از افلاطون پرسیدند:شگفت انگیزترین رفتار انسان چیست؟

پاسخ داد:

‘از کودکی خسته می شود،برای بزرگ شدن عجله می کند و سپس دلتنگ دوران کودکی خود می شود!

ابتدا برای کسب مال و ثروت از سلامتی خود مایه می گذارد،سپس برای بازپس گرفتن سلامتی از دست رفته پول خود را خرج می کند.

طوری زندگی می کند که گویی هرگز نخواهد مرد و بعد طوری میمیرد که گویی هرگز زندگی نکرده است!

آنقدر به آینده فکر می کند که متوجه ازدست رفتن امروز خود نیست ،در حالی که زندگی گذشته یا آینده نیست، بلکه زندگی همین حالاست…

چگونه میتوان با وجود سختیهای زندگی ، خوشبختی را حس کرد و خوشبخت واقعی بود

خوشبختی یعنی چی؟؟؟

پول زیاد؟

امکانات زیاد ؟

همسر خوب؟

فرزندان خوب؟

مقام عالی؟

و………..

خوشبختی یعنی لذت قلبی بردن از شرایط زندگی و آرامش قلبی

حال گونه میشود با وجود سختیهای زندگی ، خوشبختی را حس کرد

جواب همه این سوالات در قران ذکر شده

اول اینکه خداوند در جایی گفته: ما انسان را در سختی و مشقت آفریدیم.

 و در جای دیگه گفته: به درستی که  بعد از سختی آسانی هست

پس اگر دچار سختیهایی شدیم ، باید بدانیم بزودی آسانیها و لذایذی خواهند آمد و بلعکس غرق در خوشیهای دنیا نباشیم که سختیهایی در راهند .

تمام تلاش ما انسانها برای بدست آوردن آرامش دل بوده و اینکه از شرایط و لذایذ زندگی با خیالی راحت بهره مند بشویم .

باز در جای دیگه قران خداوند گفته ؛

الا بذکر الله تطمئن القلوب

تنها با یاد خداست که دلها ارام میگیرد .

پس آرامش واقعی تنها با برقرای اتصال با خداوند بوده.

مثل چاله آبی که در کنار رودخانه عظیمی قرار گرفته،  که هیچ گاه ترس از خشک شدن ندارد و همواره از طریق رودخانه تغذیه میگردد.

بازهم خداوند در جای دیگر میفرماید؛

زندگی دنیا جز بازی و سرگرمی نیست و  سرای آخرت برای آنان که پرهیزکارند بهتر است .

بنابر این با وجود این بازی و سرگرمیهای دنیا ، دیگه نیازی به غم و غصه نیست و باید بدانیم تمام پستی و بلندیهای این دنیا فقط بازی و سرگرمی هستند. و باید فکر و هدفهایمان تنها هدف اخروی داشته باشد

خدایا آمدن و رفتن همگان و دوستی و دشمنی شان بسته به چیزی است

این تویی که به هیچ چیز ، بر این ناچیز ، رحمت می آوری و مهر می گستری

تو بمان که از همگان ماندگاتری

خدایا تنها تویی که وقتی همه تنهایمان می گذارند

جلیس و مونس و همدممان می شوی …

دیگران را ببخشید…

بی عقلی ، تهمت ها،خیانت و بی ادبی

نشانه عدم بلوغ روحی انسان هاست.

انسان های نارس این موارد را زیاد دارند ؛

شما انسانی رسیده باشید!

با سبکبالی و بدون اینکه قضاوت یا سرزنش کنید ،

و بدون اینکه از این حرفها ناراحت شوید…

از کنار این ها رد شوید …

اگر هوای دلتان ابری شد و چشم هایتان باریدند،

بگذارید این اشک ها باران رحمت و بخشش باشند

برای انها که نمی دانند و زمین دلشان خشک شده است

اینجاست که دل بخشنده شما

چشمه جوشانی می شود که به منبع عظیم لطف خدا متصل شده است.

ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﭼﻘﺪﺭ ﻣﻰ ﻣﺎﻧﻰ

ﻳﮏ ﺭﻭﺯ …

ﻳﮏ ﻣﺎﻩ …

ﻳﮏ ﺳﺎﻝ …

“ﻣﻬﻢ ﮐﻴﻔﻴﺖ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺍﺳﺖ”

ﺑﻌﻀﻰ ﻫﺎ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻫﺪﻳﻪ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ

ﮔﺎﻫﻰ ﺑﻌﻀﻰ ﻫﺎ،

ﻳﮏ ﻋﻤﺮ ﮐﻨﺎﺭﺕ ﻫﺴﺘﻨﺪ

ﺍﻣﺎ ﺟﺰ ﺩﺭﺩ،

ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﺑﺮﺍﻳﺖ ندارند

ﻭ ﺗﺎ ﺗﻪ ﺭﻭﺣﺖ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺧﺮﺍﺷﻨد..!

ﺑﻌﻀﻰ ﻫﺎ ﻧﺎﺏ ﻫﺴﺘﻨﺪ…

ﻭ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﻯ ﻧﺎﺏ ﺗﺮﻯ ﻫﺪﻳﻪ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ!

ﺍﻳﻦ ﺑﻌﻀﻰ ﻫﺎ ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﭼﻘﺪﺭ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ؛

ﻫﺮ ﭼﻘﺪﺭ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺯﻭﺩ ﺑﺮﻭﻧﺪ

ﻳﺎﺩﺷﺎﻥ و ﺣﺲ ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩﻧﺸﺎﻥ

ﺗﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﺴﺖ.

سادگی زندگی ازین جا پیداست که هیچ خرسی به رودخانه نمی اندیشد و واهمه ندارد که آیا ماهی در آن هست یا نیست…

سادگی زندگی ازین جا پیداست که هیچ رودخانه ای نمی اندیشد که خرس برای صید ماهی میاید یانه…

سادگی زندگی ازین جا پیداست که هیچ رودخانه ای نمی اندیشد که ماهی ممکن است توسط خرسی شکار شود…..

سادگی زندگی ازین جا پیداست که هیچ ماهی نمی اندیشد که خرس برای صیدش میاید یانه…

سادگی زندگی ازین جا پیداست که هیچ ماهی، نمی اندیشد که امروز صید خواهد شد یانه…

 زندگی ساده است

چنین گفت تیغه یک گیاه

تیغه یک گیاه به یک برگ ِ پاییزی گفت «هنگام ِ افتادن چه سروصدایی می کنی! همه ی رویاهای زمستانی ِ مرا به هم می ریزی.»

برگ بر آشفت و گفت «ای فرومایه فرو نشین! موجود ِ بد آواز و بدخلق! تو در هوای بالا زندگی نمی کنی و از صدای آواز چیزی نمی فهمی.»

آنگاه برگ ِ پاییزی روی زمین خوابید و به خواب رفت. چون بهار رسید باز بیدار شد ـــ و یک تیغه ی گیاه بود.

هنگامی که پاییز آمد و خواب ِ زمستانی او را فراگرفت و برگ ها از همه جا روی او می ریختند، زیر ِ لب با خود می گفت «وای از دست ِ این برگ های پاییزی! چه سرو صدایی می کنند! همه رویاهای زمستانی ِ مرا به هم می زنند.»

#جبران_خلیل_جبران

وسیع باش

دلتنگ که شدی

.منتظر نباش کسی دل گرفته ات را باز کند

بلند شو و قدمی بردار

دل کسی را شاد کن

دلت خود به خود باز می شود

قوی باش

و پیش از آنکه کسی را دوست داشته باشی

خودت را دوست داشته باش

تا همچنان باشی

در لحظه هایی که کسی برای تو نیست

صبور باش

زمان خیلی چیزها را حل خواهد کرد

گاهی مساله های به ظاهر بزرگ و پبچیده توانایی و هوش زیادی نمی خواهد

کمی زمان می خواهد تا آرام تر شوی و مساله را کوچک تر و ساده تر ببینی

و عاشق باش

برای آنکه دوستش داری دعا کن

بدون آنکه دلیلی برای دوست داشتنت بیابی

ببین چه احساس رضایتی پیدا خواهی کرد.

خواهر من

تا بحال به خود اندیشیده ای

به گوهـــر وجودی ات

به عـزت درونی ات زيــبایی کنونی ات

به مروارید چی

اندیشیده ای ؟

به ارزشش به زیبایی بودنش ؛ به کمیاب بودنش ؛ محبوب بودنش

اره درست فهمیدی

تو مرواریدی هستی زیبا در پوشش چادری زیباتر

مروارید باش تا همیشه محبوب باشی نه چون سنگ ساحل در دسترس همگان

وقتی زن با حجاب، با وقار و متین گام بر می‌دارد و بدون ناز و عشوه سخن می‌گوید

در حقیقت با عمل خود پیام می‌دهد که من گل خوشبویی هستم که تنها به خانواده‌ام تعلق دارم

با چادرم که چون خاری است از گل وجودم محافظت می‌کنم و چشم ناپاکان را کور و آنان را در اهداف شیطانی شان ناامید می‌گردانم

با چادر و حجابم، غیرت شوهرم، پدر و برادرم را به نمایش می‌گذارم که پروانه‌ وار به‌ دور گلشان می‌چرخند و آن را از دید نامحرمان حفظ می‌کنند.

