تنها ترین امام زمین، مقتدای شهر

تنها، چه میکنی؟تو کجایی؟کجای شهر؟

.

وقتی کسی برای تو تب هم نمی کند

دیگر نسوز این همه آقا به پای شهر

.

تو گریه میکنی و صدایت نمی رسد

گم می شود صدای تو در خنده های شهر .

تهمت،ریا و غیبت و رزق حرام و قتل

ای وای من چه می کشی از ماجرای شهر

.

دلخوش نکن به “ندبه"ی جمعه، خودت بیا

با این همه گناه نگیرد دعای شهر!

.

اینجا کسی برای تو کاری نمی کند

فهمیده ام که خسته ای از ادعای شهر

.

گاه از نبودنت مثلا گریه می کنند

شرمنده ام! از این همه کذب و ادای شهر

.

هر روز دیده می شوی اما کسی تو را

نشناخت ای غریبه ترین آشِنای شهر

.

آقا دلم گرفته شبیه هوای شهر….

“"اللهم_عجل_لوليك_الفرج"”