تذکره الاولیاء

در مناجات می گفت: بار خدایا! اگر مرا فردا در دوزخ کنی من فریاد برآرم که وی را دوست داشتم. با دوست این کنند؟

و در مناجات می گفت: الهی! کار ِ من و آرزوی من در دنیا از جملهٔ دنیا یاد تو است، و در آخرت از جملهٔ آخرت لقای تو است. از من این است که گفتم. تو هرچه خواهی می کن

و گفتی: خداوندا! اگر تو را از بیم دوزخ می پرستیم در دوزخم بسوز، و اگر به امّید بهشت می پرستیم، بر من حرام گردان. و اگر برای تو تو را می پرستیم، جمال باقی دریغ مدار.

و در مناجات یک شب می گفت: یارب! دلم حاضر کن، یا نماز بی دل بپذیر.