الهی بروید دیگر

هیچ چیز به اندازه ی ماندن در مقر و عدم شرکت در عملیات، برای بچه ها ناخوشایند و عذاب آور نبود.

در این موقع بود که به زمین و زمان بد می گفتند. خصوصاً به دوستانی که قرار بود به خط بروند و در عملیات شرکت کنند. مثلاً با حرص و اشک و آه می گفتند:

 «الهی بروید دیگر… برگردید.» یعنی این که الهی سالم بمانید و شهید و مجروح نشوید، تا دل ما خنک شود.

این صحنه ها، هم گریه دار بود و هم خنده آور!