آیت‌الله کشمیری نقل کرده است که آیت‌الله قاضی در اواخر عمرشان آن‌قدر رقت قلب پیدا کرده بود که هر چیزی را که می‌دیدند مثلاً غروب خورشید را که می‌دیدند برای حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام گریه می‌کردند. یعنی آخر سیرشان به جایی رسیده بود که برای حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام گریه کنند.

وقتی ایشان فوت کردند آیت‌الله کشمیری ایشان را در خواب می‌بیند و به ایشان می‌فرماید: چه خبر؟ آیت‌الله قاضی هم فرموده بودند: الحمدلله جایمان خوب است. بعد فرموده بودند: من حسرت می‌خورم از اینکه چرا هر روز زیارت عاشورا را فقط یک‌بار می‌خواندم.

زیارت عاشورا دم‌دستی نیست. زیارت عاشورا به عنوان رکن اساسی جلسه روضه است…

(حاج علی قربانی)