سلام بر آن كسي كه در نهان و آشكار، خدا را اطاعت نمود.

سلام بر آن كسي كه خدا وند، شفا را در خاك قبر او قرار داد.

مدرسه‌ي حسين(ع) مدرسه‌ي ويژه‌اي است كه در آن ميان عقل و عشق جدايي نيست و بصيرت، هويت، حكمت، عدالت و استقامت ويژگيهاي شاخص تربيت شدگان آن است.

چرا. امام حسين با يزيد بيعت نكرد:

عامل اول: فساد یزید در بيعت كردن با يزيد چند مفسده وجود داشت كه امام حسين(ع) هيچ وقت نمي‌خواست با يزيد بيعت كند.

عامل دوم مردم كوفه از امام حسين دعوت كردند كه آن حضرت را به خلافت انتخاب كنند. امام حسين به كوفه آمد: مردم كوفه بي‌وفايي كردند. ايشان را ياري نكردند امام حسين كشته شد. انسان وقتي اين تاريخها را مي‌خواند فكر مي‌كند امام حسين مردي بود كه در خانه خودش راحت نشسته بود. كاري به كار كسي نداشت. و درباره‌ي هيچ موضوعي هم فكر نمي‌كرد تنها چيزيكه امام را از جا حركت داد دعوت مردم كوفه بود! در صورتي كه امام حسين در آخرين ماه رجب كه اوايل حكومت يزيد بود، براي امتناع از بيعت از مدينه خارج  مي‌شود و چون مكه حرم امن‌الهي است و در آنجا امنيت بيشتر وجود دارد و مردم مسلمان احترام بيشتري براي آنجا قائل هستند. و دستگاه حكومت هم مجبور است نسبت به مكه احترام بيشتري قائل شود. به آنجا مي‌رود

          عامل سوم امر به معروف و نهی از منکر می باشدکه  اين نيز نص كلام خود امام است در لحظات آخر حيات اباعبدالله وقتي در آن گودي قتلگاه افتاده است و قدرت حركت كردن ندارد قدرت جنگيدن با دشمن ندارد. قدرت ايستادن بر سر پا ندارد و به زحمت مي‌تواند حركت كند. باز مي‌بينيم از سخن حسين غيرت مي‌جهد. عزت تجلي مي‌كند. بزرگواري پيدا مي‌شود. لشكر مي‌خواهند سر مقدسش را از بدن جدا كنند ولي شجاعت و هيبت سابق اجازه نمي‌دهد حسين حيله جنگي به كار برده كه اگر كسي نزديك شد حمله كند اين است غيرت و مردانگي اباعبدلله الحسين حتي در آخرين لحظات كه دشمن هم جرأت ندارد تا زنده است. به طرف خيام او حمله كنند.

چرا امام حسين قيام كرد از نظر قرآن؟

          « يَا ايَّها الذينَ ءامَنوآ اِذا ضَربتُم في‌سَبيل‌الله فَتبيَنواوَ لاتَقوا لِمَن ألقي اِليكُم لستَ مُؤمناً تَبتغوُن عَرضَ الحَيوه الدَنيا فَعندالله مَغانم كَثيره لِذلك كُنتم مِن قَبل فَمَن الله عَليكم فَتبينوا اِن الله كان بِماتَعملون خَبيراً. ؛اي اهل ايمان چون در راه خدا براي «جهاد بكفار»  بيرون رويد «در كار دشمن» درست تحقيق و جستجو كنيد و به آن كس كه اظهار اسلام كند و شما سرتسليم فرودآورد، نسبت كفر مي‌دهد تا «به بهانه‌اي» مال جانش را برخورد حلال كنيد و از متاع ناچيز دنيا غنيمت بريد كه غنائم بيشمار نزد خداست اسلام شما هم اول امر همچنين اظهار و تسليمي بيش نبود تا  وقتي كه خدا بر شما «بعطاء‌ نور ايمان» منت‌ گذاشت پس اكنون شما بايد تحقيق كنيد كه خدا به هر چه كنيد كاملاً آگاهست[1].

« الَذينَّ قالوُا يَا خَوانَهُم وَ قلوُا وَ الوأطَاعُونا مَا قِيلُوا قُل فادَرء آمَن اَنفُسكُم المُوتَ إن كُنتُم صدَاقين.[2] آن كساني كه گفتند اگر برادران ما نيز سخنان ما را شنيده و به جنگ احد نرفته بودند کشته نمي‌شدند اي پيغمبر (ص) بگو پس شما  مرگ را از جان خود دور كنيد اگر راست مي‌گوئيد.