بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

 امیرالمؤمنین امام علے علیه السلام میفرمایند:

مَنْ اَخْلَصَ لِلّهِ اسْتَظْهَرَ لِمَعاشِهِ وَ مَعادِهِ؛

 هر كس (نيّت و عمل خود را) براى خدا خالص كند، براى دنيا و آخرت خود، پشتيبان فراهم كرده است.

 غرر الحكم، حدیث 8255

  امام حسين عليه السلام میفرمایند:

 در بيان آنچه هنگام ظهور امام زمان عليه السلام رخ مى دهد : بركت از آسمان به سوى زمين فرو مى ريزد، تا آن‏جا كه درخت از ميوه فراوانى كه خداوند در آن مى افزايد، مى شكند. (مردم) ميوه زمستان را در تابستان و ميوه تابستان را در زمستان مى خورند و اين معناى سخن خداوند است كه: (و اگر مردمِ آبادى ها ايمان مى  آوردند و تقوا پيشه مى كردند، بركت هايى از آسمان و زمين به روى آنان می گشوديم، ليكن تكذيب كردند)

الخرائج و الجرائح ج2 ،ص849

 رسول اكرم صلى الله عليه و آله : هر دو مسلمانى كه با هم قهر كنند و سه روز به قهر خود ادامه دهند و آشتى نكنند، هر دو از اسلام بيرون روند و ميان آنان هيچ پيوند دينى نباشد و هر كدام از آنها پيش از ديگرى با برادرش حرف بزند، در روز حسابرسى زودتر به بهشت مى رود.

 أَيُّمَا مُسْلِمَيْنِ تَهَاجَرَا فَمَكَثَا ثَلَاثاً لَا يَصْطَلِحَانِ إِلَّا كَانَا خَارِجَيْنِ مِنَ الْإِسْلَامِ وَ لَمْ يَكُنْ بَيْنَهُمَا وَلَايَةٌ فَأَيُّهُمَا سَبَقَ إِلَى كَلَامِ أَخِيهِ كَانَ السَّابِقَ إِلَى الْجَنَّةِ- يَوْمَ الْحِسَابِ.

كافى(ط-الاسلامیه) ج2، ص345، ح5

روایـتــی بـســیـــار قــابـــل تـــامـــل✔

  یکی از یاران امام رضا علیه السلام می‌گوید:

خدمت حضرت رضا علیه‌السلام عرض کردم، مرا از دعا فراموش ننماید.

امام علیه‌السلام فرمود:

 آیا گمان داری که من تو را فراموش می‌کنم؟

  با خودم فكر كردم كه این بزرگوار براى شیعیانش دعا می‌كند، من هم كه از شیعیانش هستم پس براى من دعا می‌كند.

 لذا به حضرت عرض كردم:

من فكر نمی‌كنم كه شما مرا از دعا فراموش كنید.

  امام فرمود:

از كجا فهمیدى كه تو را از دعا فراموش نمی‌كنم؟

 عرض كردم:

من شیعه‌ى شما هستم، شما هم براى شیعیانتان حتماً دعا می‌كنید، پس براى من هم دعا می‌كنید.

  حضرت فرمود:

 آیا راه دیگرى به نظرت می‌رسد كه از آن بفهمی من تو را دعا می‌كنم؟

گفتم: نه، راه دیگرى به نظرم نمی‌رسد.

  حضرت فرمود:

هرگاه خواستی بدانی نزد من چه جایگاهی داری، بنگر من در نزد تو چه جایگاهی دارم [۱]

[۱] کافی: ج ۲ ص ۶۵۲

پيامبر صلي الله عليه و آله :

إنَّ الشَّقِيَّ حَقَّ الشَّقِيِ مَن خَرَجَ مِنهُ هذَا الشَّهرُ و لَم يُغفَر ذُنوبُهُ ؛

. ميزان الحكمه ، ح 7458 .

پيامبر صلي الله عليه و آله :

بدبخت واقعى كسى است كه اين ماه را پشت سر گذارد و گناهانش آمرزيده نشود .

