جایگاه نماز در رسالت انبیا

نماز آیین استوار حضرت حق وروشنایی  چشمان رسول سرمداست .نماز آرمان همیشمه سبز وجاویدان مسلمانی،فرصت شکفتن،هنگامه عروج وتراویدن شوق پرستش در کالبد بشر ولنگر گاه وصول به معبود ومعشوق است.

آری نماز جولانگاه پرواز خال تا افلاک.میعادگاه پرنده وپرواز.پنجره فریاد بندگی..دریچه نور ورحمت.آیین زیبای.یکتا پرستی ونهیب دهنده همیشگی از منکر است.خلقت انسان باحس پرستش پیوند دیرینه ای به قدمت تاریخ  بشریت دارد.

زمزمه های مرموز در آیین های گوناگون وهمهمه های مبهم بشر اولیه وکرنش او  در  مقابل نیروهای ماوراء طبیعی برسنگ نوشته های متعدددوره های تاریخی  حکایتگر پرداختن انسان به مقوله پرستش است.

فراتر از تلاش انسانهای  اولیه برای ارضای حس پرستش خود وپاسخ به فطرت  خویش .خداوند در قران.فلسفه وجودی مخلوقات را عبادت وپرستش توصیف می نماید همچنین در آیه شریفه"وما خلقتالجن والانس الا لیعبدون"جن وانس را جز برای

عبادت وپرستش خود نیافریدم .

قران کریم از نماز ونیایش پروردگار یکتا به عنوان اصل مشترک تمام ادیان یاد می نماید که در همه دعوت های پیامبران پرداخت به مساله نماز از اهمیت بسیار والایی برخورداربوده است.