پوشش من دلی روشن، درونی پاک

ایمانی قوی می‌دهد.

حجاب برتر من می‌گوید:

من اسیر نفس و مطیع شیطان و دچار کمبودهای دیگر نیستم

از هر بند و اسارتی آزاد گشته‌ام و در سايه ولایت الهی درآمده‌ام و همچون مروارید در چادر صدف گونه‌ام جای گرفته‌ام.

وقتي كه ما نگران حرف مردم هستيم در حقيقت يك بار فكري به ذهن خود تحميل كرده ايم. وقتی آگاهانه یا ناخودآگاه به سمتي حركت مي كنيم كه ديگران را خوشحال كنيم، آرامش فكري خود را از دست میدهیم بخصوص که مهم نيست ما چه كار مي كنيم يا چه مي گوييم، هميشه عده اي هستند كه ايراد بگيرند. پس بهتر است در خود روحيه اي را تقويت كنيم كه با ستايش و با انتقاد کمتر تحت تاثير قرار بگيريم.

از امروز دقت کنید و ببینید که چه بسیار افرادی در زمان انتقاد از شما یا مشورت دادن به شما، روش ها و ایده هایی را میگویند که خودشان انجام نداده و نمیدهند. در واقع آنچه دلشان میخواسته انجام بدهند ولی نمیتوانند را به شما میگویند بدون اینکه توجه کنند این راهکار چقدر برای شما مفید است.

و یک دقت دیگر: ببینید چقدر صدای دیگران را به ذهن خود میبرید. وقتی از شما انتقادی شد، چه مدت آن انتقاد را با خود حمل میکنید؟ آیا بدون تفکر و دقت، آن صدا برای خودش جایی در ذهن شما باز نکرده؟

 عارفی را پرسیدند:

از اینجا تا خدا چه مقدار “راه” است؟

فرمود: “یک قدم”

گفتند:این یک قدم کدام است؟

فرمود: “پا بگذار روی خودت”

اعوذُ.باللهِ.مِن نَفسی

 خداخواهی

یعنی ترک خودخواهی

استادی از شاگردانش پرسید: چرا وقتی عصبانی می شویم،فریاد می زنیم؟!

شاگردان فکری کردند و یکی از آنها گفت:چون در آن لحظه،آرامش و خونسردیمان را از دست میدهیم.

استاد پرسید: این که آرامش مان را از دست می دهیم درست است، اما چرا با وجودی که طرف مقابل کنارمان قرار دارد داد می زنیم؟ آیا نمی توان با صدای ملایم صحبت کرد؟

شاگردان هر کدام جواب هایی دادند.اما پاسخ های هیچ کس استاد را راضی نکرد!

سرانجام او چنین توضیح داد: هنگامی که دو نفر از دست یکدیگر عصبانی هستند، قلب هایشان از یکدیگر فاصله می گیرد.آنها برای اینکه فاصله را جبران کنند، مجبورند که داد بزنند! هر چه میزان عصبانیت و خشم بیشتر باشد، این فاصله بیشتر و آنها باید صدایشان را بلندتر کنند.

سپس استاد پرسید: هنگامی که دو نفر عاشق همدیگرند چه اتفاقی می افتد؟ آنها سر هم داد نمی زنند،بلکه خیلی به آرامی با هم صحبت می کنند.چرا؟! چون قلب هایشان خیلی به هم نزدیک است.

استاد ادامه داد: هنگامی که عشقشان به یکدیگر بیشتر باشد، چه اتفاقی می افتد؟

آنها حتئ حرف معمولی هم نمی زنند و فقط در گوش هم نجوا می کنند و سرانجام،چنانچه عشقشان باز هم به یکدیگر بیشتر باشد، حتئ از نجوا کردن هم بی نیاز می شوند و فقط به یکدیگر نگاه می کنند! این هنگامی است که دیگر هیچ فاصله ای بین قلب های آنها نمانده باشد…

” به امید روزی که در جهان، سکوتی برقرار شود…”

 .

“زندگی به ما می آموزد که عشق خیره شدن به یکدیگر نیست،

بلکه با هم به یکسو نگریستن است."   