- پيامبر صلى الله عليه و آله :

وَالّذى نَفسى بِيَدِهِ لاتَدخُلُوا الجَنَّةَ حَتّى تُؤمِنوا وَ لا تُؤمِنوا حَتّى تَحابّوا أولا أدُلُّـكُم عَلى شَئىٍ اِذا فَعَلتُموهُ تَحابَبتُم؟ اَفشُوا السَّلامَ بَينَـكُم؛

به خدايى كه جانم در اختيار اوست، وارد بهشت نمى شويد مگر مؤمن شويد و مؤمن نمى شويد، مگر اين كه يكديگر را دوست بداريد. آيا مى خواهيد شما را به چيزى راهنمايى كنم كه با انجام آن، يكديگر را دوست بداريد؟ سلام كردن بين يكديگر را رواج دهيد.

مشكاة الانوار فی غرر الاخبار، ص 123

- امام صادق عليه السلام :

مَن اَحصى عَلى اَخيهِ المُؤمِنِ عَيبا لِيَعيبَهُ بِهِ يَوما ما كانَ مِن اَهلِ هذِهِ الآيَةِ قالَ اللّه  عَزَّوَجَلَّ: اِنَّ الَّذينَ يُحِبّونَ اَن تَشيعَ الفِاحِشَةُ فِى الَّذينَ آمَنوا لَهُم عَذابٌ اَليمٌ فِى الدُّنيا وَ الآخِرَةِ وَ اللّه  يَعلَمُ وَ اَ نتُم لا تَعلَمونَ ؛

هر كس درصدد عيب جويى برادر مؤمنش برآيد، تا با آن روزى او را سرزنش كند، مشمول اين آيه است: كسانى كه دوست دارند، زشتى ها در ميان مردم با ايمان شيوع پيدا كند، عذاب دردناكى براى آنان در دنيا و آخرت خواهد بود و خداوند مى داند و شما نمى دانيد.

مستدرك الوسايل، ج 9، ص 110، ح 10379

-  پيامبر صلى الله عليه و آله :

يا عَلىُّ، مِن كَرامَةِ المُؤمِنِ عَلَى اللّه  اَنـَّهُ لَم يَجعَل لاَجلِهِ وَقتا حَتّى يَهُمَّ بِبائقَةٍ فَاِذا هَمَّ بِبائقَةٍ قَبَضَهُ اِلَيهِ ؛

اى على! از ارجمندى مؤمن در نزد خدا اين است كه برايش وقت مرگ، معيّن نفرموده است، تا زمانى كه قصد شرّى كند. آن گاه خداوند جانش را بستاند.

عيون أخبار الرضا علیه السلام، ج 2، ص 36

- امام علی علیه السلام:

مَن أمَرَ بِالمَعروفِ شَدَّ ظَهرُ المُؤمِنِ وَ مَن نَهى عَنِ المُنكَرِ أَرغَمَ أَنفَ المُنافِقِ و أَمِنَ كَيدَهُ؛

هر كس امر به معروف كند به مؤمن نيرو مى بخشد و هر كس نهى از منكر نمايد بينى منافق را به خاك ماليده و از مكر او در امان مى ماند.

كافى(ط-الاسلامیه)، ج2، ص51

-پيامبر صلى الله عليه و آله :

اَلمُؤمِنُ يَأكُلُ بِشَهوَةِ أَهلِهِ، اَلمُنافِقُ يَأكُلُ أَهلُهُ بِشَهوَتِهِ؛

مؤمن به ميل و رغبت خانواده اش غذا مى خورد ولى منافق ميل و رغبت خود را به خانواده اش تحميل مى كند.

كافى(ط-الاسلامیه)، ج4، ص12، ح6

بسم الله الرحمن الرحیم

 حدیث ؛

 قال الامام السجّاد عليه السلام :

لاحَسَبَ لِقُرَشيًّ و لاعَرَبِيٍّ إلاّبِتواضُعِ و لاكَرَمَ إلاّ بِتَّقوى ؛

قريشى و عرب را افتخارى نيست مگر به فروتنى ، و هيچ كرامتى نيست مگر به تقوا .

  بحار الأنوار ، ج ۷۰ ، ص ۲۸۷ .

