شعری از زبان حال امام زمان علیه السلام

خانه ی تک تک تان را زده ام درب ولی
اثر از یاری ما در دلتان نیست که نیست

انتظارم ز شما بیشتر است از دگران
یک دعای فرجی بر لبتان نیست که نیست

اگر هم هست فقط لقلقه ای باشد و لیک
گریه بر غربت ما در شبتان نیست که نیست

به کجا روی ز سویم بکشیدید افسوس
یک نفر مرد عمل در صفتان نیست که نیست

تا دعایی ز برایم نکنید از ته قلب
صبح امید و ظهور در کفتان نیست که نیست