توصيه خداوند به حضرت موسی
اصبع ابن نباته يکی از ياران مخلص اميرالمؤمنين u بود . او در جنگ‏هاي جمل و صِفّين، همراه مولا u بود و از ياران باوفاي آنحضرت به شمار مي‏رفت. پس از ضربت خوردن علي‏ u ، وي از معدود افرادي است که اجازه حضور بر بالين ايشان را يافت. وی روايتی از حضرت علی u نقل می کند که آنحضرت فرمودند :« قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لِمُوسَى عَلَيْهِ السَّلَامُ يَا مُوسَى احْفَظْ وَصِيَّتِي لَكَ بِأَرْبَعَةِ أَشْيَاءَ أُولَاهُنَّ مَا دُمْتَ لَا تَرَى ذُنُوبَكَ تُغْفَرُ فَلَا تَشْتَغِلْ بِعُيُوبِ غَيْرِكَ وَ الثَّانِيَةُ مَا دُمْتَ لَا تَرَى كُنُوزِي قَدْ نَفِدَتْ فَلَا تَغْتَمَّ بِسَبَبِ رِزْقِكَ وَ الثَّالِثَةُ مَا دُمْتَ لَا تَرَى زَوَالَ مُلْكِي فَلَا تَرْجُ أَحَداً غَيْرِي وَ الرَّابِعَةُ مَا دُمْتَ لَا تَرَى الشَّيْطَانَ مَيِّتاً فَلَا تَأْمَنْ مَكْرَهُ .» [1]
1- « أُولَاهُنَّ مَا دُمْتَ لَا تَرَى ذُنُوبَكَ تُغْفَرُ فَلَا تَشْتَغِلْ بِعُيُوبِ غَيْرِكَ .»
مؤمن هميشه نگران گناهان خويش است . چرا که گناه نه تنها انسان را از خدا دور می کند و آخرتش را آتش سوزان می نمايد . در همين دنيا نيز اثرات بسيار سوئی دارد.
يا موسی تا يقين به آمرزيده شدن گناهانت پيدا نکرده ای عيوب ديگران را ذکر نکن. چون عيوب ديگران از دو حال خارج نيست . يا از عيوب غير اختياری است که بطور طبيعی يا براساس حوادث در بدن او بوجود آمده است . مانند اينکه قدش کوتاه است ، رنگش سياه است ، معلوليت جسمی دارد . يا از عيوب اختياری است . و عيوب اختياری نيز از دو حال خارج نيست يا گناه است يا گناه نيست . اگر عيوب ديگران از عيوب غير اختياری و يا اختيآری غير گناه است ، ذکر آن شايسته نيست . زيرا آن عيبها يا در دست انسان معيوب نيست يا اختياری هم باشد ، گناه نيست . واگر از عيوبی باشد گناه است مثلا شخصی است که اين عيب را دارد ، شراب مب کند يا دزدی می کند . يعنی شخصی است گناه می کند. حق نداری مادامی که گناهان تو آمرزيده نشده ، گناهان او را ذکر کنی. چون عيبی که به ديگران می گيری در خودت نيز هست . اين بزرگ تريم عيب انسان است که عيب خود را نبيند و عيب ديگران را ببيند.