پیامبر اکرم ص میفرمایند :

چون روز قیامت شود، خداوند برای جمعی از امتم، پر و بال عنایت فرماید تا از قبر تا بهشت پرواز کنند، در بهشت حرکت کنند و از نعمت های آن بهره مند شوند،

فرشتگان به آنان گویند :شما حساب دیده اید، گویند نه، از صراط گذشته اید؟ گویند ما صراط ندیده ایم

فرشتگان گویند :جهنم دیده اید؟ چیزی ندیده ایم

پس فرشتگان گویند :شما را سوگند میدهیم به خدا، بگویید اعمال شما در دنیا چه بوده؟ گویند :

دو صفت در ما بود

1در خلوت از خداوند حیا میکردیم که گناه کنیم

2قانع و خوشنود بودیم بکم، از آنچه خدا قسمت نموده بود.

ملائکه گویند :این مقام حق شما است.

دو حدیث کوتاه از اثرات نگاه نکردن به نامحرم

 امام صادق (ع)فرمود:

هر کسی زنی را ببیند و (بلافاصله) دیده اش را به آسمان بدوزد یا چشم فرو بندد، چشم باز نگرداند مگر خداوند حوریان بهشتی را به عقد او در آورد. بحارالانوار ج ۱۰۱ص۳۷

پیامبر اکرم (ص) فرمود:

نگاه (به نامحرم) تیر زهرآلودی از تیرهای شیطان است و هر کس آن را از ترس خدا ترک کند، خداوند چنان ایمانی به او عطا کند که شیرینی اش را در دل خویش احساس کند.بحارالانوار ج ۱۰۱ ص۳۸

اصلا اگر می خواهی از نمازت لذت ببری نگاهت را بیش تر کنترل کن بعد ببین نماز دیگر برایت سخت نمی شود و ان موقع می توانی شیرینی عبادت و حس کنی .امتحانش مجانی است.

عَنِ الصّادِقُ عليه السلام : …وَاللّه ِ عَبادَتُکُمْ فِى السِّرِّمَعَ اِمامِکُمُ الْمُسْتَتَرِ فى دَوْلَةِ الْباطِلِ وَ حالَ الْهُدْنَةِ، اَفْضَلُ مِمَّن يَعْبُدُاللّه َ عَزَّوَجَلَّ فى ظُهُورِ الْحَقِّ مَعَ الاِمامِ الظّاهِرِ فى دَوْلَةِ الْحَقِّ.

از امام صادق عليه السلام نقل شده است که فرمود: به خدا قسم عبادت پنهانى شما در زمان غيبت در حکومت باطل از عبادت کسى که خدا را در زمان امام حاضر و دولت حقّ عبادت مى کند برتر است.

يوم الخلاص، ص 243

: قالَ علىٌّ عليه السلام: اَسْوَءُالنّاسِ حالاً مَنْ لَمْ يَثِقْ بِاَحَدٍ لِسُوءِ ظَنِّهِ وَ لَمْ يَبْقَ بِهِ اَحَـدٌ لِسُوءِ فِعْلِهِ

اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: بدحال ترين مردم كسى است كه بخاطر بدگمانى اش، به هيچ كس اطمينان نمى كند، در نتيجه بخاطر بدرفتارى اش كسى براى او نمى ماند.

بحار الانوار، ج 75، ص 93

امام صادق عليه‏ السلام :

ثَلاثٌ مَنْ اَتَى اللّه‏َ بِواحِدَةٍ مِنْهُنَّ اَوْجَبَ اللّه‏ُ لَهُ الْجَنَّةَ: اَلاْنْفاقُ مِنْ اِقْتارٍ وَ الْبِشْرُ لِجَميعِ الْعالَمِ وَ الاِنْصافُ مِنْ نَفْسِهِ؛

هر كس يكى از اين كارها را به درگاه خدا ببرد، خداوند بهشت را براى او واجب مى ‏گرداند: انفاق در تنگدستى، گشاده ‏رويى با همگان و رفتار منصفانه.

کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 103 ، ح 2

از فرمایشات امام جواد علیه السلام :

سه چیز بنده را به مقام رضوان الهی میرساند

۱-استغفار زیاد

۲-فروتنی با مردم

۳-زیاد صدقه دادن

کشف الغمه جلد ۲

امام صادق عليه السّلام فرمودند:

اذا ادرکتَ هذا الزمان فادع بهذا الدعاء:

اَللّهُمَّ عَرِّفْنی نفسَک فانّک اِنْ لَم تُعَرِّفْنی نَفسَکَ لَمْ أعرفْ نبیّک. اَللّهم عَرِّفْنی رَسُولَکْ فانّک اِنْ لَم تُعَرِّفْنی رَسُولَکْ لَمْ أعرفْ حُجَّتَک. اللهم عَرِّفْنی حُجَّتَک فانّک اِنْ لَم تُعَرِّفْنی حُجَّتَک ضَلَلْتُ عَنْ دینی.

