چند روزیست دلــم میــل ِ زیــارت دارد…

باز حس می کنم این قلب، حرارت دارد

واژه در واژه برای تــو غـزل میگویم…

بیـت بیـت غـزلـم عرض ِ ارادت دارد

بی جهت نیست کـه قلبـم بـه کبـوتـر هایت…

چنـد سالیست کـه احساس ِ حسـادت دارد

نیستــم لایق ِ دیــدار تـــو، امــا آقــا…

چشم هایـم بـه تمـاشـای تـــو عـادت دارد

آه ! دلتنگ ِ تـو ام، بـاز مـرا دعـوت کن…

چند روزیست دلــم میــل ِ زیــارت دارد

با حسین از یا حسین یك نقطه كم دارد ولی

با حسین بودن كجا و یا حسین گفتن كجا

با حسین و یا حسین هردو پرمعنا ولی

یا حسین ابراز عشق است و محبت در كلام

با حسین بودن فدای جان بود اندر قیام

یا حسین گفتن سرود عاشقان مفلس است

با حسین بودن مرام بندگان مخلص است

یا حسین گفتن نوشتار علم های شماست

با حسین بودن علمداری او در كربلاست

یا حسین ای شیعیان ابراز احساس است و بس

با حسین ایثار جان مانند عباس است و بس

یا حسین با ولایت بوی تقوی می دهد

یا حسین در با حسین بودن معنا می دهد

یا حسین فهمیدن معنای نهی از منكر است

با حسین ای عاشقان ایفای نهی از منكر است

يا صـاحب الــزمان(عج)

‌

من دل شکسته ام تو چرا گریه میکنی؟

داری کدام بغض مرا گریه میکنی؟

گریان غروب ها به کجا خیره میشوی؟

هر روز صبح زود چرا گریه میکنی؟

دارم برای غربت تو گریه میکنم

داری برای غربت ما گریه میکنی؟

عمری ست ازتو غافلم و تو برای من

شبهای جمعه پیش خدا گریه میکنی

دلشوره های امروز من بی دلیل نیست

سربر کدام خاک؟کجا گریه میکنی؟

این ابرها همیشه که باران نمیشوند

شاید تو بغض کرده ای یا گریه میکنی

برگشته ایم خسته، شرمنده،فقیر…

یا ایها العزیز…چراگریه میکنی؟

«اللهم عجل لولیک الفرج»

اللهم صل علی محمد و آل محمد

 یاد آن شاعر دلداده  بخیر

که دمادم میگفت …

☀خبر آمد خبری در راه است…

سرخوش آن دل که از آن آگاه است…

☀ولی ای کاش خبر می آمد

که خدا میخواهد پرده از غیبت مهدی زمان بر دارد

پرده از روزنه ی عشق و امید…

پرده از راز نهان بردارد

☀کاش روزی خبر آید که تسلای دل خلق خدا

از فراسوی افق می آید

مهدی،آن یوسف گم گشته ی زهرا و علی…

از شب هجر به کنعان دلم می آید

 اَللّٰهُمَّ عَجِّــلْ لِوَليِّڪَ الفرج 

داستان شهیدی. که بی سر سخن می گوید

. شهید علی اکبر دهقان از رزمندگان دفاع مقدس بود بود که عشق به امام حسین علیه السلام کار او را بدانجا رساند که آرزویش شهادتی همچون مولایش سیدالشهدا بود. حجة الاسلام صادقی سرایانی، از راویان دفاع مقدس نقل می کند که وقتی شهید دهقان و عده ای از برادران رزمنده در جاده بصره-شلمچه در حال حرکت بودند، در پی انفجار های پیاپی دشمن، شهید علی اکبر دهقان از پشت مورد اصابت گلوله قرار گرفت، در همان لحظه همرزمانش که می خواستند به سرعت از منطقه دور شوند متوجه می شوند، در حالیکه بدن این بزرگوار بدون سر می دود، سرش چند دقیقه ای یا حسین گویان روی زمین می غلتید. تمام ده یا پانزده نفری که آنجا بودند دیگر یارای جمع آوری پیکر را نداشتند…

همه داشتند گریه میکردند…

به پیشنهاد یکی از رزمنده ها کوله پشتی اش را باز کردند و وصیت نامه ی این بزرگوار را گشودند.

