شعر روضه شب جمعه - حاج منصور ارضی:

دارم هوایت را هوایم را نداری
چه نوکری هستی غم آقا نداری؟
بیهوده نام منتظر بر خویش مگذار
تو غصه ای جز غصه ی دنیا نداری
کافیست لفاظی! مرا هم خسته کردی
خوب ادّعا داری عمل امّا نداری
شرط زیارت کردنم ترک گناه است
من را نمی بینی اگر تقوا نداری
اصلاً شده باور کنی بی من یتیمی؟
اصلاً شده باور کنی بابا نداری؟
دیگر نگو از جایگاهت بین هیئت
وقتی میان خیمه من جا نداری
صبح و مساء گریه به جد بی کسم کن
بی گریه بر او جا به قلب ما نداری
حتی ته گودال هم یاد شما بود
ای وای اگر از ماتمش آوا نداری