دیر بازیست در این شهر شلوغ ,

هر کجا مینگرم  ,

غنچه ها پژمرده اند , چهره ها

افسرده اند .

نفسی هست و لیکن همه دلها

مرده اند .

هدفی است اگر , نیست بجز

لقمه ی نانی ,

شرفی است اگر , در گرو ,

جاه و مقامی .

همه افسرده و غمگین ,

همه تسلیم به تقدیر ,

همه محکوم به تحقیر .

نه امیدی است به ماندن ,

ونه شوقی برفتن ,

همه مغرور از آن چیز که بودیم ,

و از آن کار که کردیم ,

غافل از این سخن تلخ که ….

امروز ….

کجاییم ؟ چه هستیم ؟ و …

که هستیم ………