فردا خیلی دیر است ،

باید از همین “لحظه” شروع کنم !

نباید بگذارم عقربه ها مرا دُور بزنند ؛

می خواهم دست ببَرم در ذهنم ؛

هر چه افکارِ منفی دارد ، خالی کنم!

باید جا برای احساساتِ خوب باز کنم.

خاطرات مُرده ی زیادی

روی دستم باد کرده است!

تمامِ کهنگی ها را باید خاک کنم.

پروانه های زیادی در من

سر از پیله در آورده اند؛

وقتِ آن است که از خودم آزاد شوم!

من هنوز

به پرواز با بال های شکسته

ایمان دارم ………………………