أمیرالمؤمنین علیه السلام: ما لِي أرَى الناسَ إذا قُرّبَ إليهمُ الطعامُ ليلاً تَكَلّفُوا إنارةَ المصابيح لِيُبصرُوا ما يُدخِلون بُطونَهم و لا يَهتَمُّون بِغذاءِ النفسِ بِأَن يُنيرُوا مصابيحَ أَلبابِهِم بِالعِلمِ لِيَسلِموا من لَواحِقِ الجَهالَة و الذُنُوب في اعتقاداتِهِم و أعمالِهم‏.

حضرت علی علیه السلام فرمود: در شگفتم که می بینم مردم، شب هنگام که برای آنان غذا برده می شود، خود را به زحمت می اندازند و چراغی روشن می کنند تا ببینند چه چیزی در شکم خود می ریزند؛ اما به هنگام تغذیۀ روح، چراغ عقل را با شعاع علم روشن نمی کنند تا از آثار منفی ناآگاهی و ثمراتی که در اعتقادات و اعمالشان وجود دارد در امان بمانند.

شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، ج‏20، ص: 261