یاد ِ آن روزی که ما هم “آب بابا” داشتیم

        دفتر ِ خط خورده ی ِ مشق ِ الفبا داشتیم

         کفشهایی وصله دار و کوچک و شاید گِلی

         یک دل اما بی نهایت مثل ِ دریا داشتیم

          صبح میشد عطر ِ نان ِ تازه و چای و پنیر

         سفره ای هرچند ساده.. دلخوشی ها داشتیم

         زندگی یک ده ریالی بود در دست ِ پدر

          پول ِ توجیبی که نه، انگار دنیا داشتیم

          بوسه ی پُر مهر مادر وقت ِ رفتن هایمان

          راه ِ خانه تا دبستان شور و غوغا داشتیم

          نم نم ِ باران که میشد مثل ِ گنجشکان ِ خیس

          از پی ِ هم می دویدیم و تماشا داشتیم

          برگ بود و خش خش و بابای ِ پیر ِ مدرسه

          باز هم پاییز ِ رنگارنگ و زیبا داشتیم

          زنگ بود و صبحگاه و صف گرفتن هایمان

          ناظم و یک خط کش و دلواپسی ها داشتیم

          باز هم بوی ِ گچ و تخته سیاه و نیمکت

           تا معلم تو میامد شوق ِ برپا داشتیم

           شور حاضر، شوق حاضر، عشق حاضر، غم؟ نبود

           باز حاضر غایبی دستی به بالا داشتیم

           درمیاوردیم دفترهایمان از توی ِ کیف

           مشق ِ شب هایی پُر از تصمیم ِ کبرا داشتیم

           ریزش ِ کوه و قطار و ریز علی ِ مهربان

           آتش ِ پیراهنش در سوز ِ سرما داشتیم

           مُهرهای آفرین صد آفرین یادش بخیر

           دفتری از بیست های ِ زنگ ِ املا داشتیم..