نسيم عشق 

بـــه مــــن نگـــر كه رخى همچو كهــــربا دارم
دلــــى به ســــوى رخ يـــار دلـــربا دارم

ز جـــام عشق چشيـــدم شراب صدق و صفا
به خــــُمّ ميكــــده بـا جان و دل، وفادارم

مرا كه مستى عشقت، ز عقل و زهد رهــاند
چــــه ره به مــــدرسه يا مسجد ريا دارم؟

غلام همّت جــــام شــــراب ســـــاقــى باش
كــه هر چه هست از آن روى با صفا دارم

نسيم عشــق ، بــــه آن يـــار دلـــربا بـــرگو
ز جـــاى خيــــز كـــه مــن درد بى‏دوا دارم

چـــه رازهــــاست در اين خمّ و ساقى و دلبر
بــــــه جــــان دوست ز درگــــاه كبريا دارم

سخن ز تخت سليمـــان و جـــام جـــم نـزنيد
كــــه تــــاج خســــروِ كــِى را منِ گدا دارم