ

ﭘﯿﺮﺍﻫﻨﺖ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﻄﺮ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺩﺭ ﺁﻣﯿﺨﺘﻪ ﺍﺳﺖ . ﺑﺮ ﺻﻮﺭﺗﻤﺎﻥ

ﺍﻓﮑﻨﻨﺪ ، ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﯿﻨﺎﯾﯿﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﯾﻢ ، ﻭ ﺑﻪ ﻣﺴﺮﺕ ﺩﺭﺁﯾﯿﻢ ،

ﻭ ﺩﺭ ﺍﻣﻦ ﻭ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﭘﻨﺎﻩ ﮔﯿﺮﯾﻢ