گزیده ای از مناجات خمس عشر
( مناجات محبین(دوست داران خداوند))
بسم الله الرحمن الرحیم
خدایا
چه کسی می تواند شیرینی عشق تو
و نزدیکی به تو را تجربه کند
و غیر تو کسی را بخواهد
یا لحظه ای دوری ات را تاب بیاورد؟
خدایا
ما را از آنانی قرار ده
که برای دوستی با خود برگزیده ای
و برای عشق و محبتت
قلبشان را پاک گردانیده ای
برای دیدارت مشتاق
و به قضا و قدرت راضی شان نموده ای
خدایا
بنده ای را که از دوری ات در سوز وگداز است
پناه می دهی
و در جایگاه عالم راستی و حقیقت
در کنار خود جای می دهی
برای شناخت خود انتخابش می کنی
سزاوار پرستش ات
و دلباخته محبتت می گردانی
و برای مشاهدۀ خویش برمی گزینی
رویش را به سوی خود بازمی گردانی
قلبش را از هر چه جز دوستی توست خالی
و دلش را به آنچه نزد توست مایل می کنی
همواره در یاد خود نگاهش می داری
تا شُکر تو را گوید
و تنها تو را بپرستد
از بندگاان صالح خود قرارش می دهی
برای راز و نیاز با خود انتخابش می کنی
و علاقه اش را از هر چه موجب دوری از تو شود، برمی گیری
خدایا
ما را از آنانی قرار ده
که همۀ شور و شوقشان
و همۀ جستجویشان، تنها برای تو باشد
و همواره عاشقانه تو را بخوانند
پیشانی شان در برابر بزرگی تو بر خاک
چشم هایشان برای خدمتت بیدار
اشک دیدگانشان از «ترسِ دوری ات» جاری
و از جلال و بزرگی ات، از این دنیای خاکی برکنده باشد
خدایا
دوستانت، حضورت را به روشنی درمی یابند
و تجلیات ذاتت
قلب کسانی که در پی شناخت تو اند
به شور و شوق می آورد
ای آرزوی دل هایِ مشتاق
و ای مُنتَهایِ هدفِ عاشقان
از تو می خواهم
چنان کنی که جز تو نخواهم
و چنان مشتاقِ تو باشم
که از هر چه غیر تو روی گردانم
خدایا
بگذار تا لحظه ای تو را بنگرم
و به من نگاه کن
نگاهی از سر مهر
از من روی برمگردان
و سعادتی نصیبم کن
تا از رهروان راه عشق تو باشم
ای اجابت کننده دعاها
و ای مهربان ترین مهربانان عالم
آمین یا رب العالمین