إِنَّ اَلَّذِينَ يُؤْذُونَ اَللّٰهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اَللّٰهُ فِي اَلدُّنْيٰا وَ اَلْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذٰاباً مُهِيناً .

بى گمان، کسانى که خدا و پیامبرش را آزار مى رسانند، خدا آنان را در دنیا و آخرت لعنت کرده و برایشان عذابى خوارکننده آماده ساخته است. ( سوره احزاب ، آیه ۵۷)

 نکته ها و پیامها:

1- لعن در حقیقت یعنی ، نفرت از بدیها و بدهاست، لذا لعن، دعا بر علیه دشمن است که از خدا تقاضای دوری از رحمتش را، برای او، می طلبیم. در نتیجه، لعن، توهین و فحش نیست.

2- لعن بخشی از ایمان ماست که لازمه ی دوست داشتن خدا و اولیای اوست.

3-  اثر لعن، دشمن شناسی و دور بودن از دشمنان واقعی است

4- لعن پیروی از دستور خدا و سیره ی پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله می باشد.
5- لعن دشمنان دین، در خواست امامان معصوم علیهم السلام است و پیروی از سیره ایشان.

6- لعن موجب تقرب الهی و کسب ثواب اخروی است.

7- لعن و نفرین کسانی که با خدا و اولیای الهی، بیشتر دشمنی می کنند، بیشتر ثواب دارد.

8-  لعن و نفرین دشمنان حق و حقیقت، نشانه و دلیل اصلی ایمان است.

 ابن قولویه به سند معتبر از داود رقی روایت کرده است که گفت

روزی در خدمت حضرت صادق (عليه السلام ) بودم که آب طلبید چون بیاشامید اشک از دیده های مبارکش فرو ریخت و فرمود ای داود خدا لعنت کند قاتل حسین (علیه السلام ) را
پس فرمود : هر بنده ای که آب بیاشامد و یاد کند حضرت سیدالشهدا (علیه السلام ) را و لعنت کند بر قاتل او، البته حقتعالی صدهزار حسنه برای او بنویسد و صدهزار گناه از او رفع کند و صدهزار درجه برای او ثبت کند و چنان باشد که گویا صدهزار بنده آزاد کرده باشد و در روز قیامت با دل خنک و شاد و خرم مبعوث گردد.

منتهی الآمال ( شیخ عباس قمی ره ) جلد 1 صفحه 351