اذن کربلا

این منم بی تاب هوای نامت شده ام ، هردم که تو را خوانده ام محو نامت شدم، بگذار بخوانمت ، این نبض زنده است به ذکر یا حسین ، ……

همه کربلای تورا دیده اند ،میان همه انگار من غریبه ام ،آقا بیا پادرمیان کن، اذن دادن مرا…..

 همه کربلا رفته اند…. چگونه است که توجامانده ای …..یانه ……غریبه ای…..بیگانه ای….متحیرمینگرندم به همه اذن کربلا داده ای یک بار،دوبار، سه بار، بخوانم یاحسین تانگویند ،این گدایت کربلا ندیده است ….

 یاحسین دادن جان با گداست ،درهوایت سرگردانم یاحسین ،زقافله جامانده ام ،به جان زینبت شب و روز در فکر بین الحرمینم ، آقا منت بده  فقط یک بار،اذن بده این گدارو…..

                                                                                              دلنوشته خانم فتحی طلبه پایه اول