ای دل اگر ما آدمیم آنان که بودند؟! |
... |
ای دل اگر ما آدمیم آنان که بودند؟!
جان را به جانان این چنین اهدا نمودند!
خوشبوترین گُل را از این گلخانه چیدند!
در زندگی راهِ سعادت را گزیدند!
زنجیرها را یک به یک از هم گسستند!
درهای تو در توی زندان را شکستند!
اسرارِ خلقت را چه خوش تفسیر کردند !
معنای هجرت را چه خوش تحریرکردند!
آنان که ممتاز این جهان را آزمودند!
زنگار ، از آیینه ی عبرت زدودند!
رفتند تا سرچشمه ، از کوته ترین راه ؛
ای چشمِ نزدیک بین ِ من کی گردی آگاه؟!
رفتند تا انسانیت تنها نماند
در باغِ ایمان امنیت بر جا بماند
رفتند از دنیا که تا دنیا بداند
هرگز به دنیا خوب و بد یکجا نماند!
رفتند تا دشمن بداند “دُختِ زهرا” !
تا در جهان یک شیعه باشد نیست تنها!
رفتند تا دنیا بداند کیست “شیعه” !
دنیا بداند اهلِ کوفه نیست شیعه !
محبوبِ ما ای کوفیان “اُختُ الحُسین” است!
“اُمُّ المصائب" شیعیان را نورِ عین است!
در قلبِ ما او جایگاهی خاص دارد!
در بینِ ما “زینب” بسی “عباس” دارد!
از کوی او راهی به جنّت باز کردند!
از بامِ ایمان تا خدا پرواز کردند!
جان را فدا کردند ، دین پاینده باشد !
خورشیدِ دین در “سوریه” تابنده باشد !
باشد مصون از غاصبان قاموسِ اسلام !
محفوظ از نامحرمان ناموسِ اسلام !
از ما به ما نزدیک تر هستند و بودند!
زیباترین اشعارِ هستی را سرودند!
یارانِ یاری نیک و انسان های نیک اند!
یعنی که با ما در نکوکاری شریک اند!
ای(لاله) ! ما هم ، بعدازآن خوبان چه کردیم؟
با آن که می گوییم ؛ ما هم ، اهلِ دردیم!
#مدافع_حرم
فرم در حال بارگذاری ...