ألسلام علی الرأس المرفوع

خدایا من شنیده ام که امام حسین (ع ) با لب تشنه شهیدشده ، من هم دوست دارم این گونه شهید بشم…

خدایاشنیده ام که سر امام حسین (ع ) را از پشت بریده اند، من هم دوست دارم سرم ازپشت بریده بشه…

خدایا شنیده ام سر امام حسین (ع ) بالای نیزه قرآن خونده، من که مثل امام اسرار قرآن را نمی دونم که بتونم با اون انس بگیرم و بتونم بعد مرگم قرآن بخونم، ولی به امام حسین (ع ) خیلی عشق دارم… دوست دارم وقتی شهید میشم سر بریده ام به ذکر یاحسین یاحسین باشه

شباهت های امام زمان (عجل الله فرجه)با پیامبران(علیهم السلام) بر اساس کتاب مکیال المکارم چیست؟

 پاسخ اجمالی

تعدادی ازشباهت های امام زمان (عجل اللع فرجه) به پیامبران(علیهم السلام)که در کتاب مکیال المکارم و برخی از دیگر کتاب ها آمده از این قرار است:

1. روایت شده که پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: مهدی از فرزندان من است اسم او اسم من، کنیه اش کنیه من، و از نظر خلق (آفرینش) و خلق (اخلاق) شبیه ترین مردم به من است.

2. شباهت حضرت (عجل الله فرجه) با حضرت ابراهیم (علیه السلام).

از امام صادق (علیه السلام) روایت شده است که رشد ابراهیم (علیه السلام) مانند معمول بچه ها نبوده است او در یک روز به قدری رشد می کرد که دیگران در یک هفته رشد می کردند. قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نیز چنین خواهد است.

3.موسی (علیه السلام) از قومش دو غیبت داشت که یکی از دیگری طولانی تر بود، قائم (عجل الله فرجه) نیز دو غیبت داشته که یکی از دیگری طولانی تر است.

4. شباهت آن حضرت به عیسی (علیه السلام) اختلاف مردم در مورد او است که عده ای می گویند هنوز به دنیا نیامده، گروهی می گویند فوت کرده و عدّه دیگری می گویند کشته شده و به دار آویخته شده است، همین طور در مورد امام زمان (عجل الله فرجه).

5. در قائم (عجل الله فرجه) سنتی از نوح (علیه السلام) می باشد که آن طول عمر است.

6. همان گونه که خداوند آدم را خلیفه خود در زمین قرار داد حضرت حجت (عجل الله فرجه) را نیز وارث زمین و خلیفه خود در زمین قرار خواهد داد.

8. حضرت زکریا در مصیبت حضرت ابی عبدالله الحسین (علیه السلام) سه روز گریه کرد، قائم (عجل الله فرجه) نیز تمام عمر و در همه زمانش بر آن حضرت می گرید.

9. یوسف (علیه السلام) زیباترین اهل زمانش بود و مهدی (عجل الله فرجه) طاووس اهل بهشت است.

10.خداوند تبارک و تعالی عمر حضرت خضر (علیه السلام) را طولانی نمود و در مورد حضرت قائم (عجل الله فرجه)نیز این گونه عمل کرده و عمرش را طولانی قرار داده است.

یاد دارم در غروبی سرد سرد،

می گذشت از کوچه ما دوره گرد،

داد می زد: “کهنه قالی می خرم،

دست دوم، جنس عالی می خرم،

کوزه و ظرف سفالی می خرم،

گر نداری، شیشه خالی می خرم"،

اشک در چشمان بابا حلقه بست،

عاقبت آهی کشید، بغض اش شکست،

اول ماه است و نان در سفره نیست،

ای خدا شکرت، ولی این زندگی است؟!!!

سوختم، دیدم که بابا پیر بود،

بدتر از او، خواهرم دلگیر بود،

بوی نان تازه هوش اش برده بود،

اتفاقا مادرم هم، روزه بود،

صورت اش دیدم که لک برداشته،

دست خوش رنگ اش، ترک برداشته،

باز هم بانگ درشت پیرمرد،

پرده اندیشه ام را پاره کرد…،

“دوره گردم، کهنه قالی می خرم،

دست دوم، جنس عالی می خرم،

کوزه و ظرف سفالی می خرم،

گر نداری، شیشه خالی می خرم،

خواهرم بی روسری بیرون دوید،

گفت: “آقا، سفره خالی می خرید؟!!”

