انسان باید مکرر در مکرر ترک گناه کند. مثل بچه٬ چطور از اول وقتی می خواست بنویسد برایش سخت بود٬ لکن پس از تمرین٬ آسان می شد و عادت می کرد.

انسان هم اگر با سختی ترک گناه بسازد٬ کم کم پس از مدتی ممارست، خدا نوری در دلش روشن می فرماید که از آثارش سهولت ترک گناه است.

دراین صورت٬ انسان کارش به جایی میرسد که از گناه بدش می آید و گناه از هر تلخی در کامش تلخ تر و از هر زشتی در نظرش زشت تر می شود.

اگر لذّتِ ترکِ لذّت بدانی

دگر لذّتِ نفس، لذّت ندانی.

(برگرفته از کتاب «تقوا» اثر شهید آیت الله دستغیب)