فواره چو بلند شود سرنگون گردد

گویند روزی هارون الرشید، خلیفه عباسی مهمان جعفر برمکی وزیرش بود و با هم در باغ جعفر قدم میزدند. هارون به جعفر برمکی علاقه ی زیادی داشت؛ بطوری که خواهر خود عباسه را به زنی او داد.

حین قدم زدن به درخت سیبی رسیدند. خلیفه میل سیب خوردن کرد اما شاخه سیب در دسترس نبود. هارون چاق بود و جعفر لاغر. هارون دست هایش را قلاب کرد تا جعفر بالا برود و سیب بچیند.

باغبان باغ از دور شاهد این ماجرا بود، از دیدن این صحنه به خود لرزید، چون او یکی از بستگان جعفر برمکی بود و وضع خوبی داشت.

باغبان  کاغذی برداشت و از قول هارون الرشید روی آن نوشت:

من هارون الرشید گواهی می دهم که صاحب این کاغذ یعنی باغبان هیچ نسبتی با جعفر برمکی ندارد…

باغبان کاغذ را به هارون داد و تقاضا کرد که آن را مهر کند.

هارون گفت: همه میخواهند خود را دوست جعفر برمکی نشان دهند تو چرا این خواسته را نداری؟

القصه هارون خندید و نامه را مهر کرد. روزگار گذشت و گذشت تا اینکه بدخواهان و حسودان رابطه بین جعفر و هارون را بر هم زدند، طوری که هارون به این نتیجه رسید که جعفر برمکی به فکر رسیدن به خلافت است. پس او را بر کنار کرد و به زندان انداخت و دستور داد تمام نزدیکان و بستگان جعفر برمکی را دستگیر یا بکشند. نوبت به باغبان رسید. او دست خط هارون را به مأموران نشان داد اما آنها نپذیرفتند. پس به نزد هارون رفت. هارون دستور داد که دست از سر او بردارند و او را رها کنند.

هارون به باغبان گفت: تو از کجا میدانستی که روزی برمکی ها از نظر من می افتند؟

او گفت: از آنجا که روزی در باغ دیدم جعفر روی شانه های شما پا گذاشت و دستش را به شاخه درخت رساند تا برای شما میوه بچیند؛ و این را میدانم که مقام های دنیایی مثل فواره ی آب است هر چه بالاتر رود، بلاخره روزی سرنگون میشود.

تا باران نباشد، رنگین کمانی نیست

تا تلخی نباشد، شیرینی نیست

تا غمی نباشد، لبخندی نیست

تا مشکلات نباشند، آسایشی وجود نخواهد داشت

پس همیشه به خاطر داشته باش :

هدف این نیست که

هرگز اندوهگین نباشی

هرگز مشکلی نداشته باشی،

هرگز تلخی را نچشیده باشی…

همین دشواریها هستند که

از ما انسانی نیرومندتر

و شایسته‌تر می‌سازند

و لذت و شادی را برای ما معنا می‌کنند.

سلام به “آنها” که همیشه دم دست هستند

 آدم هایی که عجله ندارند

 "آنها” که هميشه به حرفات«گوش» ميدن

“آنها” که هوای گفتگو دارند.

“آنها” که کلمه به کلمه با تو هستند.

 "آنها” که وقتی تلفنی باهاشان حرف می زنی مرتب نمی گویند:«باشه باشه»،که یعنی خداحافظ كنى

 "آنها” که بلند می گویند: دوستت دارم.

جانم در می رود برای “آنها” که نیمه راه نیستند

 نیمه تمام نیستند

 پلاک موقت نیستند

 یک روزه نیستند

“آنها” که مدام هستند

 "آنها” که جنس روابط شان همیشگی است

سلام به “آنها” که  هيچ وقت تمام نمی شوند . . .

آدمها شبیه لیوانند

ظرفیت هایی مشخص دارند…

بعضی به اندازه استکان،بعضی فنجان ، بعضی هم یک لیوان بزرگ !

وقتی بیش از ظرفیت لیوان در آن آب بریزی، سرریز می شود،خیس می شوی،

حتی گاهی که در اوج بدشانسی باشی و در لیوان به جای آب ،شربتی چیزی را زیادی ریخته باشی وسرریز شده باشد ،لکه اش تا ابد بر روی لباست می ماند!

آدمها مثل لیوان می مانند .

ظرفیت هایی مشخص دارند .

