مبحث اخلاقی |
... |
آیه شریفه ;
« وَیْلٌ لِڪُـــــلِّ هُـــــمَزَةٍ لُّـــــمَـــــزَةٍ »
⇦ یعنی ; وای بـــــر هر عیب جوی مسخره کننده . ( 1 )
¤ حدیث شریف ;
∝قال الامام علی علیه السلام ;
« أعقَلُ النّاسِ مَنْ کـــــانَ بِعَیْبِهِ بَصیراً و عَنْ غیرِه ضَریراً »
⇦ یعنی ; عاقل ترین مردم کسی است که به عیب خود بینا و از عیب دیگران غافل باشد . ( 2 )
توضیح مختصر بحث ;
⇦ عیب جویی از جهل نشأت میگیرد ، شخص نباید از مؤمن و هم دین خود عیب جویی کند ، به هر نوعی که باشد مانند ; ریشخند کردن ، تمسخر و … چه بسا آنان از عیب جو بهتر باشند و نیز نوعی القاب بد است که همدیگر را به آن القاب میخوانند و این کار ، رسم بدی است .
اگر عیب پوشیده است ، خداوند ستار است و پوشاننده عیبهاست مگر اینکه خداوند خودش بخواهد آن را بارز کند پس خودش اسباب آن را فراهم میکند .
اگر عیبی که گفته میشود در او موجود نباشد ، این بُهتان است و از غیبت بدتر است .
خوب است انسان عیب خودش را ببیند و در پس مداوای آن برآید و اگر دوستی عیبش را گفت از او تشکر کند تا با همت در پس رفع آن عیب بر آید .
دیدن عیوب و نواقص دیگران و جاری کردن آن بر زبان ، نوعی کدورت است که به روح انسان می ماند و به تقوی ضربه وارد میکند و شاید عیب مؤمن را بازگو کردن ، باعث رسوایی گردد و نظر مردم از او باز گردد و این از دین داری نخواهد بود .
داستاڹ زیبا و قابل عبرت ;
⇦ یڪی خواست همسرش را طلاق دهد . به وی گفتند ;
« او چه عیب دارد ؟ »
⇦ گفت ; « آیا ڪسی عیب همسر خود را باز گوید؟ »
پس از آنڪه زن را طلاق داد ، به وی گفتند ;
« همسرت چه عیب داشت ؟ »
⇦ گفت ; « آیا ڪسی عیب زن مردم را باز گوید؟ » . ( 3 )
عیب رنداڹ مڪن ای زاهد پاڪیزه سرشت
ڪه گنــــــــــاه دگـــــران بـــــر تـــــو نخواهند نوشت ¤
¤ من اگـــــر نیڪم و گَـــــر بَد تو برو خود را بـــــاش
هـــــر ڪسی آن دِرُوَد عاقبت ڪار ڪه ڪِشت ¤
■ منابع ;
1 - سوره مبارڪه هُمَـــــزَة ، آیه شریفه ۱
2 - غرر الحڪم ، ج ۲ ، ص ۲۲۸
3 - نمونه معارف ج ۳ ، ص ۱۰۲
⇦ منبع ڪل مطالب ڪتاب ۴۰۰ موضوع ۲۰۰۰ داستان استاد علی اڪبر صداقت جلد ۳ ص ۳۷
فرم در حال بارگذاری ...