گر کسی تو را با تمام مهربانیت دوست نداشت

دلگیر مباش که نه تو گنه کاری نه او او دلش برای پذیرش مهربانی تنگ است

گناه از او نیست

تو هم با تمام مهربانیت زیباترین معصوم دنیایی

پس خود را گنهکار نبین

من خدایی می شناسم ابر رحمتش به عمر زمین و زمان باریده‌

یکی سپاسش می گوید و هزاران نفر کفر می گویند

پس از ناسپاسی‌شان نرنج، اما برای شادی دلشان بکوش؛

که با مهربانی روح تو آرام می گیرد

تو با مهرت بال و پر می گیری

خوبی دلیل جاودانگی تو خواهد شد

دوست بدار نه برای آنکه دوستت بدارند

تو به پاس زیبایی عشق، عشق بورز