#با من از مولايم سخن بگو.

جنگ صفين از جنگ‌هاى بزرگى است كه در زمان خلافت علي عليه‌السلام در سال ٣٦تا ٣٨ هجرى بين سپاه علي عليه‌السلام با سپاه معاويه، در سرزمين صفين (نواحى شام) واقع شد. نخستين كارى كه معاويه انجام داد اين بود كه گفت: چون عثمان را تشنه كشتند، آب را به روى سپاه علي عليه‌السلام ببنديد،

دستورش انجام شد و سپاه معاويه مركز آب را گرفتند. آب به سپاه علي عليه‌السلام نرسيد و تشنگى بر سپاهيان امام چيره گشت. مي‌نويسند: چندين گردان سواره نظام، از سوى علي عليه‌السلام به سوى آن مركز رفتند تا آب را بگشايند ولى موفق نشدند و بازگشتند. در اين وقت امام حسين عليه‌السلام كه ٣٣ سال داشت پدر را اندوهگين يافت و نزد پدر رفت و اجازه خواست كه خود همراه جمعى به ميدان برود. امام علي عليه‌السلام اجازه داد آن بزرگوار همراه جمعى از سواران به سوى قرارگاه ابوايوب كه از محافظان آنجا بود روانه شوند،آن‌گاه آن‌چنان عرصه را بر او تنگ كردند. ابوايوب و همراهانش، ناگزير گريختند و شريعه آب بدست امام حسين عليه‌السلا م و همراهانش افتاد و بعد آن حضرت نزد پدر آمد و جريان را به عرض رساند اميرالمؤمنين على عليه‌السلام گريست ، به او عرض كردند: يا علی اين نخستين فتحى بود كه در جنگ صفين به‌بركت فرزندتان انجام گرفت.
چرا گريه مى‌كنيد؟
حضرت فرمودند: او در كربلا با لب تشنه به شهادت مى‌رسد …

 بحارالانوار/ج٤٤/ص٢٦٦