لطفا قبل از ریختن مهر و عطوفت در پیمانه های وجودیشان،ظرفیتشان را بسنج…

به اندازه محبت کن…

اگر این کار را نکنی ،

اگر زیادی محبت کنی،

اگر سر ریز شدند و محبت بالا آوردند ،

باد الکی به غبغب انداختند و پیراهن احساست را لکه دار کردند

فقط از خودت و عملکرد خودت عصبانی باش،نه از آدمها که شبیه لیوانند…

آدمها شبیه لیوانند

ظرفیت هایی مشخص دارند…

بعضی به اندازه استکان،بعضی فنجان ، بعضی هم یک لیوان بزرگ !

وقتی بیش از ظرفیت لیوان در آن آب بریزی، سرریز می شود،خیس می شوی،

حتی گاهی که در اوج بدشانسی باشی و در لیوان به جای آب ،شربتی چیزی را زیادی ریخته باشی وسرریز شده باشد ،لکه اش تا ابد بر روی لباست می ماند!

آدمها مثل لیوان می مانند .

ظرفیت هایی مشخص دارند .

لطفا قبل از ریختن مهر و عطوفت در پیمانه های وجودیشان،ظرفیتشان را بسنج…

به اندازه محبت کن…

اگر این کار را نکنی ،

اگر زیادی محبت کنی،

اگر سر ریز شدند و محبت بالا آوردند ،

باد الکی به غبغب انداختند و پیراهن احساست را لکه دار کردند

فقط از خودت و عملکرد خودت عصبانی باش،نه از آدمها که شبیه لیوانند…

مثل خدا باش …

خوبی دیگران راچندین برابر جبران کن !

مثل خدا باش ،

با مظلومان و درمانده گان دوستی کن …

مثل خدا باش ،

عیب و زشتی دیگران را فاش نکن …

مثل خدا باش ،

در رفتار باهمه ی مردم عدالت رارعایت کن …

مثل خدا باش ،

بدون توقع و چشمداشت نیکی کن …

مثل خدا باش ،

بدی دیگران را با خوبی و محبت تلافی کن …

مثل خدا باش ،

با بزرگواری و بی نیازی از مردم زندگی کن …

مثل خدا باش ،

اشتباهات و بدی دیگران را نادیده بگیر و ببخش …

مثل خدا باش ،

برای اطرافیانت دلسوزی کن …

مثل خدا باش ،

مهربان تر از همه،،،،،،

زن فرعون تصمیم گرفت که عوض شود،

و پسر نوح تصمیمی برای عوض شدن نداشت…!

اولی همسر یک طغیانگر بود

و دومی پسر یک پیامبر…!!!

برای عوض شدن هیچ بهانه ای قابل قبول نیست

این خودت هستی که تصمیم می گیری تا عوض شوی…

بعضی از چیزها دیر که شد، بی‌فایده هستند مانند بوسیدن پیشانی یک مرده .

گرمــای تابستــان چه لذت بخـش است

وقتی با خــُـدا معامله بهِشــت و جهنم می کنم

گرما را به جــان می خَرم…

اما حِجــابم را با جهنم عوض نخواهــم کرد

چـــادرَم!

در این گرمـای تـابستـان؛

وقتی پیچیده می شـوم میـان سیـاهی ات،

تنهــا دلخـوشی ام به این اسـت که…

عرقِ روی ِ پیشـانی ام

عرقِ بنـدگی اسـت،

نـه عرق شَـرم…

بـاور کـن، معنیِ این همه حرارت و گرما را به جان خریدن ، تحمـل نیسـت…

عشق اسـت؛ عشق بـه خُـدا…

پروفسور یحیی باقرزاده:

هیچوقت شخصیت خودت را برای كسی تشریح نكن:

كسی كه تو را دوست داشته باشد به اين كارنیازی ندارد

و كسی كه ازتو بدش بیايد باور نمی كند!

وقتی دائم بگويى گرفتارم،

هیچ وقت آزاد نمیشوى،

وقتی دائم بگويى وقت ندارم،

هیچوقت زمان پیدا

نمی كنی،

وقتی دائم بگويى فردا انجامش میدهم، آن فردای تو هیچ وقت نمیايد!

 وقتی صبحهااز خواب بیدار میشويم دوانتخاب داریم:

برگردیم بخوابیم و رویا ببینیم،

یا بیدار شويم و رویاهايمان را دنبال كنیم.

انتخاب با شماست!

وقتی در خوشی و شادی هستی عهد و پیمان نبند!

وقتی ناراحتی جواب نده!

وقتی عصبانی هستی تصمیم نگیر