مبتلا گفت علی

   گرم دعا گفت علی

      توبه كرد آدم و هی رو به خدا گفت علی

 

آب و گل گفت علی

   بحر خجل گفت علی

      نوح رد شد ز خطر بس كه به دل گفت علی

 

الَمی گفت علی

   غرق غمی گفت علی

      يونس اندر شكم حوت همی گفت علی

 

بحر و بر گفت علی

   رمل و حجر گفت علی

      كوه با ناقه صالح چقدر گفت علی

 

هر كسی گفت علی

   خوش نفسی گفت علی

      صبرِايوب كم آورد و بسی گفت علی

 

مصطفی گفت علی

    غار حرا گفت علی

       شب معراج، محمد به خدا گفت علی

 

ايليا گفت علی

   كهف وَری گفت علی

       من همانم كه خداوند مرا گفت علی

 

مجتبي گفت علی

   سبزْ قبا گفت  علی

         بين صفين امير الكرما گفت علی

 

 

كربلا گفت علی

   خون خدا گفت علی

       چيست نام پسران تو شها ؟ گفت علی

 

اكبرش گفت علی

    گل پسرش گفت علی

        رو و مو، ابرو و چشم و سرش گفت علی

 

هر نفس گفت علی

     مست ز بس گفت علی

         قاسم ابن الحسن از پشت فرس گفت علی

 

آتشين گفت علی

    زينب دين گفت علی

        بر بلندای فلك صبر يقين گفت علی

 

شاپرك گفت علی

     باغ فدك گفت علی

         صدو ده بار نمكدان به نمك گفت علی…

 

موضوعات: اهل بیت(ع), ادبیات شعری اهل بیت(ع)  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...