زندگی وکودک

 

1-پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله :

بَيتٌ لا صِبيانَ فيهِ لا بَرَكَةَ فيهِ؛

خانه ‏اى كه كودك در آن نباشد ، بركت ندارد.

 

 

کودک وشیرخواری

 

2-پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله :

لَيسَ لِلصَّبىِّ لَبَنٌ خَيرٌ مِن لَبَنِ اُمِّهِ ؛

براى كودك ، هيچ شيرى بهتر از شير مادرش نيست.

 

 

3-امام صادق عليه ‏السلام :

 

اَلرَّضاعُ واحِدٌ وَ عِشرونَ شَهرا، فَما نَقَصَ فَهُوَ جَورٌ عَلَى الصَّبىِّ ؛

 

شيرخوارى ، 21 ماه است . پس هر چه كم شود ، ظلم بر كودك است .

 

 

 

رفتاربا کودک

 

4-پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله :

مَن كانَ عِندَهُ صَبِىٌّ فَليَتَصابَ لَهُ ؛

هر كس با كودك سروكار دارد ، با او كودكانه رفتار كند.

 

 

5-امام على عليه‏ السلام :

 

مَن سَاَلَ فى صِغَرِهِ اَجابَ فى كِبَرِهِ ؛

هر كس در خردسالى سئوال كند، در بزرگ‏سالى ‏اش پاسخ مى ‏دهد .

 

محبت به کودک

 

6-پيامبر صلى ‏الله‏ عليه ‏و ‏آله :

اَحِبُّوا الصِّبيانَ وَ ارحَمُوهُم ، وَ اِذا وَعَدتُموهُم شَيئا فَفُوا لَهُم ، فَاِنَّهُم لا يَدرونَ اِلاّ اَ نَّـكُم تَرزُقونَهُم ؛

كودكان را دوست بداريد و با آنان مهربان باشيد و هرگاه به آنان وعده داديد ، به آن وفا كنيد ، زيرا آنان ، روزى دهنده خود را كسى غير از شما نمى ‏دانند.

 

بازی وکودک

 

7-پيامبر صلى ‏الله‏ عليه ‏و ‏آله :

عَرامَةُ الصَّبِىِّ فى صِغَرِهِ زيادَةٌ فى عَقلِهِ فى كِبَرِهِ؛

 

بازى گوشى كودك در خردسالى اش مايه فزونى عقل در بزرگسالى اوست.

 

 

8-امام كاظم عليه ‏السلام :

 

تُستَحَبُّ عَرامَةُ الصَّبىِّ فى صِغَرِهِ لِيَكونَ حَليما فى كِـبَرِهِ، ما يَنبَغى اَن يَكونَ اِلاّ هكَذا؛

 

خوب است بچّه در كودكى بازى‏گوش باشد تا در بزرگ‏سالى بردبار گردد و شايسته نيست كه جز اين باشد .

 

عبادت وکودک

 

9-امام باقر عليه‏ السلام :

 

اِنّا نَمُرُ صِبيانَنا بِالصَّلاةِ اِذا كانوا بَنى خَمسِ سِنينَ ، فَمُروا صِبيانَـكُم بِالصَّلاةِ اِذا كانوا بَنى سَبعِ سِنينَ، وَ نَحـنُ نَأمُرُ صِبيانَنـا بِالصَّـومِ اِذا كانوا بَنى سَبعِ سِنينَ بِما اَطاقوا مِن صيامِ اليَومِ اِن كانَ اِلى نِصفِ النَّهارِ اَو اَكثَرَ مِن ذلِكَ اَو اَقَلَّ، فَاِذا غَلَبَهُمُ العَطَشُ وَ الغَرَثُ اَفطَروا، حَتّى يَتَعَوَّدُوا الصَّومَ وَ يُطيقوهُ، فَمُروا صِبيانَـكُم اِذا كانوا بَنى تِسعِ سِنينَ بِالصَّومِ مَا استَطاعوا مِن صيامِ اليَومِ، فَاِذا غَلَبَهُمُ العَـطَشُ اَفطَروا ؛

 

ما كودكان خود را وقتى پنج ساله ‏اند ، به نماز امر مى‏ كنيم ؛ ولى شما كودكانتان را وقتى هفت ساله شدند ، به نماز امر كنيد . ما كودكان خود را وقتى هفت ساله ‏اند ، به روزه وامى‏ داريم ، به اندازه ‏اى كه توان دارند ، چه نصف روز باشد يا بيشتر يا كمتر . وقتى تشنگى و گرسنگى بر آنان چيره شد ، افطار مى‏ كنند تا اين‏كه به روزه ، عادت كنند و توان آن را بيابند ، ولى شما كودكانتان را وقتى نُه ساله شدند ، به اندازه ‏اى كه توان دارند ، به روزه وا داريد و وقتى تشنگى بر آنان چيره شد ، افطار كنند .

 

______________________________________

 

 

1-نهج الفصاحه ص 374

2-عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 34

3-كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 40

4-من لا يحضره الفقيه، ج 3، ص 483

5-تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص60

6-كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 49

7-نهج الفصاحه ص564

8-كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 51

9-كافى(ط-الاسلامیه) ج 3، ص 409