بهار جان |
... |
دیوان #اشعار امام خمینی(ره)
بهار جان
بهــــار آمد، جوانى را پس از پيرى ز سر گيرم
كنـــار يــــار بنشينم ز عمـــر خــود ثمرگيرم
بــــه گلشن باز گردم، با گل و گلبن در آميزم
بـــه طرف بوستان دلدار مهوش را به برگيرم
خــــزان و زردى آن را نهم در پشت سر، روزى
كـــه در گلـزار جان از گلعذار خود خبر گيرم
پَـــر و بالــــم كه در دىْ از غم دلدار، پرپر شد
بـــه فـروردين به ياد وصل دلبر بال و پر گيرم
بـــه هنگام خـزان در اين خراب آباد، بنشستم
بهـــار آمــد كـــه بهـــر وصل او بار سفر گيرم
اگر ساقى از آن جامى كه بر عشاق افشاند
بيفشـــاند ، به مستى از رخ او، پرده بر گيرم
فرم در حال بارگذاری ...
