گزیده ای از مناجات خمس عشر

( مناجات محبین(دوست داران خداوند))

بسم الله الرحمن الرحیم

خدایا

چه کسی می تواند شیرینی عشق تو

و نزدیکی به تو را تجربه کند

و غیر تو کسی را بخواهد

یا لحظه ای دوری ات را تاب بیاورد؟

خدایا

ما را از آنانی قرار ده

که برای دوستی با خود برگزیده ای

و برای عشق و محبتت

قلبشان را پاک گردانیده ای

برای دیدارت مشتاق

و به قضا و قدرت راضی شان نموده ای

خدایا

بنده ای را که از دوری ات در سوز وگداز است

پناه می دهی

و در جایگاه عالم راستی و حقیقت

در کنار خود جای می دهی

برای شناخت خود انتخابش می کنی

سزاوار پرستش ات

و دلباخته محبتت می گردانی

و برای مشاهدۀ خویش برمی گزینی

رویش را به سوی خود بازمی گردانی

قلبش را از هر چه جز دوستی توست خالی

و دلش را به آنچه نزد توست مایل می کنی

همواره در یاد خود نگاهش می داری

تا شُکر تو را گوید

و تنها تو را بپرستد

از بندگاان صالح خود قرارش می دهی

برای راز و نیاز با خود انتخابش می کنی

و علاقه اش را از هر چه موجب دوری از تو شود، برمی گیری

خدایا

ما را از آنانی قرار ده

که همۀ شور و شوقشان

و همۀ جستجویشان، تنها برای تو باشد

و همواره عاشقانه تو را بخوانند

پیشانی شان در برابر بزرگی تو بر خاک

چشم هایشان برای خدمتت بیدار

اشک دیدگانشان از    «ترسِ دوری ات»    جاری

و از جلال و بزرگی ات، از این دنیای خاکی برکنده باشد

خدایا

دوستانت، حضورت را به روشنی درمی یابند

و تجلیات ذاتت

قلب کسانی که در پی شناخت تو اند

به شور و شوق می آورد

ای آرزوی دل هایِ مشتاق

و ای مُنتَهایِ هدفِ عاشقان

از تو می خواهم

چنان کنی که جز تو نخواهم

و چنان مشتاقِ تو باشم

که از هر چه غیر تو روی گردانم

خدایا

بگذار تا لحظه ای تو را بنگرم

و به من نگاه کن

نگاهی از سر مهر

از من روی برمگردان

و سعادتی نصیبم کن

تا از رهروان راه عشق تو باشم

ای اجابت کننده دعاها

و ای مهربان ترین مهربانان عالم

                    آمین یا رب العالمین