عنایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام به علامه امینی..

  آیت الله سید محمدتقی آل بحرالعلوم نقل می کند: پس از وفات [علامه شیخ عبدالحسین] امینی پیوسته در این فکر بودم که علامه امینی عمرش را قربانی و فدای مولا علیه السلام ساخت. مولا در آن عالم با وی چه خواهد کرد؟
این فکر مدتها در ذهنم بود تا اینکه شبی در عالم رویا دیدم گوئی قیامت برپا شده و عالم حشر است و بیابانی سرشار از جمعیت ولی مردم همه متوجه یک ساختمانی هستند.
پرسیدم: آنجا چه خبر است؟
گفتند: آنجا حوض کوثر است. من جلو رفتم و دیدم حوضی است و باد امواجی در آن پدید آورده و متلاطم است.
وجود مقدس مولا علی بن ابیطالب علیهماالسلام کنار حوض ایستاده اند و لیوان های بلوری را پر ساخته و به افرادی که خود می شناسند؛ می دهند در این اثنا همهمه ای برخاست.

پرسیدم: چه خبر است؟ گفتند: علامه امینی آمد؟
به خود گفتم بایستم و رفتار علی علیه السلام با امینی را به چشم ببینم که چگونه خواهد بود؟
۱۰-۱۲ قدم مانده بود که امینی به حوض برسد. دیدم که حضرت لیوان ها را به جای خود گذاشتند و دو مشت خود را از آب کوثر پر ساختند و چون امینی به ایشان رسید به روی علامه امینی پاشیدند و فرمودند : خدا روی تو را سفید کند که روی ما را سفید کردی! از خواب بیدار شدم فهمیدم که مولا علی علیه السلام پاداش تألیف کتاب الغدیر را به مرحوم امینی داده است.