 هر گاه زمان غیبت را درک کردی پس این دعا را بخوان:

خداوندا شناخت خودت را به من عطا کن، چرا که اگر تو خود را به من نشناسانی، نبیّت را نخواهم شناخت، خداوندا رسولت را به من بشناسان، چرا که اگر شناخت رسولت را به من عطا نکنی، حجت تو (امام زمان) را نخواهم شناخت، خداوندا حجتت را به من بشناسان، چرا که اگر او را به من نشناسانی از دینم گمراه می شوم.

الکافي، ج 1، ص 337

✍:این دعا در مفاتیح الجنان نیز ذکر شده است و در بعضی تشرفات،حضرت ولیعصر ارواحنافداه به خواندن آن در هر روز توصیه کرده اند.

مولانا علی عليه السلام:

النَّاسُ أَعْدَاءُ مَا جَهِلُوا

مردم دشمن آن چیزی هستند که نمی‌دانند.

Imam Ali ibn Abu Talib (PBUH) said: People are enemies of what they do not know.

نهج البلاغه حکمت ۴۳۸
 

 امير المومنين (عليه السلام ) فرمود: ما اقبح بالانسان باطنا عليلا و ظاهرا جميلا
چه زشت است و قبيح كه انسان باطنش مريض و بد سيرت ، و ظاهرش ‍ زيبا و آراسته باشد.

(( شرح )) بد باطن و خوش ظاهر باشد كه منافق است و منافق در اسفل السافلين جهنم است

مولا على عليه ‏السلام:

كُلُّ وِعاءٍ يَضيقُ بِما جُعِلَ فيهِ إِلاّ وِعاءُ العِلمِ فَإِنَّهُ يَتَّسِعُ بِهِ

فضاى هر ظرفى در اثر محتواى خود تنگ‏تر مى‏شود مگر ظرف دانش كه با تحصيل علوم ، فضاى آن بازتر مى‏گردد.

نهج البلاغه ، ص505

امام على عليه ‏السلام:

زَكاةُ العِلمِ بَذلُهُ لِمُستَحِقِّهِ وَإجهادُ النَّفسِ فِى العَمَلِ بِهِ

زكات دانش ، آموزش به كسانى كه شايسته آنند و كوشش در عمل به آن است.

غرر الحکم و درر الکلم ، ص391

حضرت على عليه‏ السلام:

خَيرُ العِلمِ مانَفَعَ

بهترين علم آن است كه مفيد باشد.

غررالحکم و دررالکلم ، ص 354

امام العارفین على عليه‏ السلام:

يَنبَغى لِلعاقِلِ اَن يَحتَرِسَ مِن سُكرِ المالِ وَ سُكرِ القُدرَةِ ، وَ سُكرِ العِلمِ ، وَ سُكرِ المَدحِ وَ سُكرِ الشَّبابِ ، فَاِنَّ لِكُلِّ ذالِكَ رياحا خَبيثَةً تَسلُبُ العَقلَ وَ تَستَخِفُّ الوَقارَ

سزاوار است كه عاقل ، از مستى ثروت ، قدرت ، ستايش و مستى جوانى بپرهيزد ، چرا كه هر يك را بادهاى پليدى است كه عقل را نابود مى‏كند و وقار و هيبت را كم مى‏نمايد.

غرر الحكم ، ص 797

امیرالمؤمنین على عليه ‏السلام:

پاِنَّ العِلمَ حَياةُ القُلوبِ وَ نورُ البصارِ مِنَ العَمى وَ قُوَّةُ البدانِ مِنَ الضَّعفِ

به راستى كه دانش ، مايه‌ی حيات دل‏ها ، روشن كننده‌ی ديدگان كور و نيروبخش بدن‏هاى ناتوان است.

تحف العقول ، ص 28

مولا على عليه‏ السلام:

اَلعِلمُ قاتِلُ الجَهلِ

دانش ، نابود كننده نادانى است.

