#مرورى بر كلام اميرالمؤمنين عليه‌السلام در تحف العقول

«سفارش امیرالمؤمنین علیه‌السّلام به فرزندشان امام حسين علیه‌السّلام» (قسمت اول)
‏

  يا بُنَيَّ أُوصِيكَ بِتَقْوَى اللَّهِ فِي الْغِنَى وَ الْفَقْرِ وَ كَلِمَةِ الْحَقِّ فِي الرِّضَا وَ الْغَضَبِ وَ الْقَصْدِ فِي الْغِنَى وَ الْفَقْرِ وَ بِالْعَدْلِ عَلَى الصَّدِيقِ وَ الْعَدُوِّ وَ بِالْعَمَلِ فِي النَّشَاطِ وَ الْكَسَلِ وَ الرِّضَا عَنِ اللَّهِ فِي الشِّدَّةِ وَ الرَّخَاءِ.

فرزندم، ترا سفارش مى‌كنم به پرواى از خدا در توانگرى و درويشى، حق گوئى در آرامش و غضب، ميانه‌روى در رفاه و تنگدستى، عدالت با دوست و دشمن، عمل در نشاط و كسالت، و خشنودى از خدا در سختى و گشايش.

  أيْ بُنَيَّ مَا شَرٌّ بَعْدَهُ الْجَنَّةُ بِشَرٍّ وَ لَا خَيْرٌ بَعْدَهُ النَّارُ بِخَيْرٍ وَ كُلُّ نَعِيمٍ دُونَ الْجَنَّةِ مَحْقُورٌ وَ كُلُّ بَلَاءٍ دُونَ النَّارِ عَافِيَة

فرزندم، شرّى كه به دنبالش بهشت باشد شرّ
نيست، خيرى كه بدنبالش دوزخ باشد، خير نيست، هر نعمتى غير از بهشت كوچك است و هر بلايى غير از آتش سلامت است.

 تحف العقول عن آل الرسول (ص)- ابن شعبه حرّانی. ص؛ ۱۷۶
 تحف العقول - ترجمه جنتى. ص؛ ۱۷۷