*بسم الله الرحمن الرحیم*

 دائـــــم الـــــذکــــــر…

قالــی بافــ براســاس نقـــشــه قالــی می بـافد؛
مــمـکن است کــه چشــمـــش را از نقــشــه بـردارد؛
ولــی همان وقتـــ هـم کــه چشـمـش روی نقـشــه نیـســت؛

ذهـــــن،فکـــــر و خــیالــــش با نقـــشـــــه هــسـت؛
یعـنـی لحــظـــه ایــی غــافــل از نــقــشــه نیست.

دائـــــــــم الـــــــــذکـــــــر بــــودن؛

یــعنــی….؛

دائــــــــم بــه یــــاد خــــــدا بــــودن،

چــه آنــ وقـــتی کــه در نــماز ایــــســـتاده ایـم؛
و چــه آنــ وقـتــی کـهـ بــه زندگـی مــعـــمـولی خـــــود مــــشغــــول هســــتیم،

هــمـــیــشه فـــــکر،ذهــــن و خـــیالــــمان پــــیــش خدای مــهـــربــــان اســــت؛

در کــارهــا او را مــــدنــظر قـــرار میـــدهــــیم؛
و لـــحـــظــه ایـــــی از او غـفـــلـــت نــمــی کــنـــیـــم.

  حــجــت الــســلام رنـجــبـر