غررالحکم و دررالکلم ، ص56

امام علی علیه السلام:

رُبِّ عالِمٍ قَد قَتَلَهُ جَهلُهُ ، وَ عِلمُهُ مَعَهُ لا ینفَعُهُ

چه بسیارند دانشمندانی که جهلشان آنها را کشته در حالی که علمشان با آنهاست ، اما به حالشان سودی نمی‌دهد.

نهج البلاغه ، ص755

امام على عليه‏السلام:

جالِسِ العُلَماءَ تَسعَد

باعلما همنشینی کن تا سعادتمند شوی.

غررالحكم ، ح336

امام على عليه‏السلام:

عَلَيكَ بِمُداراةِ النّاسِ وَ اِكرامِ العُلَماءِ وَ الصَّفحِ عَن زَلاّتِ الخوانِ فَقَد اَدَّبَكَ سَيِّدُ الوَّلينَ وَ الخِرينَ بِقَولِهِ (ص):
اُعفُ عَمَّن ظَـلَمَكَ وَ صِل مَن قَطَعَكَ وَ اَعطِ مَن حَرَمَكَ

تو را سفارش مى‏كنم به مداراى با مردم و احترام به علما و گذشت از لغزش برادران (دينى) ؛ چرا كه سرور اولين و آخرين ، تو را چنين ادب آموخته و فرموده است : «گذشت كن از كسى كه به تو ظلم كرده ، رابطه برقرار كن با كسى كه با تو قطع رابطه كرده و عطا كن به كسى كه از تو دريغ نموده است.

بحارالانوار ، ج75 ، ص71

حضرت مولا علی علیه السلام می‌فرمایند:

اِذََا زُكِيَ أَحَدَهُمْ خََافَ مِمََا يُقََالْ لَهُ، فَيَقُولُ: أَنَا أَعْلَمُ بِنَفْسِِي مِنْ غَيْرِِي وَ رَبِِي أَعْلَمٌ مِنِِي بِنَفْسِِي، اَللََهُمَّ لََاتُؤََاخِذْنِِي بِمََا يَقُولُونَ وَ اجْعَلْنِِي أَفْضَلَ مِمََا يَظُنُّونَ وَ اغْفِرْلِِي مََا لََا يَعْلَمُونَ

هر گاه يكی از آنان ستوده شود ، از آن چه به او گفته میشود به هراس می‌افتد و می‌گويد: من از ديگران به خود آگاه‌ترم و پروردگارم به نفس من از خود من آگاه‌تر است. خداي ا، مرا به آن چه می‌گويند مگير و مؤاخذه مكن و مرا بهتر از آن چه گمان می‌كنند قرار ده و از آن چه بر من از اعمالم نمی‌دانند بگذر.

نهج‌البلاغه ، خطبه 193 (همام)

رسول اللّه صلى الله عليه و آله :

إنَّ لُقمانَ قالَ لاِبنِهِ : يا بُنَيَّ ، عَلَيكَ بِمَجالِسِ العُلَماءِ ، وَاستَمِع كَلامَ الحُكَماءِ ؛ فَإِنَّ اللّه َ يُحيِي القَلبَ المَيِّتَ بِنورِ الحِكمَةِ كَما يُحيِي الأَرضَ المَيتَةَ بِوابِلِ المَطَرِ .

المعجم الكبير : ج 8 ص 199 ح 7810 ، كنز العمّال : ج 10 ص 170 ح 28881 .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

لقمان به پسرش گفت: «اى پسرم! در مجالس دانشمندان حضور داشته باش، و سخنان حكيمان را بشنو؛ زيرا خداوند دلِ مرده را با نور حكمت ، زنده مى كند ؛ چنان كه زمينِ مرده را با آب باران حيات مى بخشد» .

امام صادق( ع) فرمودند:

اِنَّ اللهَ اِذا اَحَبَّ عَبْداً، غَتَّهُ بِالبلاءِ غَتّاً.

هرگاه خداوند بنده اي را دوست بدارد، او را در گرداب بلا فرو مي برد.

اصول كافي، ج 5، ص 82

 #وضو

 در روايت آمده است: «الغضب من الشّيطان و الشّيطان خلق من النّار و الماء يطفي النّار»

#خشم از #شيطان است و شيطان از #آتش پديد آمده و آتش را به #آب مي توان #خاموش كرد؛ وقتي يكي از شما خشمگين شود، #وضو گيرد.

 (نهج الفصاحة، ص: ۵۸۶)