زنده یاد، قیصر امین پور

مادرم در حرمت بین دعا گفت حسین

پدرم وقت زیارت به خدا گفت حسین

یک نفر در پس دیوار بقیع گفت حسین

دیگری درحرم کرب و بلا گفت حسین

تربتت گرد شفا و تو طبیب جانها

شاه هستی و ببین بازگدا گفت حسین

نوکری که به دلش داغ زیارت ماند و

نا امید ازهمه و ازهمه جاگفت حسین

نوکری که به غم عشق تو بیمار شد و 

بین آن روضه به امیدشفا گفت حسین

و همان کس که دگربار سفر را بسته

با تعجب پدرش گفت کجا؟ گفت حسین

صحن سقا،حرم عشق، دم شش گوشه

 زیر آن قبه و درشور و نوا گفت حسین

و همان کس که کنارحرمت جان داد

همان تک نفس خاتمه را گفت حسین

و شب اول قبرش که رسید اربابش

نوکرایستاد و به اوگفت شما؟

گفت حسین…

مبتلا گفت علی

   گرم دعا گفت علی

      توبه كرد آدم و هی رو به خدا گفت علی

آب و گل گفت علی

   بحر خجل گفت علی

      نوح رد شد ز خطر بس كه به دل گفت علی

الَمی گفت علی

   غرق غمی گفت علی

      يونس اندر شكم حوت همی گفت علی

بحر و بر گفت علی

   رمل و حجر گفت علی

      كوه با ناقه صالح چقدر گفت علی

هر كسی گفت علی

   خوش نفسی گفت علی

      صبرِايوب كم آورد و بسی گفت علی

مصطفی گفت علی

    غار حرا گفت علی

       شب معراج، محمد به خدا گفت علی

ايليا گفت علی

   كهف وَری گفت علی

       من همانم كه خداوند مرا گفت علی

مجتبي گفت علی

   سبزْ قبا گفت  علی

         بين صفين امير الكرما گفت علی

كربلا گفت علی

   خون خدا گفت علی

       چيست نام پسران تو شها ؟ گفت علی

اكبرش گفت علی

    گل پسرش گفت علی

        رو و مو، ابرو و چشم و سرش گفت علی

هر نفس گفت علی

     مست ز بس گفت علی

         قاسم ابن الحسن از پشت فرس گفت علی

آتشين گفت علی

    زينب دين گفت علی

        بر بلندای فلك صبر يقين گفت علی

شاپرك گفت علی

     باغ فدك گفت علی

         صدو ده بار نمكدان به نمك گفت علی…

تقدیم به آستان مظهرالعجائب، مولا علی ابن ابی طالب (ع)

«رَبّنا آتِنا» نگاهش را، که هوايم دوباره باراني است

«السلام عليک»، يا دريا ! دل من، بي‌قرار و طوفاني است

«اِنّ في خلقِ» تو خدا هم مست، روحْ حيران، فرشته‌ها هم مست

«اِنّ في خلقِ» تو زمين مبهوت، آسمان غرقِ بحر حیراني است

«لا الهَ»م ! کجاي «الا»يي؟ روحِ دريا ! کجاي دريايي؟

مثل آبي به چشم ماهي‌ها، اي «هوالظاهر»ي که پيدا نيست!

ای «هو الاول»ی که لبخندت، عاشقان را کشيده در بندت

ای «هو الآخر»ی که نام تو، اولین پرسش از مسلمانی است

«و اذا الشّمسْ» پيش تو تاريک، «واذا البحرْ» از تو در جوشش

واذا القلبِ من که مي‌پرسد: به کدامين گناه قرباني است؟

از خُمِ «اِنّما ولي» مستم، در هواي «هوالعلي» مستم

از «شراباً طَهورِ» چشمانت، شب ميخانه‌ام چراغاني است

«اشهد انَّ» هر چه دارم، تو، «وقِنا مِن عذابِ نارَ»م، تو

آه! «يا ايها العزيزَ»م، آه! توشه‌ام اين غزل که ‌مي‌خواني است

«لَيتَ شِعري» که شعر من، آيا مي‌رسد تا نگاه تو؟ دريا !

