حسین،قرآن است که لا یزید الظالمین الا خسارا…

 حسين،عباس و اکبر و قاسم و ….عليهم السلام، مثل قرآن هستند..که «فیه شفاء و رحمة للمؤمنين و لا يزيد الظالمين الا خسارا….؛

در قرآن برای مؤمنین و حق پذیران شفا و رحمت است و همین قرآن جز بر زیانکاری ظالمین و حق ناپذیران نمی افزاید(و صرفا باعث اتمام حجت بر آنها و رفع بهانه از ایشان می شود)»

???? هر كس خودش قابلیت حق پذیری و متأثر شدن از  روحیات بلند آن از ذوات نورانی را داشته باشد در نتیجه ی انس با آنها در ایام محرم،در سایر ایام سال نیز با عزت حسینی و شجاعت و صداقت یاران حسین زندگی خواهد کرد و هر کس چنین قابلیت هایی نداشته باشد،از همراهی ظاهری حتی همه ی عمر خود با آنها نیز طرفی نخواهد بست و راه به جایی نخواهد برد و جز زیانکاری و خسران ناشی از اتمام حجت و قطع بهانه برای تداوم پلیدی، چیزی نصیبش نخواهد شد…

????این ویژگی مربوط به قرآن نیز هست که در باره ی تلاوتش فرموده اند :

«رب تال القرآن و القرآن یلعنه ؛چه بسا کسی قرآن می خواند و قرآن او را لعن می کند »،بدیهی است که این عده قرآن خوان ملعون ،همان کسانی هستند که یا به واسطه ی جدا پنداشتن قرآن از عترت ،با تفسیر ناروا و برخاسته از رأی به جمود فکری خارجی و داعشی گرفتار می شوند و یا پس از علم به تفسیر درست قرآن،با پیروی از شهوات و دنباله روی از هوس ها،در خواندن و قرائت متوقف می شوند و پس از حصول علم به آیات الهی، در جهتی که آیات ترسیم نموده به حرکت در نمی آیند؛ غایت ارتباطشان می شود همان خواندن ظاهری و بس؛بدون هیچ تحولی ؛و این حالت همان معنای آیه ای است که می فرماید «و لا یزید الظالمین الا خسارا»….

????آنها هم که محرم خود را به «تکرار لفظ حسین» می گذرانند و در مسیری که قیام حسین ترسیم کرد به حرکت در نمی آیند؛به عزت حسینی متخلق نمی شوند،در بی راهه ی سازش قدم بر می دارند و ذلت می پذیرند، کجراهه ی دروغ و کذب را بر بزرگراه صداقت و حقیقت ترجیح می دهند،به هوای سهام گندم ری،پیروی از هوس خود را بر اطاعت از امام المسلمین مقدم می دارند و…اینها همان هایی هستند که « و لا یزیدهم الحسین الا خسارا» ،همان ها هستند که؛«نام حسين را می خوانند و الحسین یلعنهم»….