بسم رب الشهداء والصدیقین

خدایا، بادستی خالی از معنویات ، دستی پرازگناه،چشمی پراز امید،بمانم یا برگردم، ای دل توچه می کنی می روی یا می مانی؟ کوله بارت را چگونه بربالین خاک می گذاری؟ اگر این کوله اینجا بازنکنی کجاتوانی خودراازآن جداسازی؟ نیت کردی،توبه کردی،اشک ریختی وبا اشک هایت غسل کردی، اما…هنوزلب تشنه ای شاید به دنبال زمز می می گردی که در دل خاک نهفته است نه برای نوشیدن ،برای دوباره غسل کردن وسیراب معرفت شدن وپروازکردن.

آری اینجا نقطه عروج وپرواز خوبان است، آری اینجازمینش آسمانی است، اینجا کربلای شهدای ایران است

آری اینجا مقتل شهادت یاران امام خمینی(ره) می باشد وماآمدیم درکربلای ایران هم صدا با سید وسالار شهیدان کربلا آقا امام حسین(ع) زمزمه کنیم دعای پرفیض عرفه، وبگویم آقا یاران امام خمینی (ره) که در این مکان به درجه پرفیض شهادت رسیدن بدون شک اگر درسال 61(هجری قمری) بودند ،به ندای امام عصرشان لبیک می گفتند ودررکاب امام عصرشان عاشقانه همچون زهیرها ….به شهادت می رسند.

بارالها به خون ریخته شدة شهدای که از صدراسلام تاکنون در دفاع از حریم ولایت واسلام به شهادت رسیدند امام زمانمان به دادمان برسان

بارالها مارا از یاران ومحبان اهلبیت قراربده ومارا شرمنده شهدا وامام شهدا قرارنده

                          شادی روح شهدا وامام شهدا صلوات