مددی کن «ابوتراب» ! دلم، باز در بند خاک زنداني است

آقا جان

تو نظر کن به دلم ، حال دلم خوب شود

حال و احول گدایت بخدا جالب نیست

صبحم بنام تو …

از دور ســـلام …

اَﻟﺴﱠﻼم ُ ﻋَﻠَﻰ اﻟْﺤُﺴَﯿْﻦ َو ﻋَﻠﻰ ﻋَﻠِﻰ ِّ ﺑْﻦ ِ اﻟْﺤُﺴَﯿْﻦ

َِو ﻋَﻠﻰ اَوْﻻد ِ اﻟْﺤُﺴَﯿْﻦ ِو ﻋَﻠﻰ اَﺻْﺤﺎب ِ اﻟْﺤُﺴَﯿْﻦ

مهدی جانم…ارباب مهربانم

تمام آرزوی ما شده تو را دیدن

هنوز میل نداری به زیر پا دیدن؟

غریبه ایم و کسی حال ما نمی پرسد

میان شهر چه خوب است آشنا دیدن

هر آنکه در پی آسایش است با ما نیست

مسیر عشق ندارد بجز بلا دیدن

گمان کنم که تو روزی به دیدنم آیی

که بر نیاید دیگر ز چشم ما دیدن

به سرخی جگرم غبطه می خورد لاله

نصیب ماست فقط داغ کربلا دیدن

ﺍﻋﻮﺫُ ﻣﻦ ﮐُﺮُﺑﺎﺕِ ﺍﻟﺴَّﻮﺍﺣَﻞ ﺍﻟﻤَﻨﺤﻮﺱ

ﺑﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎﯼ ﺑﻼﺧﯿﺰ ﺷﺎﻩ ﺍﻗﯿﺎﻧﻮﺱ

ﻓﺮﺍﺭ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺍﺯ ﮐﻮﺥﻫﺎﯼ ﺧﺎﮎﺁﻟﻮﺩ

ﺑﻪ ﺍﺑﺮﻫﺎﯼ ﻃﻬﻮﺭﺍﯼ ﺣﻀﺮﺕ ﻗﺪّﻭﺱ

ﻫﺮﺍﺱ ﻭﺍﻓﺮﻡ ﺍﺯ ﺷﺎﻡﻫﺎﯼ ﺗﯿﺮﻩ ﻭ ﺗﺎﺭ

ﺭﻭﺍﻧﻪ ﮐﺮﺩ ﻣﺮﺍ ﺗﺎ ﺣﺮﯾﻢ ﺷﻤﺲ ﺷﻤﻮﺱ

ﻭﺟﻮﺏ ﺷﺮﻋﯽ ﻭ ﻋﻘﻠﯽ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪﻥ

ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ! ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﺒﺮ ﻭ ﻣﺠﻮﺱ

ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺩﺭ ﺣﺮﻣﺶ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮔﺪﺍﺋﯽ ﻧﻮﺭ

ﻭ ﻣﺎﻩ ﺍﺯ ﻏﻢ ﺩﻭﺭﯾﺶ ﻣﯿﺨﻮﺭَﺩ ﺍﻓﺴﻮﺱ

ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ : ‏« ﻋﻠﯿﮏ ﺍﻟﺮّﻓﯿﻖ ﺛﻢّ ﻃﺮﯾﻖ ‏»

ﺷﺮﻭﻉ ﻭ ﺧﺘﻢ ﺭﻩ ﻋﺸﻖ : ” ﯾﮏ ﺳﻔﺮ ﭘﺎﺑﻮﺱ “

‏« ﻏﻼﻡ ﻫﻤﺖ ﺁﻧﻢ ﮐﻪ ﺯﯾﺮ ﭼﺮﺥ ﮐﺒﻮﺩ ‏»

ﺩﻣﯽ ﺯ ﺩﺳﺖ ﮐﺮﯾﻢ ﺭﺿﺎ ‏( ﻉ ‏) ﻧﺸﺪ ﻣﺄﯾﻮﺱ

ﻫﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺯﻟﻒ ﺍﻭ ﺟﺪﺍ ﺑﺸﻮﻡ

ﮔﺮﻓﺖ ﺑﺎﺩ ﺯ ﺩﺳﺘﻢ ﻧﺘﯿﺠﻪﯼ ﻣﻌﮑﻮﺱ

ﺧﻤﻮﺵ ﺑﺎﺵ ﮐﻨﯿﺴﺎ ! ﺳﮑﻮﺕ ﺑﺎﻧﮓ ﺟﺮﺱ !

