بچه ها را برای نماز صبح بلند می کرد.

این بیت را می خواند :

ای لاله ی خوابیده چو نرگس نگران خیز

از خواب گران خواب گران خواب گران خیز

می گفت : اگر آیه ی آخر سوره ی کهف رو بخونین ، هر ساعتی که بخواهید بیدار می شین.

آمد بالای سرم گفت : مگر آیه رو نخوندی ؟

گفتم : چرا؟!

گفت : پس چرا دیر بلند شدی ؟ درست موقع اذان بود .

گفتم : نیت کرده بودم سر اذان بیدار بشم که شدم .

خندید . گفت : مرد مومن ، این رو گفتم برای نماز شب بلند شین!

گفتم:حاجی ما خوابمون سنگینه . اگه بخواهیم برای نماز شب بلند بشیم ، باید کل سوره ی کهف رو بخونیم ، نه آیه ی آخرش رو!

سردارشهید محمد بروجردی