زائر کوي رضايم روز و شب‏

در هواي آشنايم، روز و شب‏

رهسپار راه سبز راستي‏

راهي راه ولايم، روز و شب‏

جز زلال عطر روي يار نيست‏

در گذار لحظه‏ هايم، روز و شب‏

تا به اوج سبز گردون مي‏رسد

نغمه ‏ام، شورم، نوايم، روز و شب‏

سرخوشم از جرعه‏ ي ميناي او

مست از جام بلايم، روز و شب‏

تا به سمت عشق، روآورده ‏ام‏

زائر آيينه ‏هايم، روز و شب‏

تا به سوداي رضا دل بسته ‏ام‏

از همه عالم رهايم، روز و شب‏

يک صداي آشنا از دورها

مي‏کند هر دم صدايم، روز و شب‏

دل به دست عشق دادم، تا شود

در حريم عشق، جايم، روز و شب‏

جان سپار راه جاويد رضا

رهرو آل عبايم، روز و شب‏

بر گل رخساره‏ ي مولا قسم!

در هوايم در هوايم، روز و شب‏

دل رها کردم به دست روشني‏

تا شود کوي وفايم، روز و شب‏

در هوايش، در هوايش سرخوشم‏

ساکن کوي وفايم، روز و شب‏

قبله‏ ام تا خاک خوشبوي رضاست‏

از دل و از جان، جدايم، روز و شب‏

تا به سويش رونمودم «نسترن»

لحظه لحظه با خدايم، روز و شب‏