ﺧﻤﻮﺵ ﺑﺎﺵ ﮐﻠﯿﺴﺎ ! ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ ﻧﺎﻗﻮﺱ !

ﺳﮑﻮﺕ، ﺍﺳﻘﻒ ﻭ ﭘﺎﭖ ﻭ ﺑﺮﻫﻤﻦ ﻭ ﺧﺎﺧﺎﻡ !

ﮐﻪ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﺩﻡ ﻧﻘّﺎﺭﻩ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﺭﻩﯼ ﻃﻮﺱ

‏« ﺭﻭﺍﻕ ﻣﻨﻈﺮ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﺁﺷﯿﺎﻧﻪﯼ ﺗﻮﺳﺖ ‏»

ﺑﯿﺎ ﻭ ﭘﺎ ﺑﮕُﺬﺍﺭ ﺍﯼ ﻃﺒﯿﺐ ﮐﻞ ﻧﻔﻮﺱ

ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﮐﻮﭼﮏ ﻭ ﭘﯿﺮ ﻭ ﺟﻮﺍﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﻭ ﺯﻥ

ﺗﻮ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻋﺸﺎﻕ ﻣﯿﺸﻮﯼ ﻣﺄﻧﻮﺱ

ﻣﻨﺠّﻤﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﻣﺎﺕ ﺗﻸﻟﺆﺍﺕ ﺗﻮ ﺍﻧﺪ

ﻭ ﻣﺤﻮ ﺻﺒﻐﻪ ﯼ ﻓﯿﺮﻭﺯﻩ ﺍﯼ ﺍﻭﺭﺍﻧﻮﺱ

ﺗﻮﺋﯽ ﺧﺪﺍﯼ ﺧﺪﺍﯾﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﯾﻮﻧﺎﻥ

ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺗﺮﺍ ﺩﺭ ﺯﺑﺎﻥ ﺧﻮﯾﺶ : ‏« ﺯﺋﻮﺱ ‏»

ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ‏« ﺧﺎﺗﻢ ﻣﻬﺮ ﻃﺒﯿﺐ ﻫﺎ ‏» ﺷﻬﺮﻩ ﺳﺖ

ﮐﻤﯽ ﺯ ﻋﻠﻢ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﺟﺎﻟﯿﻨﻮﺱ

ﻣﻨﺎﺭﻩﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺳﺮﺗﺮ ﺯ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺮﺝ ﺑﻠﻨﺪ

ﺭﻭﺍﻕﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺑﺮﺗﺮ ﺯ ﻗﺼﺮ ﮐﯿﮑﺎﻭﻭﺱ

ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺯﯾﺒﺎ

ﮐﺒﻮﺗﺮﺍﻥ ﺗﻮ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﻧﺪ ﺍﺯ ﻃﺎﻭﻭﺱ

ﭼﻘﺪﺭ ﺗﺎ ﺳﺮ ﺯﻟﻒ ﺗﻮ ﭘﺮ ﺯﺩﻩ ﺳﯿﻤﺮﻍ

ﭼﻘﺪﺭ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﭘﯿﺶ ﻗﺪﻭﻡ ﺗﻮ ﻗﻘﻨﻮﺱ

ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻮﺳﻪﯼ ﺷﻬﺮﯼ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻣﺸﻬﺪ ﺭﺍ

ﻧﻤﯽﺩﻫﻢ ﺑﻪ ﻗﺸﻨﮕﯽِ ﺟﺎﺩﻩﯼ ﭼﺎﻟﻮﺱ

ﺷﺒﯿﻪ ﺧﺎﻧﻪﯼ ﮐﻌﺒﻪ ﺣﺮﯾﻢ ﺗﻮ ﺍﻣﻦ ﺍﺳﺖ

ﮔﻨﺎﻫﮑﺎﺭﻡ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺮﻗﺪ ﺗﻮ ﺍﻡ ﻣﺤﺮﻭﺱ

” ﻓﻘﯿﺮ ﻭ ﺧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻫﺖ ﺁﻣﺪﻡ، ﺭﺣﻤﯽ “!

