شخصے در یڪے از مناطق ڪویرے زندگے میڪرد.
چاهے داشت پر از آب زلال . زندگیش بہ راحتے میگذشت . با وجود اینڪہ در چنین منطقہ اے زندگے میڪرد و بقیه اهالی صحرا به علت ڪمبود آب همیشہ دچار مشڪل بودند اما او خیالش راحت بود ڪہ یڪ چاہ آب خشڪ نشدنے دارد.
یڪ روز بہ صورت اتفاقے سنگ ڪوچڪے از دستش داخل آب افتاد صداے سقوط سنگریزہ برایش دلنشین بود اما میترسید ڪہ براے چاہ آب مشڪلے پیش بیاید.
چند روزے گذشت و دلش براے آن صدا تنگ شد از روے ڪنجڪاوے اینبار خودش سنگ ریزہ اے رو داخل چاہ انداخت ڪم ڪم با صداے چاہ انس گرفت و اطمینان داشت با این سنگ ریزہ ها چاہ بہ مشڪلے بر نمیخورد.
مدتے گذشت و ڪار هر روزہ مرد بازے با چاہ بود تا اینڪہ سنگ ریزہ هاے ڪوچڪ روے هم تلمبار شدند و چاہ بستہ شد.
دیگر نہ صدایے از چاہ شنیدہ میشد و نہ آبے در ڪار بود.

 مطمئن باشید تڪرار اشتباهات ڪوچڪ و اصرار بر آنها بہ شڪست بزرگے ختم خواهد شد.