دنیا قد آرزوهایم کوچک شده و فاصله قد نیامدنت بزرگ…

بیا کلافه ام ، کلافه ام از روزهایی که نیستی ؛کلافه ام از روزهایی که نمی آیی …

بیا و ببین که پنجره های دنیا بسته است روبه آرزوهایم…

برایم چه فرقی می کند از کجا می آیی ، چشم های من همه جا منتظر تواند و گوش هایم تنها قدم های تو را صدا می دانند .

بیا و نجاتم بده از آرزوهایی که روی دست های دنیا از دست رفته اند .

بیا لباس دنیا تنگ است برای آرزوهایم و جاده تنها راهییست که تمام نمی شود .

بیا که باز نگویم نیامدی . بیا…

غرور شکوفه ها را ندیده نگیر ، عاشقی کار سختیست . به ابر وقت گذر از خورشید و به کوه که هیچ صدایی را در دلش نگه نمی دارد،به دریا که دنیای امن ماهی هاست ، به خاطره هایی که از رویای آمدنت دارند سالخورده می شوند، منتظرم …

مدام فکر می کنم که اگر بگویم بیا ، می آیی ؟؟؟

کی زمان آمدنت می شود . من زمان را به نام تو می شناسم …