غدير گلبانگ عاشقانه و جاودانه هستي است. غدير يک اتفاق ساده نيست، يک گزينش رحماني است. آبشاري که از غدير جريان يافت، نور را در همه گيتي پراکند. عشق را جاني تازه بخشيد. حيات را طراوتي نو داد و محبت و دوستي را پديد آورد.
خورشيدي که در غدير درخشيد، آفتاب را شرمنده ساخت. شب را تاراند و سياهي را به هزيمت واداشت. ماهتابي که شب غدير را به روز اکمال دين پيوند زد، روشن‌ترين انگشت اشاره پروردگار بود که از زبان بر گزيده اش تلاوت شد.
و غدير، يک کلمه نيست، يک برکه نيست، يک درياست. غدير يک اشاره است. کلمه رمزي است بين انسان و خدا.