ﮐﻪ ﺩﻭﺭﯼ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﺮﺍ ﻫﺴﺖ ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﮐﺎﺑﻮﺱ

ﻋﻠﯽ ﺍﻟﺼّﺒﺎﺡ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺑﻪ ﻧﻌﺮﻩ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮔﻔﺖ :

ﮐﻪ ﻣﻦ ﺍﺳﯿﺮ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻡ ﺯ ﻋﻬﺪ ﺩﻗﯿﺎﻧﻮﺱ …

السلام علیک یا ثامن الحجج یا علی ابن موسی الرضا

علیک آلاف التهیه و الثناء

چند وعده با خدا،در روز،صحبت میکنی؟

پیشگاهِ خالق،احساس حقارت میکنی؟

روزوشب ذکرت شده مهدی بیا مهدی بیا

با ریا بر اهل دل عرض ارادت میکنی

تا به خلوت میرسی دل می دهی برمعصیت

عاقبت جانانه از شیطان اطاعت میکنی!!

میگریزی از حشیش و شیشه،کُلاً اعتیاد

از همین ها بَد،تو بر اینترنت عادت میکنی

گفتگویت باز میباشد به روی دیگران

گاه با نامَحرم ومَحرم که خلوت میکنی

حرفهایت هست آیا در خور شخصیتت؟

یا به هنگام نوشتن گو که دِقّت میکنی؟

یک سوال منطقی دارم جوابم را بده

با امام عصر خود اینگونه هم چت میکنی؟

مطلع شعر اگر شاه خراسان باشد

واژه باید همه جا دست به دامان باشد

لطف این شاه گدا را سر و سامان داده است

پس غمی نیست اگر زلف پریشان باشد

هر کجا پای نهادیم زمین مال رضاست

چه به مشهد برسد پا و چه تهران باشد

با دلی خوش که بیایی بروی بی معناست

زائر آن است که سرگشته و حیران باشد

گنبد توست که هر صبح به ما می خندد

کشوری هست به زیبایی ایران باشد؟

حاجتم را بدهی یا ندهی ممنونم

که رضایت ره توفیق گدایان باشد

گفته‌ای با جگر سوخته‌ات یابن شبیب!

گریه باید که برای شه عطشان باشد…

صلوات خاصه ي حضرت علي بن موسي الرضا

اللهم صلي عليٰ عليِ بْنِ موسَي الرِضَا المرتضيٰ

الاِمامِ اتَّقيِ النَّقي و حُجَّتكَ عَليٰ مَنْ فَوقِ  الاَرض و مَن تَحتَ الثَّريٰ الصِّديقِ الشَّهيد صَلاةً كَثيرةً تامَّةً زاكيةً مُتَواصِلةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفاً كَأَفْضَلَ ما صَلَّيْتَ عَليٰ  أَحَدٍ مِن اَوْليائِك

ﺩﻟﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺣﺮﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻣﺎﻣﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ

ﺣﺮﻡ ﻗﺒﻠﻪ، ﺣﺮﻡ ﮐﻌﺒﻪ، ﻋﺠﺐ ﺍﺣﺮﺍﻡ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ

ﺩﻭ ﺭﮐﻌﺖ ﮔﺮﯾﻪ ﺳﺮ ﮐﺮﺩﻡ، ﺩﻭ ﺭﮐﻌﺖ ﺧﺎﮎ ﮔﻞ ﮐﺮﺩﻡ

ﺩﻭ ﺭﮐﻌﺖ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺳﻨﮓ ﻫﺎﯾﺶ ﺩﺭﺩﻭﺩﻝ ﮐﺮﺩﻡ

ﻟﺒﺎﺱ ﺍﺷﮏ ﺁﻣﺎﺩﻩ، ﺳﺮﻡ ﺍﺯ ﺷﺮﻡ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ

ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺳﻨﮓ ﻓﺮﺵ ﺍﻭ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﻣﻬﺮ ﻭ ﺳﺠﺎﺩﻩ

ﺯﯾﺎﺭﺕ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪﻡ، ﺩﻟﻢ ﮔﺮﻡ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﺷﺪ

ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺧﻮﺭﺩ ﺑﺮ ﻗﺒﺮﺵ، ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺟﺴﺎﺭﺕ ﺷﺪ؟

ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻓﻮﻻ‌ﺩ، ﺩﻝ ﺭﻭﯼ ﺩﻝ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ

ﮔﺬﺍﺭ ﮐﺸﺘﯽ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺯﺩﻩ، ﺑﺮ ﺳﺎﺣﻞ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ

ﻧﻔﺲ ﭘﺸﺖ ﻧﻔﺲ، ﺍﯾﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺍﯾﻮﺍﻥ ﺳﯿﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ

ﮔﻼ‌ﺏ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﺧﯿﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ

ﺑﯿﺎ ﭘﯿﺮﺍﻫﻨﻢ ﺑﻮ ﮐﻦ، ﻫﻨﻮﺯ ﻋﻄﺮ ﺣﺮﻡ ﺩﺍﺭﺩ

ﻓﻘﻂ ﺍﯾﻮﺍﻥ ﻭ ﺳﻘﺎﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﯾﮏ ﺻﺤﻦ ﮐﻢ ﺩﺍﺭﺩ

ﺩﻟﻢ ﺁﻫﻮ، ﺩﻟﻢ ﺍﺯ ﺍﻭ، ﺩﻟﻢ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﮔﻔﺖ ﻭ ﮔﻮ

ﺑﺰﻥ ﻧﯽ ﺯﻥ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﻭ، ﺑﮕﻮ ﯾﺎ ﺿﺎﻣﻦ ﺁﻫﻮ….

فرض کن آمده ای گوشه ای اردو بزنی

تا سری ساده به آن

ضامن آهو بزنی /

میروی زیر رواقش بنشینی اما /

در دلت شوق عجیبی ست که زانو بزنی /

لرزشی آمده ، افتاده

به جانت یعنی /

تازه وقتش شده  کم کم به رضا (ع) رو بزنی /

میروی گوشه دنجی

که کسی بو نبرد /

در خودت با جگری سوخته سوسو بزنی /

میشوی خادم خوبی

که خدا میداند /

عشق ات این است

که یک مرتبه جارو بزنی….

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا (ع)

