ایـن روزهـا حـرف از حجـاب در ایـران که به پـا میـشود …

هـمه در بـرابـرت جبـهه میـگیـرنـد و میـگوینـد …

ای بـابـا ول کنیـد ایـن بحـث قدیـمی را …!!!

به خاطـر همـین افکـار اسـت که ایـران جـهان سـوم شـده (!)

ایـن حـرف را میـزننـد تا مسـائـل مهـمتـر را یـادآوری کننـد

تا چــادر و حجـاب را …

تا پوشـش را تحـقیـر کننـد …

راسـت هـم میـگوینـد …!!!

چـرا که اگـر همـین آدم هـا …

یک حجـاب ثابـت در ایـران داشـتنـد …

الان ایـران جـهان اول بـود

زیـرا آدم هـایش ؛

دغـدغـه ی دیگـری به جـز پوشـش صبـح فـردایشـان داشـتند …

دخـتر هایـش به جـای فکـر کـردن به رنگ سـاپورت فـردا …

و پسـر هایـش به جـای فکـر کـردن به برداشـتن ابرویشـان …

به چـیزهـای مهـم تـری فکـر میـکردنـد …

به چـیزهـای خیـلی مهـم تـر …

آن موقـع حـق با شمـاست ایـران جـهان اول میـشـد

آری شـما راسـت میـگوییـد افکـار مـن بچگـانه اسـت !

اصـلا به خاطـر همـین افکـار اسـت

که ایـران هـنوز جهـان سـوم اسـت !

چـرا که اگـر آدم هـای مثـلا متـمدن امـروز جامعـه مـن …

حـداقـل نوع پوشـشان را مـیدانسـتند …

مـن به جـای اینکـه پشـت ایـن مانیـتور بشـینم …

و فریـادم را تایـپ کنـم

تا مـردم جامـعه ام هـدایـت شـوند …!

در آزمـایشگـاه در حـال کشـف یک دارو بـودم …

تا مـریضـان جامـعه ام هـر روز از بیـن نـرونـد …

و آن مـوقـع ایـران جـهان اول میـشـد …

آری حـق با شـماسـت !

امـا با ایـن اوضـاع …

جامـعه ی مـا نـوع پوشـش را بـدانـد …

جـهان اول شـدن پیشـکش …