سال ها گذشت... |
... |
سال ها گذشت…
فهميدم هميشه اونى كه ميخواى نميشه!
فهميدم هركسى كه باهاته الزاماً “دوستت” نيست!
فهميدم كسى كه تو نگاه اول ازش بدت مياد يه روزى ميشه صميمى ترين دوستت و بلعكس!
فهميدم كه بى تفاوتى بزرگ ترين انتقامه…
تنفر يه نوع عشقه، دلخورى و ناراحتى از ميزان اهميته!
غرور بزرگ ترين دشمنه،
خدا بهترين دوسته و خانواده بزرگ ترين شانسه!
سلامتى بالاترين ثروته…
آسايش بهترين نعمته…!
فهميدم “رفتن” هميشه از روى نفرت نيست…
هركى زبونش نرمه دلش گرم نيست!
هركى اخلاقش تنده، جنسش سخت نيست!
هركى ميخنده، بدون درد و غم نيست!
ظاهر دليلى بر باطن نيست…
فهميدم كسى موظف به اروم كردنت نيست…
فهميدم جنگ كردن با خيليا اشتباهه محضه…
فهميدم خيلى موقع ها خواسته هات، حتى باگريه و التماس، انجام شدنى نيست…
فهميدم گاهى اوقات تو اوج شلوغى تنهاترينى!
گاهى اوقات دلت تنگه اون آدماى دوست داشتنى سابق ميشه…
گاهی اوقات صمیمی ترین کست میشه غریبه ترین آدم!
گاهی اوقات با همه وجودت کسیو دوس داریو اون نمیبینتت…
گاهی اوقات باید رفت،
باید دل کند،
باید گذشت،
باید رد شد و عوض شد..
فرم در حال بارگذاری ...