ﻋﻠﯽ ﺷﺎﻩ ، ﻋﻠﯽ ﻣﺎﻩ

ﻋﻠﯽ ﺭﺍﻩ ، ﻋﻠﯽ ﻧﺼﺮ ﻣﻦ ﺍﻟﻠﻪ

ﻋﻠﯽ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﯼ ﻫﺮ ﺩﻝ ﺁﮔﺎﻩ

ﻋﻠﯽ ﺣﺼﻦ ﺣﺼﯿﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ

ﻋﻠﯽ ﻋﯿﻦ ﯾﻘﯿﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ

ﻋﻠﯽ ﺟﺒﻞ ﻣﺘﯿﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ

ﺑﻪ ﮐﻮﺭﯼ ﺩﻭ ﭼﺸﻢ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺧﻠﻖ

ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﺍﺳﺖ

ﻋﻠﯽ ﮐﺎﺷﻒ ﻫﺮ ﻏﻢ

ﻋﻠﯽ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﻣﺮﻫﻢ

ﻋﻠﯽ ﺫﮐﺮ ﻟﺐ ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺮﯾﻢ

ﻋﻠﻰ ﻫﺴﺘﯽ ﺧﺎﺗﻢ

ﻋﻠﯽ ﺑﺮﮒ ﺑﺮﺍﺕ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺧﻠﻖ

ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﻭ ﺟﻬﻨﻢ

ﻋﻠﯽ ﺍﺻﻞ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ

ﻋﻠﯽ ﺭﻭﯼ ﺳﺠﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ

ﻋﻠﯽ ﻣﻌﺪﻥ ﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ

ﻋﻠﯽ ﺭﺍﺯ ﻭ ﻧﯿﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﻭ

ﻋﻠﯽ ﺳﻮﺯ ﻭ ﮔﺪﺍﺯ ﺍﺳﺖ ﻭ

ﻋﻠﯽ ﻣﺤﺮﻡ ﺭﺍﺯ ﺍﺳﺖ ﻭ

ﻋﻠﯽ ﻣﻬﺮ ﻗﺒﻮﻟﯽ ﻧﻤﺎﺯ ﺍﺳﺖ

ﻋﻠﯽ ﺻﻮﻡ ﻭ ﺻﻼ‌ﺕ ﺍﺳﺖ ﻭ

ﻋﻠﯽ ﺑﺮﮒ ﻭ ﺑﺮﺍﺕ ﺍﺳﺖ ﻭ

ﻋﻠﯽ ﺣﺞ ﻭ ﺯﮐﺎﺕ ﺍﺳﺖ ﻭ

ﻋﻠﯽ ﺑﺮﮒ ﺑﺮﺍﺕ ﺍﺳﺖ ﻭ

ﺗﺠﻠﯽ ﺻﻔﺎﺕ ﺍﺳﺖ ﻭ

ﻋﻠﯽ ﺑﺎﺏ ﻧﺠﺎﺕ ﺍﺳﺖ ﻭ

ﻋﻠﯽ ﺣﯽ ﻭ ﻣﻤﺎﺕ ﺍﺳﺖ ﻭ

ﻋﻠﯽ ﺭﻣﺰ ﻋﺒﻮﺭ ﻭ ﻣﺮﻭﺭ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺻﺮﺍﻁ ﺍﺳﺖ ﻭ

ﻋﻠﯽ ﺳﺎﻗﯽ ﮐﻮﺛﺮ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺁﺏ ﺣﯿﺎﺕ ﺍﺳﺖ.

سجده در گوشۀ ایوان طلایی عشق است

نوکری بر سر کوی تو- خدایی- عشق است

هر کسی عاشق پابوسی لیلای خود است

در دم مرگ کنارم تو بیایی عشق است

ضامن آهوی صحرا شدنت جای خودش

اینکه در روز جزا ضامن مایی عشق است

تا ابد قبله نمای دل من سمت شماست

اینکه در کشور ما قبله نمایی عشق است

همۀ عرش و زمین را به گدایی بدهند!

باز میگوید از این خانه گدایی عشق است

کعبه وکرببلا هر یکشان عرش خداست

اینکه هم کعبه وهم کرببلایی عشق است

ای که در کشور ما عرش معلا داری

آنچه خوبان همه  دارند تو یک جا داری

 السلام علیک یا علی بن موسی الرضا 

گوهر اهل ولا، عشق حسين است و بس

آنچـه کـه دارد خدا، عشق حسين است و بس

مـطلـع انوار حـق، مـخـزن الاسـرار حق

آيه صـدق و صـفا ، عشق حسين است و بس

فـلـک نجـات بشــر ، سـيره اهـل نظـر

ريشـه حـبّ خــدا ، عشق حسين است و بس

مـقصـد توحيـديان، مـنشأ حـسن جهان

مـايـه ايمــان مـا ، عشق حسين است و بس

راه گـشـاي هـمه، جـان و دل فـاطـمـه

زيـنـت آل عـــبا ، عشق حسين است و بس

رايحـه « هَـل أتي »، مـبدأ مـهر و وفـا

مـحـور اهل کـساء، عشق حسين است و بس

خـلـق همـه کـائنات، بـود ز يمـن نبـي

عشق علي مصطفي، عشق حسين است و بس

نيست به يوم النشـور، ترس به وقت عبور

شـافـع مـا در جـزا، عشق حسين است و بس

یا اباعبدالله الحسین (ع) … 

پرچمت را هر کجا دیدم دویدم یا حسین

زیر این پرچم همیشه خیر دیدم یا حسین

من زمین گیــرم ولی تو دستگیرم بوده ای

غیر خوبی از شما چیزی ندیدم یا حسین

هر کسی که ذکرتان را گفت ، آقای من است

از کســی که دور بود از تو بُـریـدم یا حسین

کودکــی ام خوب یادم هســت که بارِ نخست

از لب بابــای خود نامت شنیــــدم یا حسین

خاطـــرات کــربلا هر لحظه همراه من است

یاد لحظه لحظه اش آهی کشیدم یا حسین

یاد باد آن روزگـــاری که میان صحنتـــان

چون کبوتر دور گنبد می پریــدم یا حسین

بهتریـــن ایام عمــرم در حرم بود و گذشت

حــال ، اما از فراقش من خمیدم یا حسین

#خاطرات_کربلا_یادش_بخیر

#می_کشی_مرا_حسین